اتیونامید(Ethionamide) دارویی است که برای تمام موارد سلهای ریوی و سلهای خارج ریوی استعمال می شود. این دارو برای درمان سل فعال در بیماران مبتلا به مایکوباکتریوم توبرکلوزیس مقلوم به ایزونیازید یا ریفامپین یا هنگامی که بیمار به یکی از داروهای خط اول تحمل ندارد کاربرد دارد.سل یک بیماری عفونی شایع، و در بسیاری از موارد مرگبار است. این بیماری توسط گونه های مختلف مایکوباکتریا، به طور معمول «مایکوباکتریوم توبرکلوزیس» ایجاد می شود. سل به طور معمول به شش ها حمله می کند، اما بر قسمت های دیگر بدن نیز می تواند تأثیرگذار باشد. وقتی افرادی که عفونت سلی فعال دارند سرفه، عطسه، یا بزاق خود را از طریق هوا منتقل می کنند سل از طریق هوا پخش می شود. اغلب عفونت ها بدون علامت و پنهان هستند. اما معمولاً از هر ده عفونت نهفته یک عفونت در نهایت پیشرفت کرده و به بیماری فعال تبدیل می شود. اگر سل درمان نشود، بیش از ۵۰٪ از افرادی که به آن آلوده می شوند را به کام مرگ می کشاند. برای درمان سل از آنتی بیوتیک ها استفاده می کنند. درمان مؤثر سل مشکل است که به دلیل ساختار غیرمعمول و ترکیب شیمیایی دیواره سلولی میکوباکتریومی می باشد. دیواره سلولی داروها را بیرون نگه می دارد و باعث می شود که بسیاری از آنتی بیوتیک ها بی اثر شوند. دو آنتی بیوتیکی که بیشترین استفاده را دارند ایزونیازید و ریفامپیسین هستند و درمان می تواند ماه ها ادامه یابد.
مقدار مصرف اتیونامید
- استفاده از اتیونامید به تنهایی در درمان سل منجر به بروزسریع مقاومت می شود. اتیونامید باید حداقل با یک ، گاهی با دو داروی دیگر ، که ارگانیسم به آنها مستعد است تجویز شود.
- پذیرش بیمار در مصرف دارو در موفقیت درمان ضد سل و جلوگیری از بروز ارگانیسم های مقاوم به دارو ضروری است. بنابراین ، بیماران باید برای مدت زمان کامل دوره درمان ، به رژیم دارویی پایبند باشند.
- اتیونامید ممکن است اثرات جانبی سایر داروهای ضد سل را که همزمان مصرف می شوند ، تقویت کند. معاینات چشم پزشکی باید قبل و بطور دوره ای در طول درمان با اتیونامید انجام شود.
- اتیون آمید ممکن است باعث شود واکسنهای زنده باکتریایی (مانند واکسن حصبه) به درستی اثر نکنند. در حین استفاده از این دارو، واکسیناسیون نکنید ، مگر اینکه پزشک به شما اجازه دهد
- تجویز اتیونامید در غیاب یک عفونت باکتریایی اثبات شده، بعید است که فایده ای برای بیمار داشته باشد و خطر ابتلا به باکتری های مقاوم به دارو را افزایش می دهد..
نحوه مصرف اتیونامید
- پزشک از شما آزمایش هایی درخواست می کند تا مطمئن شود مصرف این دارو برای شما خطرناک نیست.
- اتیونامید را دقیقا طبق دستورالعمل روی برچسب دارو یا تجویز پزشک مصرف کنید. از مصرف این دارو برای مدت طولانی تر و یا مقدار کمتر یا بیشتر از تجویز پزشک خودداری کنید.
- می توانید این دارو را با یا بدون غذا مصرف کنید. در صورتی که مصرف دارو باعث ناراحتی معده شما می شود آن را با غذا مصرف کنید.
- در حین مصرف دارو به طور مکرر نیاز به آزمایش خون دارید تا از عملکرد کبد و تیروئید خود مطمئن شوید. به طور مکرر باید بینایی شما نیز چک شود.
- اگر دیابت دارید قند خون خود را به طور مکرر چک کنید.
- این دارو را به طور کامل برای مدت زمان تجویز شده مصرف کنید زیرا ممکن است علائم بیماری زودتر از درمان کامل عفونت از بین برود و در صورت قطع دارو عفونت شدید تر و مقاوم به آنتی بیوتیک خواهد شد. این دارو برای درمان عفونت های ویروسی مانند آنفولانزا و سرماخوردگی کاربردی ندارد.
- دارو را در دمای اتاق و به دور از رطوبت و گرما نگهداری کنید.
هشدارها در مورد اتیونامید
- استفاده از اتیونامید به تنهایی در درمان سل منجر به بروزسریع مقاومت می شود. اتیونامید باید حداقل با یک ، گاهی با دو داروی دیگر ، که ارگانیسم به آنها مستعد است تجویز شود.
- پذیرش بیمار در مصرف دارو در موفقیت درمان ضد سل و جلوگیری از بروز ارگانیسم های مقاوم به دارو ضروری است. بنابراین ، بیماران باید برای مدت زمان کامل دوره درمان ، به رژیم دارویی پایبند باشند.
- اتیونامید ممکن است اثرات جانبی سایر داروهای ضد سل را که همزمان مصرف می شوند ، تقویت کند. معاینات چشم پزشکی باید قبل و بطور دوره ای در طول درمان با اتیونامید انجام شود.
- اتیون آمید ممکن است باعث شود واکسنهای زنده باکتریایی (مانند واکسن حصبه) به درستی اثر نکنند. در حین استفاده از این دارو، واکسیناسیون نکنید ، مگر اینکه پزشک به شما اجازه دهدتجویز اتیونامید در غیاب یک عفونت باکتریایی اثبات شده، بعید است که فایده ای برای بیمار داشته باشد و خطر ابتلا به باکتری های مقاوم به دارو را افزایش می دهد..
توصیه های دارویی اتیونامید
- بهتر است دارو را بعد از غذا مصرف کنید.
- مصرف مکمل ویتامین ب6 در مدت درمان با این دارو توصیه می شود.
- درصورتی که مبتلا به دیابت هستید قند خون خود را به صورت دوره ای و با دقت بیشتری کنترل کنید.
- آزمایشات دوره ای که توسط پزشک تجویز شده برای شما الزامی است.
- در صورت زردی پوست،تیره شدن ادرار یا مدفوع بی رنگ به پزشک خود مراجعه کنید.
میزان، تاثیرات و مکانیزم اثر فوسفومایسین
