کودکان زبان انگلیسی را مثل آب خوردن یاد می گیرند. به شرطی که حس مثبتی نسبت به آن داشته باشند. اگر شما هم کودکی دارید و می خواهید او را به زبان انگلیسی علاقه مند کنید، این مقاله برای شماست. قبل از هر چیزی بهتر است بدانید که نباید این مسئولیت مهم را به طور کامل به آموزشگاه یا معلم خصوصی بسپارید. چون ممکن است کودک نتواند با محیط کلاس یا معلم خود ارتباط برقرار کند و بعد از مدتی سرخورده شود. پس خودتان باید آستین بالا بزنید و یک تجربه لذت بخش و بدون استرس را برای آموزش زبان انگلیسی به کودکان خود، فراهم کنید.
طراحی مسیر آموزشی با توجه به سن کودک
تحقیقات نشان می دهد، مهارت های دستیابی به زبان دوم در سن 6 یا 7 سالگی یا قبل از آن به اوج خودش می رسد. و هر چه سن بالاتر می رود امکان تسلط به زبان دوم در حد زبان مادری کمتر خواهد شد.
اما تمایل به یادگیری یک زبان جدید در سنین نوجوانی است که بیشتر می شود. پس امکان دارد کودکان در سنین 6 تا 7 سالگی بی علاقگی به یادگیری زبان از خود نشان دهند. این اتفاق ممکن است مواقعی شدید شود که درس زبان برای آن ها حوصله سر بر شده است، یا اینکه والدین فشار و سخت گیری زیادی به آن ها اعمال می کنند. پس بهتر است در این سنین با راهکارهایی آن ها را به زبان علاقه مند کنیم و یادگیری زبان را برایشان شیرین کنیم.
اگر با فرزندتان بداخلاق باشید و او را بخاطر پشت گوش انداختن تکالیف اش دعوا یا تنبیه کنید، به وجود آمدن حس بی علاقگی و دلزدگی نسبت به زیان در او حتمی است، از طرفی ممکن است شما با او مهربان باشید و همیشه با هر ترفندی شده او را به یادگیری زبان تشویق کنید.
توجه کنید که تشویق زیاد هم می تواند نوعی تحت فشار قرار دادن محسوب شود. پس باید مراقب باشید آزادی فرزندتان را سلب نکنید و او را حتی با تشویق بیش از حد تحت فشار قرار ندهید.
تشویق کودک به یادگیری زبان باید طوری باشد که او خودش برای یادگیری زبان اشتیاق پیدا کند. مطالعات نشان می دهد، توانایی ذهنی یادگیری زبان در سن 4 تا 5 سالگی باعث می شود یادگیری زبان دوم بسیار آسان شود. 4 سال اول زندگی دوره طلایی یادگیری زبان برای کودکان است، زیرا یادگیری در بیشترین حد خود است و در این سن دنبال دلیل و منطق برای آن نیستند.
کودکان در سن دو یا سه سالگی
در سنین دو و سه سالگی بهتر است، برای فرزندتان فیلم و موزیک انگلیسی پخش کنید و گاهی با او تمرین کنید تا دیالوگ ها یا متن آهنگ ها را حتی به اشتباه بخوانند، درست است که معنی آن ها را متوجه نمی شوند، اما گوشش به زبان و لهجه انگلیسی عادت می کند. می توانید در این سنین، خواندن و نوشتن اعداد و حروف الفبا، معادل انگلیسی کلماتی که استفاده روزمره دارند و مکالمات راحت را به او یاد بدهید.
چهارسالگی به بعد
روند یادگیری زبان دوم برای کودکان دقیقا مثل زبان مادری است. در این سن یادگیری زبان دوم بسیار آسان است، 50% توانایی ما برای یادگیری زبان در 4 تا 5 سالگی و 30% دیگر آن در سن 8 سالگی ایجاد می شود.
یادگیری زبان انگلیسی به صورت جدی بهتر است از سنین 4 سال به بالا شروع شود. در این سنین فرزندتان را کلاس زبان ثبت نام کنید یا برای او معلم خصوصی بگیرید.
امروزه موسسات آموزش زبان انگلیسی بسیار زیاد هستند، شما باید قبل از ثبت نام بررسی کنید که عملکرد این موسسات به چه شکل است؟ در هر کلاس چند دانش آموز هست؟ معلمِ فرزند شما چه رزومه کاری و چه تحصیلاتی دارد؟
در حالت کلی کلاس های زبان عمومی یک طرح درس دارند و فارغ از اینکه یادگیری هر دانش آموز چه میزان است و آیا همه درس را یاد گرفته است یا نه؟ معلم باید هر جلسه یک مبحث را به دانش آموزان تدریس کند. قاعدتاً نمی تواند وقت زیادی برای هر دانش آموز به صورت جداگانه بگذارد.در کلاس خصوصی معلم موظف است:
- اشتیاق کودک را به یادگیری زبان بالا ببرد و زبان را به علاقه مندی های او مرتبط کند.
- روش تدریس خود را بر اساس نوع و سطح یادگیری شاگرد تنظیم کند.
- از یادگیری شاگرد خود مطمئن شود سپس مبحث بعدی را شروع کند.
- گزارش کاملی از روند کلاس به والدین بدهد.
یادگیری همراه با بازی و افزایش اعتماد به نفس در سنین کودکی اهمیت زیادی دارد، این روش ها بخوبی توسط یک معلم خصوصی زبان انجام می شود. شما باید زمینه و شرایط لازم برای یادگیری را برای فرزندتان مهیا کنید، وقتی معلم خصوصی به خانه شما می آید، شما هم می توانید در کلاس های فرزندتان حضور داشته باشید و بعد از کلاس با فرزندانتان کار کنید.
- همراه با فرزندانتان برای خریدن کتاب و محصولاتی که معلم معرفی می کند بروید.
- در منزل با او به زبان انگلیسی صحبت کنید.
- از او بخواهید معلم شما بشود و چیزهایی که یادگرفته است را تدریس کند.
نوجوانی
در بسیاری از موارد بخاطر شیوه تدریس و نوع آموزش زبان در مدرسه، دانش آموزان از یادگیری زبان دلزده می شوند. کتاب های آموزش زبان مدرسه مشکلات زیادی دارند و هدف آن ها یادگیری کامل زبان انگلیسی دانش آموزان نیست. به همین دلیل، خیلی از دانش آموزان در کنار کلاس های مدرسه به آموزشگاه های زبان مراجعه می کنند.
دانش آموزانی که بیشتر از 15 سال دارند و همچنین بزرگسالان در یادگیری کندترند و این بخاطر محدودیتی است که رشد وجه شناختی ذهنشان ایجاد می کند. یعنی به زبان فارسی فکر می کنند و برای فکر کردن به زبان انگلیسی سرعتشان پائین است. ممکن است این کندی و سختی زبان انگلیسی باعث ایجاد دافعه و بی علاقگی به زبان در آن ها بشود.
ترس از شکست یا عقب بودن
یکی از عواملی که می تواند باعث بی علاقگی به زبان انگلیسی در نوجوانان شود، ترس از شکست است. معلم یک نوجوان عنوان می کند که او علاقه به زبان داشت اما از وارد شدن به وادی یادگیری زبان واهمه داشت، و بهانه می آورد که زبان به درد من نمی خورد و… اما در حقیقت چون پسر عمو و دختر عمویش زودتر از او یادگیری زبان را آغاز کرده بودند، او احساس می کرد که از آن ها عقب است و اگر زبان خواندن را آغاز کند وارد مسابقه ای شده که خواهد باخت. استاد در او انگیزه ایجاد کرده بود تا به این باور برسد که مهم نیست چه کسی زودتر شروع کرده است، این مهم است که چه کسی تلاش بیشتری دارد.
ایجاد علاقه با بازی، فیلم و کتاب
بعضی دانش آموزان به بازی های رایانه ای علاقه دارند، اما اصلا به زبان علاقه ندارند، بازی هایی که فضای رقابتی و هیجانی بالایی دارند و زبان آن ها انگلیسی است. کسانی که این بازی ها را انجام می دهند باید زبانشان هم قوی باشد تا بتوانند امتیازهای بالایی در بازی بگیرند. این بازی ها می توانند انگیزه فرزند شما را به یادگیری زبان بالا ببرند.
خیلی از نوجوانان به فیلم دیدن علاقه دارند، می توانید با آن ها فیلم های زبان اصلی ببینید و آن ها را تشویق کنید که زبان انگلیسی خود را تقویت کنند و بتوانند بدون دوبله و زیرنویس فیلم ها را ببینند.
اکثر نوجوانان به کتاب های داستانی و رمان های خارجی علاقه مندند، اگر می دانید فرزندتان به چه ژانری علاقه بیشتری دارد یا کتاب های کدام نویسنده را بیشتر دوست دارد، برای او کتاب های آن ژانر یا آن نویسنده را به زبان انگلیسی بخرید و او را تشویق کنید که کتاب های مورد علاقه اش را به زبان اصلی بخواند تا از خواندن آن ها لذت بیشتری ببرد.
چطور فرزندم را به زبان علاقه مند کنم؟
فراموش نکنید که نگرانی شما نسبت به بی علاقگی فرزندتان به زبان انگلیسی نباید با سرزنش و مقایسه گری همراه باشد، زیرا با این کار بیشتر از قبل او را از درس می رانید. نوجوانان در سنین 15 و 16 سالگی مستقل می شوند و دوست دارند خودشان مشکلاتشان را حل کنند، پس در درجه اول بهتر است با او همراه باشید و او را متوجه کنید که درس زبان چه اهمیتی برایش دارد.
می توانید از یک معلم خصوصی کمک بگیرید، معلم خصوصی در همان جلسه اول سطح زبانی فرزند شما را می سنجد و به شما می گوید که اشکال کار از کجاست و با در نظر گرفتن توانایی یادگیری فرزندتان به او آموزش می دهد و البته بعد از پایان هر جلسه، میزان پیشرفت فرزندتان را به شما گزارش می دهد.
پیشرفت و عملکرد خوب تنها عاملی است که می تواند، اعتماد به نفس فرزند شما را بالا ببرد و باعث انگیزه برای پیشرفت های بیشتر شود. یک معلم خصوصی که به تکنیک های جدید آموزش زبان آگاهی داشته باشد، روش تدریسش را بر اساس نیاز فرزند شما تنظیم می کند و مدام از راه هایی استفاده می کند تا علاقه مندی او را به یادگیری بیشتر کند.
معلم با بی علاقگی به زبان دانش آموز چه می کند؟
وقتی معلم خصوصی وارد خانه یک دانش آموز می شود، از پدر و مادرش در مورد روتین ها، عادات و علایق دانش آموز می پرسند، برخی از والدین می دانند که فرزندشان بیشتر از همه به چه چیزهایی علاقه دارد و این اطلاعات را به معلم انتقال می دهند. معلم با توجه به علاقه مندی ها و خلقیات دانش آموز او را به درس خواندن سوق می دهد.
اما برخی از والدین حتی علایق فرزندشان و خلقیاتش را نمی دانند، در این موارد معلم سعی می کند آن ها را متوجه بشوند. سعی می کند با دانش آموز یک رابطه صمیمانه و دوستانه برقرار کند و در او انگیزه درس خواندن ایجاد کنند.
معلم در جلسه اول نیاز دانش آموز را متوجه می شود و بر اساس آن نیازهای تدریسش را آغاز می کند و وقتی دانش آموز خروجی و پیشرفتش را می بیند، با انگیزه تر می شود.
راهکارهای علاقه مند کردن کودکان به یادگیری زبان
از راه های مختلفی می توان کودکان را به زبان انگلیسی علاقه مند کرد. در گام اول، قدمی باید برداشت تا آن ها به مسیر یادگیری زبان، به شکل یک سرگرمی نگاه کنند. پس باید یک مسیر جذاب را جلوی آن ها بگذاریم تا با اشتیاق به سمت آن بیایند. پس همین الان تست، امتحان و تکلیف دائمی برای کودک را از ذهن تان دور کنید و به فکر راه هایی باشید که حس کنجکاوی و کشف کردن را در کودک تان تقویت کند.
در ادامه از بهترین راه های ایجاد اشتیاق یادگیری زبان در کودکان صحبت کرده ایم. با خواندن آن می توانید از راه درست به هدف تان برسید.
خودتان پا به پای کودک زبان بخوانید.
شما بهترین الگو برای کودک تان به حساب می آیید. اگر می خواهید باعث تشویق کودکان به یادگیری زبان انگلیسی شوید، کودک باید شما را ببیند که کتاب می خوانید، فیلم می بینید و حتی با او انگلیسی حرف می زنید. در این صورت او هم از شما الهام می گیرد و دوست دارد مثل شما زبان بخواند و حرف هایش را به انگلیسی بزند.
شما باید در تمام مراحل یادگیری، کودک تان را همراهی کنید و توقع نداشته باشید که خودش به تنهایی درس بخواند و یاد بگیرد. او نیاز دارد در این مسیر تشویق شما را در هر شرایطی ببیند و انگیزه و اعتماد به نفسش را از شما بگیرد.
تا می توانید مسیر یادگیری زبان را برای کودک جذاب کنید.
یکی از بهترین راه های علاقه مند کردن کودکان به زبان انگلیسی این است که مسیر یادگیری را برای شان جذاب کنید. بهتر است بدانید تا زمانی که کودک تان از فرآیند یادگیری لذت نبرد، چیزی هم یاد نمی گیرد. کودک عاشق بازی کردن است. پس سعی کنید بازی های مختلف و خلاقانه طراحی کنید. به او اجازه دهید با کلمات و اصطلاحات انگلیسی بازی کند و به این طریق تک تک آن ها را به حافظه خود بسپارد. فراموش نکنید که کودک جایزه گرفتن را دوست دارد. پس برای هرچیزی که یاد می گیرد، جایزه های کوچک در نظر بگیرید تا با این روش انگیزه اش را برای ادامه مسیر بیشتر کنید.
به سلیقه کودک تان، روش آموزشی را انتخاب کنید.
هر کودکی شخصیت منحصربه فرد خود را دارد. بعضی کودکان به بازی های فکری بیشتر از بازی های عملی علاقه نشان می دهند. بعضی از آن ها دوست دارند دائم فعالیت کنند و از نشستن و کم تحرکی خوش شان نمی آید. شما به عنوان والدین کودک، بهتر از هر کس دیگری او را می شناسید و از علایقش خبر دارید. با توجه به سلیقه کودک تان، روش آموزشی خود را انتخاب کنید.
مثلاً کودکی که درونگراست، زبان انگلیسی را با فلش کارت و روش هایی شبیه به این، بهتر یاد می گیرد. درحالی که کودک برونگرا نیازمند بازی های پرتحرک است و شاید به هر روشی برای آموزش، واکنش مثبت نشان ندهد. با زیر نظر گرفتن رفتار کودک خود، درست ترین روش آموزشی را برایش در نظر بگیرید.
از اپلیکیشن های جذاب استفاده کنید.
استفاده از اپلیکیشن، یک راه جذاب برای آموزش زبان به کودکان است که اصولاً فضای آموزشی آن متناسب با روحیه کودکان طراحی می شود. به همین دلیل می تواند نقش به سزایی در علاقه مند کردن آن ها به زبان داشته باشد. علاوه بر این، چون این اپلیکیشن ها از تصاویر و در کل محتوای جذابی برای آموزش زبان استفاده می کنند، به راحتی کودکان با کمک آن می توانند مطالب آموزشی را به حافظه بلندمدت خود بسپارند و با آن ارتباط برقرار نمایند.
ابتدا به کودکان چیزهایی را یاد بدهید که خیلی دوست دارند.
تا به حال دقت کرده اید که کودک تان به یکسری از اشیاء علاقه خاصی دارد یا با اشتیاق خاصی یک فعالیت را انجام می دهد؟ بهتر است همین موارد را در نظر بگیرید و اسم انگلیسی آن ها را به کودک یاد بدهید. بعدها که بیشتر در این مسیر پیش رفتید، سعی کنید راجع به همین فعالیت ها، به انگلیسی حرف بزنید. در این صورت کودک شما با اشتیاق به حرف هایتان گوش می دهد و به طور ناخودآگاه سعی می کند تمام آن ها را به حافظه خود بسپارد.
از هر فرصتی استفاده کنید تا انگلیسی را قدم به قدم به کودک بیاموزید. وقتی کودک تان انگلیسی را بیشتر یاد گرفت، راجع به فعالیت های روزانه تان با هم به انگلیسی حرف بزنید. نیازی نیست در مکالمه کودک دنبال غلط بگردید. به او اجازه دهید راحت صحبت کند و شما هم در مقابل جواب او را بدهید. بعد از مدتی کودک بیشتر راه می افتد و خودش اشتباهاتش را کم می کند.
اجازه دهید فرزندتان خودش انتخاب کند.
از نظرات کودک تان در مسیر آموزشی استفاده کنید. مثلاً اگر می خواهید برایش کتاب آموزشی زبان انگلیسی بخرید، از او بپرسید که بین گزینه های موجود کدام را بیشتر دوست دارد؟
از کودک تان بخواهید راجع به محیط آموزشی اش، نظر بدهد. تشویقش کنید که خودش تصمیم گیرنده اصلی برای ادامه مسیر یادگیری باشد. این راهکار انگیزه و علاقه اش را برای ادامه دادن بیشتر می کند.
بهترین زمان را برای آموزش به کودک در نظر بگیرید.
وقت هایی از روز که کودک پرانرژی ست، بهترین زمان برای یادگیری زبان به حساب می آید. وقتی شروع به آموزش کردید و بعد از گذشت زمانی کوتاه کودک تان خسته شد، سعی کنید دست از آموزش بردارید و دوباره زمان دیگری را برای آن در نظر بگیرید. چون وقتی کودک کلافه می شود، تمرکزش را برای یادگیری از دست می دهد و ادامه دادن تدریس، هیچ فایده ای ندارد. سعی کنید کودک تان را از فشار و استرس دور نگه دارید تا از حداکثر استعداد او در یادگیری استفاده کنید.
از اجبار، انتقاد و سرزنش دوری کنید.
تا اینجا از روش های علاقه مند کردن کودکان به یادگیری زبان گفتیم. حالا بهتر است بگوییم که اگر دل تان نمی خواهد کودک تان به طور کامل از یادگیری زبان انگلیسی منصرف شود، اجبار کردن او به درس خواندن را به طور کامل کنار بگذارید. هربار که کودکان را مجبور به درس خواندن می کنید، انگیزه و علاقه او کمرنگ تر می شود. علاوه بر این، دائماً انتقاد یا سرزنش کردن کودک، ممکن است دل او را بزند طوری که در بزرگسالی هم نتواند به سراغ یادگیری زبان برود. پس این راه های غلط را برای همیشه کنار بگذارید.
خود و کودک تان را در موقعیت های مختلف قرار دهید.
معمولاً کودکان از این که نقش افراد دیگر را بازی کنند و به جای آن ها حرف بزنند، لذت می برند. از این فرصت برای مکالمه کردن استفاده کنید. مثلاً یک اسباب بازی فروشی را در نظر بگیرید که یکی از شما فروشنده است و دیگری مشتری. حالا با هم شروع به صحبت کنید. عبارت هایی را که تازه به کودک یاد داده اید، بارها در صحبت های خود تکرار کنید تا کودک آن را به ذهنش بسپارد. اگر کودک تان نمی تواند به راحتی یک جمله را بگوید، با صدای آهسته به او کمک کنید تا از بازی با شما لذت بیشتری ببرد.
از کلمات و موضوعات متنوع استفاده کنید.
وقتی صحبت از آموزش زبان دوم می شود؛ تنوع حرف اول را می زند. وقتی والدین از کلمات مختلف و متنوعی استفاده می کنند به کودک کمک می کنند تا مکالمه متفاوت تری داشته باشند. در این مرحله بهتر است از واژه هایی استفاده کنید که زیاد در زندگی روزانه فرزند شما شنیده نمی شود. مثلا وقتی کودک خود را حمام می دهید در مورد شامپو، درجه آب و … . همین امر می تواند مکالمه فرزند شما را متنوع کند.
از کودک بخواهید چیزهایی که یاد گرفته است را با دیگران به اشتراک بگذارد.
به عنوان مثال می توانید از او بخواهید تا در آموزش زبان به دیگران کمک کند حتی اگر شده کودکان کوچک تر از خودش یا فرزندان فامیل.زمانی که به کودک مسئولیتی داده می شود انگیزه بیشتری برای یادگیری خواهد داشت.راه حل دیگر این است که پیشنهاد کنید دوستانش را برای دیدن یک فیلم انگلیسی به خانه دعوت کند. چنین فعالیت هایی تجربه هایی شیرین را در یادگیری زبان برای او رقم می زند.
از منابع معتبر آموزش زبان انگلیسی کودکان استفاده کنید.
باتوجه به حساسیتی که آموزش زبان به کودکان دارد، بهترین کتاب آموزش زبان کودکان باید طبق استاندارهای خاصی تهیه شوند. کتاب هایی که پر از لغت و گرامرهای سخت هستند و هیچگونه جذابیت بصری ای برای کودک ندارند. کتاب هایی را انتخاب کنید که محوریت آموزش زبان را به سرگرمی کودک و بازی های متنوع اختصاص داده اند.
روی نقاط قوت تمرکز کنید.
اگر کودک شما هنوز نقطه قوتی از خود نشان نداده این کار، سخت است. اما این کار از نظر احساسی حیاتی است. این تمرین شکلی از positive reinforcement یا تقویت مثبت است که در تکمیل فرآیند یادگیری الزامی است. در تقابل با این موضوع، تمرکز روی نقاط ضعف فرزندتان به جز تشدید استرس در او اثر دیگری ندارد. به او یادآوری کنید که شکست ها نقطه پایان نیستند.
روی یادگیری تمرکز کنید نه روی نتیجه حاصل از آن.
به جای اینکه همواره دنبال نمره امتحان و نتیجه آزمون کودکان باشید روی چیزی که آموخته اند تمرکز کنید. درست است که نمره و نتیجه مهم است اما هرگز مهم تر از آنچه که کودک شما به عنوان دانش یا مهارت آموخته نیست. سعی کنید از کودک بخواهید آنچه یادگرفته را برای شما بازگو کند اما به خاطر داشته باشید آنها هرگز نمی توانند هرآنچه آموختند را به کلام بیاورند و گزارش دقیق بدهند.
موفقیت های فرزند خود را جشن بگیرید.
مهم نیست که موفقیت های فرزندتان چقدر کوچک و ساده باشند، در هر حال سعی کنید آنها را مهم جلوه دهید و برایشان شادی کنید. این امر به ویژه در مورد کودکان دبستانی بسیار مهم است. تشویق به موقع می تواند انگیزه دستیابی به موفقیت های آینده را در کودکان دو چندان نماید. این انگیزه باعث می شود آنها برای بهتر شدن تلاش بیشتری می کنند.
البته توصیه نمی شود که سطح پایین عملکرد کودکان را تشویق کنید اما اگر چیز مثبتی دیدید حتماً آن را به زبان بیاورید. اگر پروژه یا تکلیف سختی را به پایان رساند حتماً او را یک بستنی مهمان کنید. این گونه رفتارها می تواند یک وسیله بسیار کارآمد برای تقویت انگیزه در آنها باشد.