اثر داروها بر درمان ارتونسی مستلزم بررسی جزئیاتی است.این مقاله به بحث در جزئیات اثر داروها بر درمان ارتودنسی و اثرات آن در مورد تغییرات حرکت دندان ها اختصاص داده شده است. درمان ارتودنسی بر این فرض است که هنگامی که نیرویی به دندان ها و بافت های مجاور دندان ها وارد می کند، بافت ها و دندان ها نیز این نیروها را به خوبی و درستی دریافت کنند. دندان ها پس از دریافت نیروهای مکانیکی می بایست این نیروها را ذخیره کنند. سپس این نیرو های ذخیره شده را به بافت های مجاور انتقال بدهند.بافت ها با تبدیل نیروی مکانیکی به نیروهای شیمیایی باعث بروز وقایع سلولی در درون بافت ها می شوند.هدف از اعمال نیروهای مکانیکی ایجاد تغییرات ساختاری استخوانی از طریق ارتودنسی به دندان ها می باشد.
میزان غلظت داروهای مختلف
پژوهش های ارتودنسی دندان در حال حاضر مربوط به روش هایی است که به بررسی میزان افزایش غلظت دارو در خون دارد.همچنین این پژوهش ها به اثر داروها بر درمان ارتودنسی و ارتباط آن با بافت مولکول ها و حرکات دندانی می پردازد.این در حالی است که به طور همزمان کاهش غلظت دارو و عناصر ناخواسته نیز می تواند عوارض جانبی مضری تولید کند.میزان غلظت دارو در خون و ارتباطی که با مهار کردن حرکات دندانی دارد باید بیشتر مورد بررسی قرار بگیرد.
درمان ارتودنسی به استحکام دندان ها و وجود بافت پریودنتال بستگی زیادی دارد. عوامل مختلفی از جمله هورمون های مختلف یا داروها می توانند بر سرعت حرکت دندان ها در طول درمان با ارتودنسی تاثیر داشته باشد. داروهای متفاوت با غلظت های مختلف می توانند تاثیرات متفاوتی روی درمان ارتودنسی و حرکت دندان ها داشته باشد، از همین رو این مقاله را به بررسی نحوه حرکت دندان ها در طول درمان با ارتودنسی و تاثیر دندان ها روی آن اختصاص داده ایم.
علت پاسخ متفاوت افراد به درمان ارتودنسی
ارتودنتیست ها در دراز مدت تجربه کرده اند که دندان ها در افراد مختلف به طور متفاوتی حرکت می کنند.زیرا پاسخ افراد به درمان ارتودنسی متفاوت است.برخی از تفاوت ها به خاطر تغییرات در بازسازی استخوان و عوارض ناشی از اثر داروها بر درمان ارتودنسی و عوامل سیستمیک می باشد.این عوارض جانبی سلولهای مورد نظر را توسط نیروهای ارتودنسی تحت تاثیر قرار می دهد.به همین دلیل لازم است تمام داروهایی که بیمار مصرف می کند بررسی شود.همچنین اثرات درمانی و عوارض جانبی داروها که بر روی سلولهای مورد نظر توسط نیروهای ارتودنسی اعمال می شود مورد بررسی قرار بگیرد.بنابراین ضروری است که متخصص ارتودنسی شما با توجه به مصرف داروهای مختلف و سابقه بیماری شما قبل و در طول دوره درمان ارتودنسی موارد را به خوبی زیر نظر داشته باشند.به طوری که بهترین استراتژی درمانی را در بر بگیرند.همچنین فواصل کنترل نیرو و تعیین وقت بعدی نیز می تواند برای انتخاب درمان مورد نظر مفید واقع شود.
نحوه حرکت دندان ها در طول درمان ارتودنسی
فاکتور های متفاوتی در حرکت دندانها تاثیر دارند، واکنش های شیمیایی و فیزیکی در بدن و تغییرات سلولی می توانند باعث ایجاد تغییر در سرعت و نحوه حرکت دندان ها در طول درمان ارتودنسی شوند. ارتودنسی باعث وارد آوردن فشار به بخش هایی از دندان و فک شده و در نهایت باعث حرکت این بخش ها و جا به جایی آن ها می شود. حرکت و جا به جایی دندان ها در درمان ارتودنسی باعث التهاب و اتساع عروق می شود و از همین رو جریان خون در این قسمت ها افزایش پیدا می کند. موادی که در جریان خون وجود دارند می توانند حرکت و جا به جایی دندان ها و فک ها را تحت تاثیر قرار داده و روند درمان ارتودنسی را ساده تر یا سخت تر نمایند. از همین رو پیش از درمان ارتودنسی باید حتما دارو های مصرفی خود را به متخصص ارتودنسی خود معرفی کنید تا بهترین تصمیم در مورد روند درمانی شما اتخاذ شود.
چگونگی تاثیر دارو های مختلف بر حرکت دندان ها در طول درمان ارتودنسی
همانطور که پیش تر گفته شد، وجود مواد مختلف در خون افرادی که در طول درمان ارتودنسی قرار دارند می تواند روند درمان را تحت تاثیر قرار دهد. مواد شیمیایی موجود در داروهای مختلف، پس از مصرف شدن توسط بیمار وارد جریان خون شده و بر سوخت و ساز و فعالیت کلی بیمار تاثیر زیادی می گذارد. برخی از این مواد شیمیایی می تواند تاثیر بازدارندگی روی حرکت دندان ها داشته باشد و روند درمان ارتودنسی را کاهش دهد، این در حالی است که برخی دیگر از مواد شیمایی ممکن است باعث تسهیل روند درمان ارتودنسی و افزایش سرعت حرکت دندان ها و فک ها شود. در ادامه تاثیر داروهای مختلف روی درمان ارتودنسی را خواهید دید.
داروهایی که حرکت دندان ها را در درمان ارتودنسی تسهیل می کنند
موادی چون آدنوزین مونو فسفات، کلسیم، کلاژن و پروستاگلاندین می توانند در کاهش التهاب و تسهیل حرکت دندان ها و فک تاثیر زیادی داشته باشند. پروستاگلاندین و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی نقش مهمی در کاهش التهاب و تحریک استخوان سازی ایفا می کنند. این داروها می توانند حرکت دندان ها و فک ها در طول درمان با ارتودنسی را بهبود ببخشند و درد های ناشی از این درمان را نیز تا حد زیادی کاهش دهند.
داروهایی که مانع حرکت دندان ها در درمان ارتودنسی می شوند
مصرف داروهای مسکن مانند ایبوپروفن در طولانی مدت می تواند باعث تسکین درد شود، با این حال این داروها می توانند اثر بازدارندگی روی حرکت دندان در طول درمان ارتودنسی داشته باشند. داروهای مسکن غیر استروییدی و کورتون با مهار پروستاگلاندین ها باعث کاهش سرعت حرکت دندان و در مواردی که بیمار این داروها را طولانی مدت مصرف کند باعث عدم حرکت دندان می شوند. بنابراین بیماری که به علت مشکلات سیستمیک داروهای ضد درد غیر استروییدی و یا کورتون مصرف می کند، نمی تواند کاندید مناسبی برای درمان ارتودنسی باشد.
دارو ها چگونه بر روند درمان ارتونسی تاثیر می گذارند؟
زمانی که فرد داروی خاصی را با یک میزان غلظت مصرف می کند بر روی تمام بافت های بدن تاثیر می گذارد. در درمان ارتودنسی نیروی مکانیکی به دندان ها و بافت های مجاور آنان وارد می شود. بافت های دندانی نیروی مکانیکی را به نیروی شیمیایی تبدیل می کند که موجب تغییرات در سلول های بافت استخوانی شده که در نهایت موجب حرکت دادن دندان ها می شود.
زمانی که بیمار دارو مصرف می کند باعث اختلال در نیروی شیمیایی موجود در بافت دندانی می شود. و نمی توانند به درستی تغییرات سلولی را ایجاد کنند. همچنین اگر غلظت دارو های مصرفی در طول درمان ارتودنسی تغییر کند آنگاه عوارض جانبی بر روند درمان دارد. البته این نکته را هم باید در نظر گرفت که روند درمان ارتودنسی و اثر داروها بر ارتودنسی یا واکنش افراد به مصرف دارو ها یکسان نیست. به همین جهت باید دارو هایی که بیمار مصرف می کند بررسی شود.
چه دارو هایی در طول درمان ارتودنسی مصرف می شود؟
معمولا در طول درمان ارتودنسی متخصص برای تغییر و یا کشف سیستم فیزیولوژی یا پاتولوژیک بدن بیمار، دارو هایی را تجویز می کند که بیشتر جنبه مسکن را دارد. در مواردی که بیمار دچار دندان درد، جلوگیری از استرس بیمار و بروز انواع عفونت ها معمولا قرص هایی تجویز می شود که مصرف آنان ضروری است.
همچنین در موارد شدید تر برای آنکه مشکلات مفصل گیجگاهی فکی بیمار را مدیریت کنند مجبورند دارو مصرف کنند. اگر اعمال نیرو به اندازه کافی نبود آنگاه با مصرف دارو باعث تشدید اعمال نیرو به بافت های بیولوژیکی می شوند. علاوه بر این دارو ها افرادی وجود دارند که ویتامین ها، مواد معدنی یا مکمل های هورمونی استفاده می کنند که ممکن است تاثیری در ارتودنسی داشته باشد.البته متخصص ارتودنسی باید در تمام مدت درمان ارتودنسی تاثیرات دارو را در روند درمان بررسی کند. زیرا برخی از دارو ها تاثیرات کوتاه مدت و برخی تاثیرات بلند مدت دارند.
آیا مصرف دارو در درمان ارتودنسی محدودیت ایجاد می کند؟
مصرف دارو معمولا در بزرگسالان بیشتر دیده می شود. متاسفانه خیلی از افراد به دلیل اطلاعات غلط تصور می کنند که چون دارو مصرف می کنند، درمان ارتودنسی در آن ها نتیجه خوبی ندارد. در نتیجه از درمان ارتودنسی خودداری می کنند. اما طی بررسی های انجام شده در تاثیر دارو در ارتودنسی، بزرگسالانی که از بیشترین میزان مصرف دارو را دارند می توانند از درمان ارتودنسی استفاده کنند. البته در طول درمان ارتودنتیست باید تاثیر دارو ها را بررسی و تحت کنترل داشته باشد.