چگونه احتمال عفونت بعد از جراحی را کاهش دهیم؟

اکثر اوقات جراحی ها، ممکن است باعث عفونت شود که می تواند اثرات کوچک و یا بزرگ در بدن ایجاد کند. این مقاله به شما در شناسایی عفونت های رایج بعد از عمل های جراحی کمک خواهد کرد. این به شما این امکان را می دهد تا قبل از جدی شدن مشکل، به متخصص مراجعه کنید.درمان جراحی، معمولا بعد از درمان های دارویی خوراکی و یا داخل وریدی، اغلب به عنوان آخرین راه حل مورد استفاده قرار می گیرد. با این حال، جراحی اغلب می تواند باعث عفونت شود. اما عفونت بعد از عمل چگونه شناسایی می شود؟ چگونه می توانید متوجه شوید که مشکلات و ناراحتی هایی که بعد از عمل بوجود می آیند، روند بهبود طبیعی نیست و عفونت استپس از جراحی، بدن ضعیف می شود؛ بنابراین، هر گونه اقداماتی باید انجام شود تا اطمینان حاصل شود که محل عمل در معرض باکتری ها و میکروب های مضر نیست. اگر چه متخصصین اغلب این پارامترها را به خوبی کنترل می کنند، اما در برخی موارد عوارض بعد از عمل مشاهده می شود. این عفونت ها می توانند درد، تورم، التهاب، تغییر رنگ پوست و ضعف را ایجاد کنند

کاهش میکروب در بدن بیمار

پیشگیری از عفونت قبل از انجام جراحی شروع میشود. پزشک جراح قبل از انجام جراحی مطمئن میشود که در بدن بیمار هیچ کانونی از عفونت وجود نداشته باشد.عفونت های پوستی، عفونت های ادراری و یا عفونت های دهان و دندان میتوانند منشا ارسال میکروب به محل جراحی و در نتیجه عفونت آن شوند. در صورتی که پزشک متوجه شود عفونتی در بدن بیمار وجود دارد عمل جراحی را تا ریشه کن شدن آن به تعویق میندازد.ممکن است صبح قبل از جراحی از بیمار خواسته شود تا با یک صابون ضد باکتری تمام بدن خود را بشوید تا تعداد باکتری های روی پوست وی کاهش یابد.در اطاق عمل و قبل از شروع جراحی پوست محل جراحی و وسعت بیشتری از اطراف آن با یک محلول ضد عفونی (معمولا بتادین) در چند نوبت شسته میشود. همچنین قبل از شروع جراحی معمولا از طریق وریدی به بیمار آنتی بیوتیک داده میشود.

تمیز بودن وسایل و محیط جراحی

در حین جراحی مراقبت زیادی صورت میگیرد تا هر چیزی که با پوست بیمار و بافت بیمار در محل جراحی تماس میابد استریل و بدون میکروب باشد. اطاق جراحی مرتبا تمیز و با مواد ضد عفونی استریل میشود.تمام وسایلی که در حین جراحی از آنها استفاده میشود قبل از جراحی به توسط بخار و حرارت بالا ضد عفونی شده و تمام میکروب های روی آنها از بین میرود. اطراف محل جراحی پرده های پارچه ای استریل و ضد عفونی شده گذاشته میشود تا چیز دیگری با محل عمل تماس نیابد.تمام پرسنل جراحی دست های خود را قبل از جراحی با محلول ضد عفونی تمیز میکنند و سر و بدن و جلوی دهان و بینی خود را با پارچه هایی که قبلا ضد عفونی شده میپوشانند. در پایان جراحی زخم عمل با پانسمان استریل پوشانده میشود.

پانسمان روی زخم جراحی

پانسمان روی زخم مانع مهمی در جلوگیری از میکروب به درون زخم جراحی است. بعد از چند روز که زخم جراحی خودش را کاملا بست خطر ورود میکروب به زخم کمتر میشود ولی تا وقتی که از زخم جراحی ترشحات آبکی خارج میشود میکروب ها هم میتوانند به داخل زخم وارد شوند.پس در این مدت پوشیده بودن کامل زخم با پانسمان بسیار مهم است. پانسمان روی زخم به هیچ وجه نباید کاملا خیس شود و هیچگاه نباید اجاره داد ترشحات زخم به روی پانسمان برسند.تعویض پانسمان باید به توسط پرسنل آموزش دیده و تحت شرایط استریل انجام شود. پس از جراحی ممکن است تا چند روز به بیمار آنتی بیوتیک داده شود تا احتمال عفونت کم شود.

درمان خارش کف پا چیست؟

ضدعفونی کردن پوست قبل از عمل جراحی

روش های ضدعفونی کردن پوست از یک بیمارستان به بیمارستان دیگر متفاوت است، ولی معمولا ترکیبی از برس زدن و رنگ آمیزی محل عمل جراحی با محلول ضدعفونی کننده توصیه می شود.مطالعات نشان داده است که پاک کردن مکانیکی محل عمل از چرک و خون خشک شده و باقی ماندن محلول ضد میکروبی حداقل 2 دقیقه در محل می تواند موجب جلوگیری از عفونت شود.در این حالت نوع محلول تفاوت خاصی ایجاد نمی کند.هدف اصلی از رفع موها از محل برش جراحی، متقارن کردن بهتر محل و لبه های زخم است. تیغ زدن موهای محل عمل با فاصله زمانی قبل از عمل جراحی می تواند موجب ترک های آلوده و عفونت زخم بعد از عمل جراحی شود. کوتاه کردن موها با یک ریش تراش برقی بهترین روش برای برداشتن موهای محل جراحی است.

آنتی بیوتیک های پروفیلاکسی

مصرف پیشگیرانه آنتی بیوتیک ها تحت نظر پزشک، مشابه ضدعفونی کردن پوست قبل از عمل، می تواند احتمال عفونت محل زخم را کاهش دهد.بیمارانی که وسایل مصنوعی از قبیل پروتزهای ارتوپدی و قلبی عروقی در داخل بدنشان وجود دارد، مصرف آنتی بیوتیک وسیع الطیف مثل آمپی سیلین و جنتامایسین قبل از عمل و به فاصله 8 و 16 ساعت بعد از عمل، برای جلوگیری از انتشار عفونت به این پروتزها توصیه می شود.