شایع ترین بیماری زبان التهاب زبان یا گلوسیت (Glossitis)، عبارت است از التهاب حاد یا مزمن زبان در اثر دلایل گوناگون که گاهی مسری است . التهاب زبان یک بیماری سرطانی نمی باشد. زبان متورم با رنگ قرمز روشن ، زخم متورم با رنگ قرمز روشن ، مویی شکل شدن زبان ، گاهی همراه با سطحی سیاه و قرمز شدن نوک و گوشه های زبان از نشانه های بیماری التهاب زبان می باشد.
از علل التهاب زبان آلرژی به خمیردندان، دهان شویه، خوشبوکننده دهان، رنگ آبنبات، پلاستیک دندان مصنوعی و یا نگهدارنده دندان مصنوعی و یا برخی از داروهای فشار خون می باشد.التهاب زبان یا گلوسیت گاهی به علت خشکی دهان، هنگامی که غدد تولید کننده بزاق از بین بروند (سندروم شوگرن) ایجاد می شود.عفونت به باکتری و یا ویروس (تبخال دهانی) نیز می تواند سبب بیماری التهاب زبان شود. آسیب ناشی از سوختگی، لبه های ناهموار دندان ها و آسیب های دندان پزشکی و یا ضربه های دیگر نیز از علل دیگر التهاب زبان است.التهاب زبان یا گلوسیت می تواند به دلیل کم شدن میزان آهن و یا برخی ویتامین های گروه B مثل کمبود ویتامین B12، B6 و B9 (فولات) ایجاد شود.
اضطراب و افسردگی هم از دیگر دلایل عارضه التهاب زبان می باشد. بیماری های پوستی از قبیل: لیکن پلان دهانی، اریتما، آفت، پمفیگوس ولگاریس، سیفلیس و غیره نیز می تواند منجر به التهاب زبان شود.
درمان سندروم سوزش دهان
اگر پزشک متوجه وجود یک بیماری و یا دیگر دلایل سوزش دهان شود، پس شخص به سندروم سوزش دهان ثانویه مبتلا است. در این حالت عارضه درمان شده و علائم پس از طی فرایند درمان بهبود پیدا می کنند. اما اگر فرد به سندروم سوزش دهان اولیه مبتلا باشد، درمان شناخته شده ای برای این مشکل وجود نداشته و تنها می توان علائم بیماری را کنترل کرده و یا کم تر کرد.
هشدار: از مصرف خودسرانه هر گونه دارو بدون تجویز پزشک خودداری کنید.
بسته به علت بروز این مشکل پزشک یک یا چندین روش درمانی زیر را توصیه خواهد کرد:
- داروهای تسکین دهنده ی دردهای عصبی مانند داروی آمی تریپتیلین (amitriptyline) و نورتریپتیلین (nortriptyline)
- کپسایسین (Capsaicin) یک مسکن ضد درد و از مواد شیمیایی تشکیل دهنده ی فلفل قرمز تند
- کلونازپام (Clonazepam) در مقادیر کم
- جایگزین های هورمون های زنانه
- فراورده هایی که باعث تولید و جایگزینی بزاق می شود.
- مکمل های ویتامین
- دهان شویه ها
تغییرات شیوه ی زندگی
علاوه بر درمان های پزشکی و داروهای تجویزی، اقدامات زیر می تواند علائم و ناراحتی های دهانی را کاهش دهد:
- نوشیدن مقدار زیادی مایعات برای کمک به کاهش احساس خشکی دهان.
- اجتناب از غذاها و مایعات اسیدی مانند گوجه فرنگی، آب پرتقال، نوشابه های گازدار و قهوه.
- اجتناب از مصرف الکل و محصولات حاوی الکل، زیرا باعث تحریک پوشش دهان می شود.
- اجتناب از محصولات توتون و تنباکو.
- اجتناب از غذاهای پر ادویه و تند.
- اجتناب از محصولات حاوی دارچین یا نعناع.
- استفاده از خمیر دندان های با عطر و طعم خفیف یا بدون عطر و طعم، مانند خمیر دندان های مناسب برای دندان های حساس و یا خمیر دندان بدون نعناع یا دارچین.
- گام هایی برای کاهش استرس بردارید.
