درباره کتاب مفرد مذکر غایب
نمایش نامه مفرد، مذکر، غایب اثر علی موذنی است که به زندگی ملیکا (نرجس خاتون) مادر گرامی حضرت ولی عصر (عج) می پردازد.علی موذنی بسیار خوب و ماهرانه دیالوگ ها را با زبانی شیرین و داستانی به تصویر می کشد و به نوعی موشکافانه دغدغه ها و شرایط احساسی افراد نمایش را نشان می دهد و عشق سرشار نرجس خاتون به امام یازدهم شیعیان را به زیبایی بیان می کند.علی مؤذنی با کتاب مفرد مذکر غایب در جشنواره دوسالانه کتاب مهدوی به رتبه نخست در بخش ادبی دست یافت و از او تقدیر شد.
خلاصه کتاب مفرد مذکر غایب
این اثر درباره زندگی ملیکا یا نرجس خاتون مادر گرامی امام عصر(عجل الله تعالی فرجه) است، این نمایش نامه از آشنایی ایشان با کنیزی عرب می گوید که وظیفه تدریس زبان عربی را دارد و واسطه ای برای تعبیر خواب های ملیکا و آشنا کردن هرچه بیشتر او با خاندان اهل بیت(علیهم السلام) و در نهایت ازدواج با شخص امام حسن عسکری(علیه السلام) است.
درباره نویسنده کتاب مفرد مذکر غایب
علی مؤذنی متولد ۱۳۳۷ و فارغ التحصیل ادبیات نمایشی است و از جمله نویسندگانی است که کار نوشتن را به شکل حرفه ای دنبال می کند.مؤذنی از جمله هنرمندانی است که در چند عرصه داستان کوتاه، رمان، داستان بلند، نمایشنامه، فیلمنامه قلم می زند همچنین وی در حوزه ساخت فیلم نیز فعالیت دارد. وی در حوزه ادبیات دفاع مقدس نیز رویکردی خاص به مسائل دارد .از جمله آثار وی که اغلب با اقبال منتقدان و مخاطبان روبرو شده اند و جوایزی را نیز از آن خود کرده اند می توان به موارد زیر اشاره کرد:آثار: - رمان «ظهور» ، رمان برگزیده در سال 78- کتاب «چهار فصل» ، شامل سه داستان بلند- کتاب «سفر ششم» - «ملاقات در شب آفتابی» ، برنده جایزه کتاب سال ۷۶- «دلاویزتر از سبز» ، یکی از برترین داستان های شناخته شده در مراسم بیست سال داستان نویسی- «ارتباط ایرانی» ، رمان تحسین شده از طرف شورای نویسندگان روسیه

قسمتی از کتاب مفرد مذکر غایب
(صدای امواج و پرندگان دریایی و همهمه ی ساحل نشینان. ملیکا با لباس خدمتکاران و توری بر چهره بر سکویی نشسته است)
عمر و بن یزید: این تور را به زبان خوش از روی صورتت بر می داری یا نه؟
ملیکا: دست به آن بزنی، خود را چنان زخم خواهم زد که کسی رغبتی به خریدنم نکند.
(مردی از سمت راست وارد صحنه می شود و آن دو را زیر نظر می گیرد)
عمر و بن یزید: از دست تو خسته شدم. آخر باید چهره ات را ببینند که حاضر به خریدنت شوند!
ملیکا: آن که باید، خود از راه می رسد و مرا می خرد.
عمروبن یزید: (عصبی) هووم...
(مشتری وارد صحنه می شود و جلوی آنها توقف می کند و به برانداز ملیکا می پردازد)
عمروبن یزید: بفرما برادر... سالم سالم است... و با اصل و نسب. (به ملیکا) حالا وقتش است که تو را برداری.
(دست پیش می برد تا تور را بردارد. ملیکا سرش را پس می کشد و نیم خیز آماده حمله می ایستد. مشتری به اعتراض به عمرو می نگرد. عمرو مستأصل شانه بالا می اندازد)
عمرو: (بهانه ای جور می کند) بس که عفیف و نجیب است، حاضر به برداشتن تور نمی شود. اگر بگویم او را تاکنون درست ندیده ام، باور می کنی؟
مشتری: (به ملیکا) یعنی تو را ندیده بخرم؟
ملیکا: از من به تو جز رنج نخواهد رسید!
مشتری: (ترغیب به خریدن می شود) حاضرم برای او سیصد اشرفی طلا بدهم، زیرا او به عصمت خویش ارج بسیار می گذارد.
عمرو: (کاملاً راضی و مشتاق) فروختم!
(مشتری کیسه ای زر از پر شال خویش بیرون می آورد. عمرو آن را روی هوا می قاپد و شروع می کند تند تند به جمع و جور کردن بساطش و در همان حال می گوید)
عمرو: در این معامله ضرر در فروختن است و سود در خریدن.
مشتری: پس چرا می فروشی؟
عمرو: از روی عادت!
ملیکا: پولت را ضایع نکن، ای مرد. امکان دارد گوشه ی چشمی از من ببینی، و اگر بخواهی به زور متوسل شوی، خود را هلاک خواهم کرد.
مشتری: او چه می گوید؟
عمرو: همه شان ابتدا همین را می گویند، اما خیلی زود... (بازوی مشتری را می گیرد) هر چه با اصل و نسب تر باشند، سرسخت ترند.
ملیکا: مطمئن باش به آنچه گفتم، عمل می کنم.
عمرو: با او به خوبی رفتار کن. ارزشش را دارد.
(ملیکا خشمگین بر می خیزد. عمرو می رود. مشتری نگاهی به ملیکا و نگاهی به عمرو می اندازد و در این فاصله تصمیمی را که باید، می گیرد. سوی عمرو می دود و بازوی او را از پشت می گیرد)
مشتری: ببین، من حوصله ی دردسر ندارم. معامله فسخ است، پولم را پس بده بروم.
عمرو: (سرسختانه) معامله را که سرگرفته، یک سویه فسخ می کنی؟ من هم باید راضی به فسخ آن باشم یا نه؟ که نیستم!
(می خواهد برود. مشتری خنجر می کشد و آن را بر پهلوی عمرو می گذارد)
مشتری: پس زندگی ات را فسخ می کنم.
(عمرو کوتاه می آید و کیسه ی زر را از پر شال بیرون می آورد و به مشتری می دهد. مشتری همچنان خیره به عمرو کیسه ی زرا را به هوا می اندازد و می گیرد و آن را وزن می کند! خنجرش را غلاف می کند و می رود. عمرو راه رفته را باز می گردد وسایلش را به زمین می کوبد)
عمرو: صاحب چه بخت بدی بودی تو!
(می نشیند و زانوی غم به بغل می گیرد)
ملیکا: در فروش من تعجیل نکن.
عمرو: مویم سفید می شود و دندان هایم سیاه، و تو روی دستم می مانی!
ملیکا: آیا نباید آن کس که به تملک او در می آیم به دلم بنشیند؟
(مردی که آنان را زیر نظر داشته، نزدیک می شود)
عمرو: آمدیم و کسی به دل تو ننشست، تکلیف من چیست؟
مرد: سلام بر عمروبن یزید!
(عمرو در او دقیق می شود و او را می شناسد و خوشحال به پا می خیزد)
عمرو: السلام جناب بشر بن سلیمان!
(مصافحه می کنند)
بشر بن سلیمان: می بینم که بار تازه آورده ای.
(عمرو به جای پاسخ، آهی از دل بر می کشد)
بشر: از قرار رومی است.
(عمرو پاسخی نمی دهد)
بشر: قیمتش چند است؟
عمرو: (نامطمئن) سیصد!
بشر: نام شما چیست، خواهرم؟
عمرو: (به شوق آمده) نرجس!
شناسنامه کتاب مفرد مذکر غایب
- نویسنده: علی موذنی
- انتشارات:نیستان
- تعداد صفحات: 101
- نسخه صوتی:ندارد
- نسخه الکترونیکی: دارد
معرفی کتاب مأمور اثر علی موذنی










































