حبوبات از منابع خوب پروتئین گیاهی هستند و پختن و جوانه زدن باعث افزایش زیست درستی به مواد مغذی می شود. از نظر میزان کالری و درشت مغذی ها تفاوت چندانی بین عدس پخته و جوانه زده وجود ندارد. در خصوص مقدار پروتئین هم جوانه عدس مشابه با عدس پخته است البته میزان اسیدآمینه سیستئین در جوانه عدس ۳ برابر بیشتر از عدس پخته است. اما اثر آنتی اکسیدان جوانه عدس به واسطه بالا بودن میزان ترکیبات فنولیک ۱۲۲ درصد بیشتر و همچنین ۹ برابر ویتامین سی بیشتر به مراتب بیشتر از عدس خام یا پخته است و شاید بتوان گفت اثرات ضدسرطان و ضدالتهابی جوانه عدس بالاتر است .
خواص جوانه عدس برای بدن
مصرف جوانه ها به دلیل اینکه حاوی ویتامین E است، برای درمان بیماری ها از جمله سرطان، بیماری های قلبی و درمان ناباروری موثر است و همچنین برای کسانی که پوست آنها در زمستان خشک می شود به ویژه در دوران سالمندی توصیه می شود، از نرم کننده های حاوی ویتامین E که از جوانه ها ساخته شده است استفاده کنند. خواص جوانه عدس حاوی اسید آمینه ها است و برای کودکان توصیه می شود که حتما جوانه عدس را در برنامه غذایی کودکان و دانش آموزان خود داشته باشند جوانه ها دارای سلنیوم و منیزیوم هستند که فواید سلنیوم در پیشگیری از سرطان موثر است و منیزیم برای کسانی دچار گرفتگی عضلات بدن می شوند مناسب است.
ارزش غذایی جوانه عدس (100گرم)
- کالری :82
- چربی :0.4 گرم
- کربوهیدرات:17 گرم
- پروتئین:6.9 گرم
- فیبر:1.8 گرم
خواص درمانی عدس
عدس یک غذای کامل است و انرژی لازم را برای کارهای بدنی برای انسان تامین می کند. عدس از نظر طب قدیم معتدل و خشک است و منبع بسیار زیادی پروتئین گیاهی است، به طوری که مقدار پروتئین موجود در 15 گرم عدس ،بیشتر از 15 گرم گوشت گاو است. عدس ها حاوی 6 ماده معدنی مهم، ویتامین B و همچنین پروتئین بدن چربی می باشد و خاصیت تنظیم قند خون هم دارند زیرا فیبر بالای آنها از افزایش قند خون بعد از خوردن یک وعده غذایی جلوگیری می کنند، جوانه عدس به علت داشتن اهن برای رفع کم خونی مفید است و چون عدس لعاب دار است. برای درمان زخم های دهان و گلو عدس را پخته و آب آنرا غرغره کنید و همچنین برای کسانی که ناراحت روده ای هستند توصیه می شود از جوانه عدس استفاده کنند و می توانید عدس دم کنید و روی پوست قرار دهید تا التهاب را برطرف کند آش عدس با روغن بادام برای دوران نقاهت بهترین غذاست و حتما توصیه می شود که مصرف کنید جوانه عدس به شما انرژی برای سوزاندن می دهد. در حالی که قند خون را تثبیت می کند. فیبر قابل جذب علاوه بر تاثیرات مفید روی سیستم گوارشی و قلب، به تنظیم مقدار قندخون نیز کمک می کند. اگر شما مقاومت به انسولین کاهش قندخون یا دیابت دارید گیاهان بنشنی مثل عدس برای تنظیم قند خون موثر هستند که انرژی پایداری را باعث می شوند. مصرف عدس مخصوصا برای خانم هایی که در سنین باروری ودوران بارداری هستند و در معرض کمبود آهن هستند، ایده بسیار مناسبی است. کمبود آهن باعث کم خونی می شود که برای مادر خوب نیست چون نوزاد بعد از بدنیا آمدن از شیر مادر تغذیه می کند. طبیعت جوانه عدس سرد و خشک می باشد. جوانه عدس سرشار از آنتی اکسیدان ها، ویتامین B1، ویتامین B2، ویتامین B3، ویتامین B5، ویتامین B6، فولات، ویتامین C، ویتامین E، ویتامین K، منگنز، منیزیم، آهن، پتاسیم، مس، روی، سلنیوم، فیبر و پروتئین می باشد.
فواید جوانه عدس برای لاغری
فیبر بالای موجود در جوانه عدس به کاهش اشتها کمک کرده و با جلوگیری از پرخوری، باعث لاغری و کاهش وزن می شود. مقادیر بالای آنتی اکسیدان ها و فیبر موجود در جوانه عدس به سم زدایی بدن به ویژه روده ها کمک کرده و باعث لاغری و کاهش چربی شکم می شود. جوانه عدس گلوتن کمتری نسبت به خود عدس دارد به همین دلیل هضم آن برای افرادی مبتلا به سلیاک که به گلوتن حساسیت دارند، راحت تر می باشد. یک مطالعه نشان داده افرادی که روزانه 60 گرم جوانه عدس را به رژیم غذایی خود اضافه کرده اند، پس از 8 هفته میزان کلسترول خوب خون (HDL) آن ها افزایش یافته، کلسترول بد خون (LDL) کاهش یافته و سطح تری گلیسیرید خون تا 75-84٪ کمتر شده است.
مضرات عدس
عدس نفاخ، دیرهضم و کاهش دهنده میل جنسی است. زیاده روی در مصرفش، غلیظ کننده خون است و جریان خون را در رگ های باریک کُند می کند و ممکن است موجب کم شدن قوه بینایی، سوزش ادرار، قولنج، ناراحتی های عصبی، بند آمدن قاعدگی و درد و شدت بواسیر شود. به همین جهت معمولاً عدس را با روغن کنجد یا روغن بادام و سرکه و سایر مخلفات دیگر طبخ کرده و می خورند.
سخن آخر
برخی مطالعات نشان می دهد که جوانه حبوبات به ویژه جوانه عدس می تواند باعث کاهش قند خون در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 شود. گفته می شود که جوانه عدس، مقادیر بالای پروتئین و مقادیر کمی کربوهیدرات دارد که می توانند باعث کاهش قند خون شوند. تئوری دیگر این است که جوانه ها ممکن است باعث افزایش توانایی فعالیت آنزیم آمیلاز شوند، این آنزیم به هضم بهتر قند ها در بدن کمک می کند.