لاکوزامید به همراه سایر داروها برای درمان تشنج جزئی که یک نوع از صرع است به کار می رود. تشنج جزئی شامل طیفی از علائم است که به دلیل فعالیت های الکتریکی غیرطبیعی در مغز به وجود می آید. این فعالیت های الکتریکی در بخش کوچکی از مغز ایجاد می شود. بنابراین علائمی که ایجاد می کند به صورت موضعی می باشد. از آنجایی که بخش های مختلف مغز قسمت های متفاوتی از بدن را کنترل می کنند بنابراین اختلال الکتریکی بر ناحیه مشخصی از بدن تأثیرگذار خواهد بود. در برخی مواقع این اختلالات الکتریکی به سایز نقاط نیز گسترش پیدا می کند و تشنج عمومی را پدید می آورد.لاکوزامید برای درمان تشنج های نسبی که ممکن است به حالت عمومی نیز گسترش یابد، تجویز می شود. این دارو سبب کاهش فعالیت های غیر الکتریکی مغز می شود.
میزان مصرف لاکوزامید (ویمپات)
ویمپات را دقیقا مطابق با تجویز پزشکتان استفاده کنید. از همه دستورات و راهنمایی های نسخه تجویزیتان پیروی کنید. ممکن است گاهی پزشکتان برای اطمینان از اینکه بهترین نتایج عایدتان شود، دوز مصرفی دارویتان را تغییر دهد. این دارو را در مقادیر بیشتر یا کمتر و یا طولانی تر از میزان توصیه شده، استفاده نکنید.ویمپات را می توان با غذا یا بدون غذا مصرف کرد.
میزان داروی مایع را با یک قاشق مخصوص اندازه گیری دوز یا فنجان دارویی اندازه بگیرید. اگر ابزار اندازه گیری را ندارید، از داروخانه تهیه کنید.اگر حالتان خوب بود، مصرف ویمپات را بطور ناگهانی قطع نکنید. توقف ناگهانی ممکن است موجب افزایش تشنج شود. از دستورالعمل های پزشکتان در مورد کاهش دوز پیروی کنید.اگر تشنج هایتان بدتر شد و یا هنگام مصرف ویمپات ، بیشتر دچار تشنج شدید، با پزشکتان تماس بگیرید.یک برچسب هشدار پزشکی یا یک کارت شناسایی که بیان میکند شما ویمپات مصرف میکنید، همراه داشته باشید. هر ارائه دهنده خدمات پزشکی که شما را درمان میکند، باید بداند که شما داروی تشنج مصرف می کنید.برای کسب بیشترین سود، ویمپات را بصورت منظم مصرف کنید. قبل از اینکه کاملا دارویتان تمام شود، نسخه جدید تهیه کنید.دارو را در دمای اتاق و به دور از گرما و رطوبت، نگهداری کنید. مانع یخ زدن شکل مایع این دارو شوید.میزان مصرف دارو از هر بطری جدید را پیگیری کنید.ویمپات دارویی است که امکان سوءمصرف دارد و شما باید از اینکه کسی از داروی شما بصورت نادرست یا بدون نسخه استفاده کند، آگاه باشید.
مکانیسم اثر لاکوزامید
لاکوزامید با بستن کانال های سدیمی در مغز با مکانیسمی منحصر به فرد، منجر به کاهش فعالیت های غیر طبیعی مغز شده و تشنج فرد را کنترل می کند.
لاکوزامید به همراه سایر داروها برای درمان تشنج جزئی که یک نوع از صرع است به کار می رود. تشنج جزئی شامل طیفی از علائم است که به دلیل فعالیت های الکتریکی غیرطبیعی در مغز به وجود می آید. این فعالیت های الکتریکی در بخش کوچکی از مغز ایجاد می شود بنابراین علائمی که ایجاد می کند به صورت موضعی می باشد. از آنجایی که بخش های مختلف مغز قسمت های متفاوتی از بدن را کنترل می کنند بنابراین اختلال الکتریکی بر ناحیه مشخصی از بدن تأثیر گذار خواهد بود. در برخی مواقع این اختلالات الکتریکی به سایر نقاط مغز نیز گسترش پیدا می کند و تشنج عمومی را پدید می آورد.
فارماکوکینتیک لاکوزامید
- فراهمی زیستی: ~ 100 درصد
- اوج زمان پلاسما: 1-4 ساعت
- اتصال پروتئینی: کمتر از 15 درصد
- حجم توزیع: 6 L / kg
- عمدتا توسط ایزوآنزیم های CYP 3A4 و 2C9 متابولیزه می شود.
- نیمه عمر: 13 ساعت
موارد هشدار و احتیاطات ویژه حین مصرف داروی لاکوزامید
- ممکن است پزشک برای بررسی پیشرفت درمان یا عوارض جانبی، آزمایشات پزشکی و یا آزمایشگاهی (مانند آزمایش های کبد، کلیه، EKG) را به صورت دوره ای برایتان تجویز نماید، لذا این آزمایشات را انجام دهید.
- چنانچه جراحی در پیش دارید، پزشک را در جریان مصرف این دارو قرار دهید.
- در مدت درمان با داروی لاکوزامید، از مصرف الکل بپرهیزید.
- این دارو ممکن است باعث گیجی، خواب آلودگی یا تاری دید شود، لذا قبل از انجام کارهایی مانند رانندگی یا کار با ماشین آلات که نیاز به دقت دارد، از هوشیاری خود مطمئن شوید.
میزان، تاثیرات و مکانیزم اثر پیراستام
