در ادامه با برخی تغییرات کلیدی در شرایط پوست به واسطه افزایش سن بیشتر آشنا می شویم.
پوست حالت کشسانی خود را از دست می دهد
با افزایش سن، درم یا لایه میانی پوست می تواند از دست رفتن 20 تا 80 درصد ضخامت خود به واسطه تغییراتی که در سلول های مسئول تولید کلاژن و الاستین رخ می دهند را تجربه کند. تولید این دو پروتئین با افزایش سن کاهش می یابد که بر ساختار پوست تاثیرگذار بوده و به شل شدن آن منجر می شود. تغییرات در فیبرهای الاستین در افراد مسن معمول است و گاهی اوقات به شرایطی به نام الاستوز منجر می شود. در سولار الاستوز، شرایطی که به واسطه آسیب ناشی از نور خورشید رخ می دهد، پوست زرد به نظر رسیده و می تواند با بروز توده هایی در آن همراه باشد.
بهبودی پوست به زمان بیشتری نیاز دارد
غدد عرق اکرین که برای کمک به کاهش دمای بدن عرق را در سطح پوست ترشح می کنند، به بهبودی زخم ها نیز کمک می کنند. در واقع، آنها منبع سلول های جدید هستند که جایگزین سلول های از دست رفته به واسطه آسیب دیدگی می شوند. بنابر پژوهشی که در نشریه Aging Cell منتشر شد، این روند در افراد مسن به خوبی جوانان انجام نمی شود. بر همین اساس، سلول های جدید کمتری برای بهبود زخم ها در دسترس هستند و در مکانی دورتر از محل زخم قرار دارند که به روند کند بهبودی رخم ها منجر می شود.
تومورهای خوش خیم شکل می گیرند
یک تومور خوش خیم به معنای آن است که به بخش های دیگر بدن گسترش نمی یابد. شکل گیری تومورهای خوش خیم در پوست با پرتوهای فرابنفش خورشید پیوند خورده است. منگوله های پوستی و خال ها از نمونه های تومور خوش خیم هستند و پوست پیر هرچه بیشتر مستعد شکل گیری آنها است.
پوست شفاف تر می شود
نازک و شفاف تر شدن پوست در افراد مسن، به ویژه آنهایی که به به بیماری های روماتوئید هستند، شرایطی غیرمعمول نیست. سیاهرگ ها معمولا در دست ها، مچ ها، قفسه سینه و ساق پای افراد مسن به راحتی قابل مشاهده هستند. مطالعات بالینی نشان داده اند فیبرهای کلاژن که پوست را سفت نگه داشته و ظاهری جوان به آن می بخشند، در پوست نازک و شفاف به اندازه پوستی سفت و مات نزدیک هم قرار ندارند.
برچسب های پوست
این تکه های کوچک از بافت توسط نوعی ساقه از پوست شما آویزان می شوند. معمولاً آن ها روی سینه، پشت، گردن، زیر بغل یا اطراف کشاله ران مشاهده می شوند. خطرناک نیستند، اما اگر لباس یا جواهرات شما با آن ها تماس داشته باشد، می توانند تحریک شوند. اگر آزار دهنده باشند، پزشک ممکن است آن ها را جراحی، منجمد یا لیزر کند.
صورت چروکیده
آسیب طولانی مدت از طریق نور خورشید، می تواند پوست شما را زرد کند و باعث ایجاد برآمدگی و پشته های عمیق شود. این بیماری بر انواع پوست ها تأثیر می گذارد، اما در پوستهای ظریف بیشتر مشهود است. نور خورشید فقط روی لایه بالایی پوست تأثیر می گذارد، اما دود دخانیات باعث عمیق تر شدن آسیب می شود. بنابراین سیگار نکشید، از آفتاب دور بمانید و تمام تلاش خود را برای محافظت از پوست تان انجام دهید.
درمان سرطان پوست چگونه است؟
رگ های واریسی
رگ های خونی ضعیف می توانند شروع به تورم و پیچ و تاب کرده یا برآمده شوند. آنها بیشتر روی پاها ظاهر می شوند. معمولاً مشکل جدی را ایجاد نمیکنند، اما می توانند به رگهای ملتهب که منجر به لخته شدن خون می شوند، مرتبط باشند. پزشک شما ممکن است یک جفت جوراب ساق بلند واریس به شما بدهد تا از طریق فشار روی ساق پا از شر آن ها خلاص شوید. اگر این کاررا نکنید، پزشک ممکن است جراحی جزئی را پیشنهاد کند.
رگه های عنکبوتی
این دسته های کوچک عروق خونی اغلب روی پاها، مچ و حتی صورت ظاهر می شوند. علل آن تغییر هورمون ها یا آسیب به آن هاست. آن ها به یک مشکل عمده سلامتی اشاره نمی کنند، اما می توانند خارش یا سوزش ایجاد کنند. جوراب های فشرده سازی را امتحان کنید تا آنها را تحت فشار قرار دهید. در صورت عدم بهبود، پزشک ممکن است یک عمل جراحی جزئی را پیشنهاد کند.
شاید محافظت صورت در برابر نورخورشید بهترین شیوه برای حفاظت از پوست باشد. بیشتر آسیب های پوست صورت ناشی از بخش A اشعه ماورای بنفش (UVA) نور خورشید است بنابراین لازم است که از کِرِم ضد آفتاب استفاده کنید تا در مقابل UVA و نور UVB که باعث آفتاب سوختگی می شود، محافظت شوید. به سر گذاشتن کلاه لبه پهن نیز ایده خوبی است.
کِرِم های مرطوب کننده، پوست را تسکین می بخشند و ممکن است به طور موقت باعث شوند چین و چروک های صورت کمتر خود را نشان دهند. مرطوب کننده ها حاوی آب هستند تا باعث شوند پوست کمتر چرب شود و همچنین بسیاری از آنها حاوی موادی مانند گلیسیرین هستند که ممکن است به اتصال آب به پوست کمک کنند. کِرِم های لایه بردار ممکن است با برداشتن سلول های پوستی مرده که به سادگی مانند دوران جوانی فرد نمی ریزند، باعث شوند ظاهر پوست پیر شده جوان تر به نظر برسد.
