صرف کردن فعل یعنی چه؟
صرف کردن یک فعل یعنی ایجاد تغییرات در آن با توجه به خصوصیات دیگر جمله. در زبان فارسی و بیشتر زبان های هندی-اروپایی افعال تنها با توجه به فاعل جمله صرف می شوند. به مثال زیر توجه کنید:
- من در رستوران غذا می خورم.
- تو در رستوران غذا می خوری.
- او در رستوران غذا می خورد.
- ما در رستوران غذا می خوریم.
- شما در رستوران غذا می خورید.
- آنها در رستوران غذا می خورند.
همانطور که در مثال بالا می بینید تنها به واسطه تغییر فاعل جمله فعل تغییر می کند. این یعنی اگر مفعول جمله را تغییر دهیم روش صرف جمله تغییری نمی کند. به مثال های زیر توجه کنید:
- من با او غذا می خورم.
- من با تو غذا می خورم.
صرف افعال در زبان انگلیسی
یادگیری صرف افعال انگلیسی، نه تنها به شما کمک می کند که مثل یک بومی انگلیسی زبان صحبت کنید، بلکه به شما در بیان اطلاعات مهم نیز کمک می کند. در زبان انگلیسی امروزی تقریبا هیچ فعلی به صورت دقیق صرف نمی شود. البته فعل be (بودن) در این بین یک استثنا به شمار می رود. پس نیازی نیست نگران صرف افعال در انگلیسی باشید.
چرا be با بقیه افعال فرق می کند؟
در شکل های قدیمی تر از زبان انگلیسی بیشتر افعال صرف می شدند (با توجه به رابطه این زبان با آلمانی) اما این موضوع به مرور زمان کاهش پیدا کرد. با توجه به کاربرد وسیع فعل be (این فعل تقریبا پس کاربرد ترین فعل انگلیسی است) این فعل شکل اصلی خود را حفظ کرد.
صرف فعل be
فعل be یک فعل کاملا بی قاعده در زبان انگلیسی است. این یعنی صرف کردن این فعل هیچ قاعده ای ندارد. باید شکل های مختلف صرف این فعل را حفظ کنید (که البته این کار بسیار ساده است.) جدول زیر نحوه صرف این فعل برای همه ضمایر را نشان می دهد:
|
مفرد | جمع | ||
شخص | فعل | ضمیر | فعل | ضمیر |
اول شخص |
am |
I | are | We |
دوم شخص | are | You | are | You |
سوم شخص | is |
He She It |
are | They |
با نگاهی به جدول به سادگی نحوه صرف فعل be پی می برید. به جز اول شخص و سوم شخص مفرد همه حالت های دیگر به صورت are صرف می شوند. همه جنسیت های سوم شخص مفرد به صورت is صرف می شوند.
نکته: اگر برای شما این سوال پیش آمده که پس be در این جدول کجاست باید بدانید که be شکل مصدری فعل است. در فارسی هم ما برای همه افعال شکل مصدری داریم. مثلا “خوردن” شکل مصدری فعل است که به صورت “خوردم”، “خوردی”، “خورد” و … صرف میشود. همانطور که گفتیم be یک فعل کاملا بی قاعده است به همین دلیل شکل مصدری آن هیچ ربطی به شکل صرف شده اش ندارد. از این شکل مصدری هم در مواردی خاص استفاده می شود که بعدا به آن می پردازیم.
در جدول زیر تمام ساختارهای فعل be آمده است
جملات سوالی | جملات مثبت حال ساده | جملات منفی حال ساده | شخص |
---|---|---|---|
Am I? | I am | I am not/I'm not | اول شخص مفرد |
Are you? | You are | You are not/you're not | دوم شخص مفرد |
Is he/she/it? | He/she/it is | He/she/it is not/isn't | سوم شخص مفرد |
Are we? | We are | We are not/we aren't | اول شخص جمع |
Are you? | You are | You are not/you're not | دوم شخص جمع |
Are they? |
They are | They are not/they're not | سوم شخص جمع |
جملات منفی گذشته ساده |
جملات مثبت گذشته ساده | شخص |
---|---|---|
I was not/I wasn't | I was | اول شخص مفرد |
You were not/you weren't | You were | دوم شخص مفرد |
He/she/it was not/wasn't | He/she/it was | سوم شخص مفرد |
We were not/we weren't | We were | اول شخص جمع |
You were not/you weren't | You were | دوم شخص جمع |
They were not/they weren't | They were | سوم شخص جمع |
been | شکل سوم فعل be |
has/have been | حال کامل |
had been | گذشته کامل |
نحوه تلفظ حالت های صرف شده be
نحوه تلفظ آمریکایی | شکل صرف شده be |
æm | am |
ɪz | is |
ɑːr | are |
بهتر است صرف فعل be را بصورت زیر یاد بگیرید
بهتر است صرف فعل be را مانند جدول ضرب یاد بگیرید. یعنی هر ضمیر را با فعل مناسبش آنقدر تکرار کنید که کاملا در ذهن شما نقش ببندد. برای این کار سعی کنید جملات زیر را بارها تکرار کنید:
- I am (من هستم)
- You are (تو هستی / شما هستید)
- He is (او هست)
- She is (او هست)
- It is (آن هست)
- We are (ما هستیم)
- They are (آنها هستند)
فعل be در الگوهای زیر در جمله به کار می رود
- همراه با یک اسم. مسند فعل اسنادی be می تواند یک اسم باشد، مثلا:
My mother is a teacher. مادر من معلم است.
Bill Clinton was the president of the US. "بیل کلینتون" رئیس جمهور آمریکا بود.
- همراه با یک صفت. مسند فعل اسنادی be می تواند یک صفت باشد، مثلا:
This soup is tasty. این سوپ خوشمزه است.
The children were good. بچه ها خوب بودند.
- همراه با مصدر ing برای ساختن زمان استمراری. وقتی بعد از فعل be مصدر ing بیاید زمان گذشته استمراری ساخته می شود، مثلا:
We were walking down the street. ما داشتیم در امتداد خیابان قدم می زدیم.
Everything was wet. It had been raining for hours. همه چیز خیس بود. ساعت ها باران باریده بود.
- همراه با شکل سوم فعل (past participle). وقتی بعد از فعل be شکل سوم فعل بیاید فعل مجهول ساخته می شود، مثلا:
The house was built in 1890. خانه در سال 1890 ساخته شد.
The street is called Montagu Street. این خیابان نامش خیابان "مونتاگو" است.
- همراه با حرف اضافه برای ساختن عبارت اضافه ای. مسند فعل اسنادی be می تواند یک متمم یا عبارت حرف اضافه ای باشد، مثلا:
John and his wife are from Manchester. "جان" و همسرش اهل منچستر هستند.
The flowers are on the table. گل ها روی میز است.