پیمکرولیموس (pimecrolimus) برای درمان انواع خفیف تا متوسط درماتیت آتوپیک به صورت کوتاه مدت و بلند مدت متناوب در بیمارانی که به درمان های اصلی پاسخی نداده اند و یا این درمان ها مناسب فرد نبوده اند ، استفاده می شود.
پیمکرولیموس در درمان بیماری های پوستی التهابی مختلف، به عنوان مثال، درماتیت سبورئیک، لوپوس اریتماتوس پوستی، لیکن پلان دهانی، ویتیلیگو، و پسوریازیس مؤثر است.
هشدارها در رابطه با مصرف پیمکرولیموس
- مهار کننده های موضعی کلسی نورین بطور نادر باعث بروز لنفوم و بدخیمی های پوستی شده اند.
- مهار کننده های موضعی کلسی نورین به عنوان خط دوم درمان درماتیت آتوپیک/ اگزما هستند.
- طول دوره درمان با پیمکرولیموس بایستی کوتاه بوده و جهت درمان های طولانی مدت باید از کمترین دوزها استفاده شود.
- پیمکرولیموس صرفا در محل های درگیر ضایعه مصرف شود.
- در صورت عدم بهبودی بعد از 6 هفته مصرف پیمکرولیموس بایستی مجددا بیماری ارزیابی گردد.
- ایمنی مصرف پیمکرولیموس آن بیش از 1 سال اثبات نشده است.
- علائم موضعی مثل درد و سوزش می تواند در روزهای اول درمان با پیمکرولیموس دیده شود و معمولا خود بخود بهبود می یابد.
- پیمکرولیموس در محل های مبتلا به عفونت های فعال باکتریایی یا ویروسی استفاده نشود.
- بیماران مبتلا به درماتیت آتوپیک مستعد عفونت های پوستی اند و پیمکرولیموس می تواند میزان بروز اگزما هایپرتریکوم، زونا و هرپس را افزایش دهد.
- زگیل/ پاپیلوما با مصرف این دارو دیده شده است.
- پیمکرولیموس می تواند لنفادنوپاتی ایجاد نماید.
- فرد مصرف کننده ی این دارو نباید در معرض نور طبیعی یا مصنوعی به مدت زیاد قرار گیرد.
- مصرف پیمکرولیموس در کودکان کمتر از 2 سال بررسی نشده است.
تداخلات دارویی پیمکرولیموس
- با مهار کننده های CYP3A4 تداخل مهم فارماکوکینتیکی دارد.
- ضد قارچ های آزول: متابولیسم پیمکرولیموس را مهار نموده و جذب سیستمیک آن را افزایش می دهند. در بیماران مبتلا به بیماری وسیع و یا التهابی پوست با احتیاط مصرف شود.
- بلوک کننده های کانال کلسیمی: متابولیسم پیمکرولیموس را مهار نموده و جذب سیستمیک آن را افزایش می دهند. در بیماران مبتلا به بیماری وسیع و یا التهابی پوست با احتیاط مصرف شود.
- سایمتیدین: متابولیسم پیمکرولیموس را مهار نموده و جذب سیستمیک آن را افزایش می دهند. در بیماران مبتلا به بیماری وسیع و یا التهابی پوست با احتیاط مصرف شود.
- اریترومایسین: متابولیسم پیمکرولیموس را مهار نموده و جذب سیستمیک آن را افزایش می دهند. در بیماران مبتلا به بیماری وسیع و یا التهابی پوست با احتیاط مصرف شود.
- از مصرف الکل خودداری شود. پیمکرولیموس موضعی می تواند بروز قرمزی صورت را در افراد مصرف کننده ی الکل افزایش دهد.
اریترومایسین , ایتراکونازول , بودزوناید , آنتی تیموسیت گلوبولین , اتانرسپت , استراموستین , استرپتوزوسین , ایفوسفامید , پاکلی تاکسل , سیلتوکسی مب , بیزوپرولول , فلوکسوریدین , بلیناتومومب , پمترکسد | پمترکسید , باریسیتینیب , اوستکینومب , توپوتکان , گلاتیرامر استات , میتوکسانترن , وینورلبین , کاربوپلاتین , کلادریبین , سایمتیدین , کتوکونازول
موارد منع مصرف پیمکرولیموس
- حساسیت شدید به پیمکرولیموس یا سایر ترکیبات فرمولاسیون
نکات قابل توصیه در مورد پیمکرولیموس
- از پوشیدن لباس های تنگ خودداری شود.
- سوزش در محل استعمال معمولا در روزهای اول رخ داده و به مرور بهبود می یابد.
- تا زمان بهبودی کامل علائم، درمان را ادامه دهید.
موارد منع مصرف پیمکرولیموس
- حساسیت شدید به پیمکرولیموس یا سایر ترکیبات فرمولاسیون
نکات قابل توصیه در مورد پیمکرولیموس
- از پوشیدن لباس های تنگ خودداری شود.
- سوزش در محل استعمال معمولا در روزهای اول رخ داده و به مرور بهبود می یابد.
- تا زمان بهبودی کامل علائم، درمان را ادامه دهید.
مصرف پیمکرولیموس در بارداری
C ( داروهای گروه C فقط باید با تجویز پزشک مورد مصرف قرار بگیرد. خطرات ناشی از مصرف این گروه از داروها هنوز رد نشده است و یا اینکه مطالعات انسانی انجام نشده است و پزشک زمانی که احساس کند فواید مصرف این گروه از داروها از مضرات احتمالی آن بسیار بیشتر است و مصرف آن برای بیمار ضروری است تجویز انجام می دهد. )
موارد منع مصرف و تداخل دارویی پنی سیلامین
