شب ادراری عبارت است از عدم کنترل ادرار در حین خواب. شب ادراری در میان کودکان شایع است و در واقع یک مرحله از روند تکاملی کودک است. شب ادراری در پسرها شایع تر است. عمومأ شب ادراری قبل از سن 7-6 سالگی موجب دلواپسی نمیشود. اکثر کودکان تا سن 4 سالگی " آموزش توالت رفتن" را دیده اند. شب ادراری در 15% کودکان 5 ساله دیده میشود، و در سنین 11-8 کمتر از 5% کودکان همچنان شب ادراری دارند. پس از سن 5 سالگی به طور متوسط هر سال 15% کودکان مبتلا به شب ادراری خودبخود خوب میشوند. فقط 1% بیماران همچنان در بزرگسالی نیز شب ادراری خواهند داشت. قبل از سن 5 سالگی شب ادراری نرمال تلقی میگردد. شب ادراری، ثانویه به یک مشکل هوشی یا رفتاری نیست، ولی ممکن است در کودک به علت ترس از آگاهی دیگران موجب اضطراب شود.
درمان شب ادراری در مبتلایان به نارسایی کلیوی
بیماریهای قلبی-عروقی
مبتلایان به زیادی فشار خون شریانی
تداخلات رده X (پرهیز): کورتیکواستروئید ها (بینی، استنشاق دهانی و سیستمیک)، دیورتیک های لوپ، تولواپتان
کاهش اثرات داروها توسط دسموپرسین: تداخل قابلتوجهی مشخص نشده است.
کاهش اثرات دسموپرسین توسط داروها: دمکلوسایکلین، لیتیم، تولواپتان
افزایش اثرات داروها توسط دسموپرسین: لیتیم
افزایش اثرات دسموپرسین توسط داروها: کاربامازپین، کلروپرومازین، کورتیکواستروئید ها (بینی، استنشاق دهانی و سیستمیک)، لاموترژین، دیورتیک های لوپ، لوپرامید – لوپرامید اکسید، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی، آگونیست های اپیوئید، مهارکنندههای انتخابی باز جذب سروتونین، داروهای ضد افسردگی سه حلقهای
دسموپرسین آنالوگ مصنوعی وازوپرسین و درمان انتخابی دیابت بیمزه مرکزی میباشد. ممکن است بیمار شرایطی داشته باشد که این دارو برایش مناسب نباشد. در صورتی که بیمار از این دارو در موارد زیر استفاده کند، عوارض جانبی دارو تشدید میشود و عملکرد کلی دارو دچار مشکل میگردد.
