به گزارش سایت خبری- تحلیلی ساعدنوز به نقل از روزیاتو، قدمت این نوع تدفین به ۸۰۰ سال قبل می رسد و به اعتقاد دانشمندان، این قایق زن جوان را سوار بر امواج رودخانه و رهسپار سفری بی بازگشت به زندگی پس از مرگ می کرده است. محققان دانشگاه کاتولیکا د تموکو می گویند این زن شخص شماره ۳ نام گرفته است. دفن کردن او در وامپو استعاره ای است از انتقال روح مرده یا سفر او به پایین رودخانه به سمت دریا و در نهایت به سمت جایگاه ابدی خود. بقایای این اجساد در محل حفاری به نام نیوئن آنتوگ در نزدیکی دریاچه لاکار آرژانتین پیدا شد.تجزیه و تحلیل نشان می دهد که این زن هنگام مرگ بین ۱۷ تا ۲۵ سال سن داشته است و علت مرگ او هنوز مشخص نیست.
نحوه ساخت قایقی که تابوت است
محققان تقریباً ۶۰۰ تکه چوب زغالی شده از یک درخت سرو شیلیایی را پیدا کردند که این زن را احاطه کرده بود. به گفته محققان، داخل قایق های چوبی یا وامپوها با استفاده از آتش خالی می شد. به همین دلیل قطعات چوب تابوت مثل زغال بودند. محققان با استفاده از تاریخ گذاری رادیوکربن روی استخوان ها به این نتیجه رسیدند که این زن تقریباً در سال ۱۱۴۲ پس از میلاد مسیح مرده است. این بدان معنی است که او احتمالاً می تواند یکی از اعضای فرهنگ ماپوچه، پرشمارترین گروه سرخپوستان در آمریکای جنوبی، باشد. با این که ماپوچه ها با مبارزات ۳۵۰ ساله خود علیه اسپانیایی ها مشهور هستند، اما محققان معتقدند این زن به احتمال زیاد قبل از ورود اسپانیایی ها مرده است.
ماجرای کوزه سرخ و سفید
علاوه بر این، تیم تحقیقاتی یک کوزه قرمز و سفید را در نزدیکی سر او پیدا کرد. قدمت این قطعه به ۸۸۰ سال قبل از میلاد مسیح می رسد. این اولین رکورد در آرژانتین است که نشان می دهد از سفال های سنتی دو رنگ سفید و قرمز به عنوان عنصر تدفین استفاده شده است. به گفته محققان، این کوزه ممکن است بخشی از مراسم تشییع جنازه بوده و هر کسی که مسئول دفن این زن بوده کوزه را آنجا رها کرده است. این اولین بار است که یک دفن از نوع قایقی در پاتاگونیای آرژانتین دیده می شود. علاوه بر این، از این نظر قابل توجه است که یک زن در قایق دفن شده بود. به طور سنتی، بیشتر تدفین های قایقی برای مردان بوده است. مطالعات قبلی نشان داده است که دفن مردم در قایق بخشی از یک آیین برای رهسپار کردن متوفی به سفر مرگ و زندگی پس از آن است که به نام نومِلافکِن (Nomelafken) معروف است.
محققان این طور نوشتند:
«نوملافکن، آن سوی دریا، به عنوان مقصد ارواح شناخته شده است.»