موارد منع مصرف داروی IVIG (ایمونوگلوبولین)
در بیماران دچار اختلال عملکرد قلبی یا کلیوی، دیابت، حساسیت به مالتوز یا ساکارز، واکنش های آلرژیک جدی، اختلالات انعقادی و افراد مبتلا به سندرم کمبود اولیه آنتی بادی، منع مصرف این دارو وجود دارد.
مصرف در زمان شیر دهی و بارداری مشکلی ایجاد نمی کند؛ بلکه تا حد زیادی از عوارض بعد از زایمان جلوگیری خواهد کرد. استفاده هم زمان با سایر داروها نیز تداخلی ایجاد نمی کند.
تداخل داروی IVIG (ایمونوگلوبولین) با برنامه واکسیناسیون کودکان
IVIG (ایمونوگلوبولین) باعث مهار پاسخ بدن به واکسن های حاوی ویروس زنده مانند آبله مرغان، سرخجه و اوریون می شود.
بنابراین در صورت دریافت این واکسن ها تا 3 ماه IVIG (ایمونوگلوبولین) تزریق نشود. و واکسن نیز حداقل 1 ماه وترجیحاً 3 ماه پس از یک دوره IVIG (ایمونوگلوبولین) تزریق شود.
توجهات لازم برای بعد از تزریق داروی IVIG (ایمونوگلوبولین)
- کاهش ادرار، افزایش ناگهانی وزن یا ورم پاها، می تواند نشانه ای از واکنش های کلیوی به دارو باشد.
- در صورت وجود درد، تورم، قرمزی یا برآمدگی در محل تزریق در دست یا پا به پزشک اطلاع دهید. این حالت ممکن است به علت ایجاد لخته باشد که در صورت نبود زخم گوارشی پزشک برای رفع آن آسپرین تجویز خواهد کرد.
- ادرار قهوه ای یا قرمز و پوست زرد نشانه های عوارض کبدی دارو است.
- برای کاهش عوارض، نوشیدن بیش از 7 لیوان آب قبل از شروع تزریق و ادامه ی این روند تا 1 ماه بعد از آخرین دریافت ضروری می باشد.
- از نوشیدن چای یا قهوه در روز قبل از تزریق خودداری شود.
- اندازه گیری میزان ادرار و انجام آزمایشات کلیوی (Bun,Cr) مرتب انجام شود.
