درماتیت پریورال که اغلب به نام درماتیت periorificial نیز شناخته می شود، خارش و خشکی است که در اطراف بینی یا دهان ایجاد می شود. در واقع درماتیت اطراف دهان ناشی از بثورات التهابی است که در پوست اطراف دهان و بینی و گاهی نیز چشم می باشد. در این نوع التهاب، پوسته پوسته و یا بثورات جلدی پر از برآمدگی های قرمز مشاهده می شود. ممکن است این بثورات کمی خارش و سوزش نیز داشته باشند. گاهی نیز مایع شفافی از آن ها خارج می شود.
درماتیت اطراف دهان در زنان، بین سنین 16 تا 45 سالگی رایج است. اما در تمام سنین، نژادها و اقوام نیز می تواند ایجاد شود. گاهی این بیماری پوستی در کودکان رخ می دهد. بیشتر موارد این عارضه بدون نیاز به درمان برطرف می شوند. اما ممکن است مجددا عود کنند. گاهی علائم اپیزودهای مختلف درماتیت اطراف دهان حتی هفته ها یا ماه ها بر روی بدن باقی می ماند.
از علائم درماتیت پریورال می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- یک راش پوستی قرمز، پوسته پوسته یا برآمده
- قرمزی و التهاب اطراف دهان
- خارش یا سوزش خفیف
علائم درماتیت پریورال ممکن است طی ماه ها و سال ها ظاهر شده و از بین بروند.یکی از شایع ترین دلایل ابتلا به درماتیت پریورال استفاده از کرم های استروئیدی موضعی یا افشانه های استروئیدی در بلند مدت ست. همچنین، تحریک پوست یا روزاسه می توانند موجب این شرایط شوند.افزون بر این، برخی افراد به دلیل استفاده از کرم ها یا مرطوب کننده های سنگین صورت، یا خمیردندان های حاوی فلوراید به درماتیت پریورال مبتلا می شوند.پس از توقف استفاده از کرم استروئیدی، راش پوستی ممکن است پیش از آن که بهتر شود، شرایط وخیم تری بیابد. شستشو با صابون ملایم یا جایگزین صابون می تواند از تحریک بیشتر پیشگیری کند.
علت درماتیت دور دهان
علت اصلی بروز درماتیت دور دهان ناشناخته است. با این حال، متخصصان احتمال می دهند که این بیماری بعد از استفاده از استروئیدهای موضعی قوی روی پوست به وجود خواهد آمد. این استروئیدهای قوی ممکن است برای درمان بیماری های دیگری تجویز شده باشد و هیچ ارتباطی به درماتیت دور دهان نداشته باشد. در بعضی از موارد نیز استفاده از اسپری های حاوی کورتیکو استروئید ممکن است احتمال ابتلای فرد به درماتیت دور دهانی باشد. علاوه بر موارد گفته شده برخی از مواد تشکیل دهنده مواد آرایشی نیز می تواند باعث بروز درماتیت دوردهانی شود. استفاده از کرم های پوستی قوی حاوی بنزاتوم یا پایه پارافین نیز می تواند باعث بروز یا بدتر شدن این درماتیت شود.
عوامل دیگری که ممکن است باعث بروز این بیماری شوند، عبارتند از:
- روزاسه
- ضد آفتاب
- قرص های ضد بارداری
- خارج شدن مداوم آب از دهان
- خمیر دندان های حاوی فلوراید
- عفونت های باکتریایی یا قارچی
لیفت لثه چگونه انجام می شود؟
درمان درماتیت پریورال
درمان های متداول برای درماتیت پریورال ممکن است شامل آسیترومایسین خوراکی (آنتی بیوتیک)، کرم موضعی ایدیدل یا Protopic (داروهایی که معمولا برای اگزما استفاده می شود) باشد و مصرف کرم استروئید را متوقف کنید.
شما همچنین می توانید فرزندتان را از سایر عوامل احتمالی مانند خمیر دندان فلوراید جلوگیری کنید. کرم صورت و آرایش مضر نیز می تواند باعث ایجاد بیماری شود. داشتن روتاسه نیز به احتمال زیاد باعث بروز درماتیت ریوی می شود.
در اغلب موارد، به خصوص پس از قطع استفاده از کرم استروئید، درماتیت perioral به خودی خود می رود. اگر بثورات شما یا فرزند شما نزول نداشته باشد، یک متخصص پوست می تواند شرایط مشابه دیگری را رد کند، از جمله:
- Impetigo : این عفونت بسیار مسری پوستی در میان کودکان مدرسه ای رایج است. اگر فرزند شما قرمز است، زخم ها را در اطراف بینی و یا دهان آنها بوجود می آورند، ممکن است دچار کم خونی شوند.
- درماتیت سبورئیک: اگر خارش در ناحیه اطراف بینی کودک شما ایجاد می شود و باعث خراشیدن گوش ها و ابرو می شود، ممکن است درماتیت سابروز ایجاد شود.
- Cheilitis زخم: التهاب در گوشه های دهان می تواند با کمبود آهن همراه باشد.
- درماتیت لیکر لب : اغلب بچه ها لب های کمر خود را با لب بالا و یا به سادگی لیک کردن لب های خود، به خصوص در زمستان، لمس می کنند. همانطور که پوست در اطراف لب خشک و تحریک می شود، کودک شما ممکن است بثورات ایجاد کند. اگر با استروئید درمان شود، می تواند به درماتیت پریورال پیشرفت کند
درمان به کمک رژیم غذایی و تغییر در سبک زندگی
بخشی از درمان درماتیت اطراف دهان شامل تغییر در سبک زندگی است. این تغییرات می توانند از ایجاد ضایعات این بیماری جلوگیری کنند. برخی از اقدامات ممکن برای این منظور عبارتند از:
- از اسکراب و پاک کننده های قوی استفاده نکنید. در زمانی که علائم بیماریتان ظهور کرده است برای تمیز کردن صورت فقط از آب گرم استفاده کنید و بعد از آن نیز برای جلوگیری از ایجاد علائم، از صابون ملایم استفاده کرده و به هیچ عنوان پوست را لایه برداری نکنید.
- از مصرف کرم های استروئیدی، حتی هیدروکورتیزون که نیاز به ارائه نسخه پزشک ندارد اجتناب کنید.
- مصرفتان را از لوازم آرایشی و کرم های ضد آفتاب کاهش دهید.
- رو بالشی و حوله های خود را در آب گرم بشویید.
- مصرف غذاهای بیش از حد شور و یا تند که می توانند پوست اطراف دهان را تحریک کنند، را محدود کنید.
