به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، بسیاری از زوج ها به اشتباه تصور می کنند همین که قادر به تحمل یکدیگر نباشند و احساسات شان نسبت به هم سرد شود، یعنی موعد زندگی مشترک شان به سر رسیده و دیگر وقت جدایی است. اما نه! همان طور که برای آغاز زندگی مشترک باید به بلوغ فکری و پختگی برسید، برای طلاق نیز باید از لحاظ روحی و روانی آمادگی پیدا کنید. اقدام به طلاق بدون آمادگیِ مواجهه با پیامدهای آن، موجب بروز جدایی های زودهنگام و نسنجیده ای می شود که زندگی طرفین را تا سالیان سال تحت الشعاع قرار خواهد داد. در این مطلب قصد داریم به مرورِ آمادگی های لازم جهت تصمیم گیری برای طلاق بپردازیم.
1. هنگام تصمیم گیری برای طلاق افکار اشتباه را دور بریزید
اگرچه بسیاری از دیدگاه ها در زمینه زندگی مشترک و جدایی در سال های اخیر، تغییرات بسیاری داشته، با اینحال بسیاری از ما در پس ذهنمان به طلاق نگاه خوبی نداریم. طلاق برای بسیاری از بانوان به این معناست که آن ها به اندازه کافی برای نگهداشتن زندگی تلاش نکرده و یا زن زندگی نبوده اند. فرهنگ ایرانی، زنانی که با هر سختی و مشکلی با همسرشان زندگی می کنند و هر دشواری را تحمل می کنند، به عنوان الگوی مطلوب در نظر دارد. برای مردان نیز، طلاق معمولا قضاوت های اشتباهی را به همراه دارد. معمولا این دسته از آقایان به عنوان افرادی که کاردانی لازم برای مدیریت و کنترل یک زندگی را نداشته اند شناخته می شوند.
اگرچه وفاداری به یکدیگر و همراه بودن در تمام شرایط زندگی یکی از وظایف اعضای خانواده، در تمامی فرهنگ ها است؛ با اینحال به خاطر داشته باشید که میان وفاداری و تحمل کردن شرایط تفاوت بسیاری وجود دارد. وفاداری یک تمایل ذاتی است یعنی اینکه شما از درون تمایل به انجام این کار دارید. در عین حال، تحمل یک احساس بیرونی است. شما تمایلی ندارید که با شرایط کنار بیایید اما به دلایلی نظیر عذاب وجدان، حرف مردم یا بسیاری مسائل دیگر، شرایط را تحمل می کنید. همچنین تحمل یک وضعیت یک جانبه نیز هست. شما معمولا به صورت متقابل این احساس را دریافت نمی کنید و شاید به همین خاطر از درون قلب خودتان، به وفاداری تمایل ندارید.
اگر در حال تصمیم گیری برای طلاق هستید احتمالا این نکته ذهن شما را به خود درگیر کرده است که تا چه حد نسبت به زندگی مسئول هستید چرا که فرهنگ ما، به نوعی تمامی ما را به ادامه زندگی تشویق می کند. در این شرایط توصیه می شود با خودتان صادق باشید.
2. به کارهایی که برای بهتر شدن زندگی انجام داده اید فکر کنید
طلاق هرگز نباید به عنوان اولین راهکار در نظر گرفته شود. اگر با طرف مقابلتان مشکلاتی دارید ابتدا سعی کنید این مشکلات را حل کنید. صادقانه از خودتان بپرسید تا امروز برای بهبود وضعیت و برطرف شدن مشکل چه کارهایی انجام داده اید؟
اگر در این زمینه راه های نرفته ای وجود دارد، توصیه می کنیم این راه ها را امتحان کنید. این مسیر اگرچه باعث طولانی شدن زمان و به تعویق افتادن طلاق می شود، با این حال دو فایده مهم دارد. نخست اینکه شاید با انجام برخی راهکارها برای حل مسئله، از تصمیم برای طلاق منصرف شدید. همچنین در صورت انجام دادن این کارها، در آینده از تصمیمتان پشیمان نخواهید شد و مطمئنید که همه راه ها را امتحان کرده اید.
3. مشورت گرفتن هنگام تصمیم گیری برای طلاق
کمک گرفتن از افراد آگاه و دلسوز به ویژه مشاورین خانواده، به شما کمک خواهد کرد تا جنبه هایی را که نادیده گرفته بودید، مورد بررسی قرار دهید. همچنین مشورت می تواند بسیاری از تردیدها و ترس های شما را به یک مسیر درست هدایت کند.
4. احساسات را کنار بگذارید
خاطرات مشترک، علاقمندی، احساس ترحم برای اینکه بعد از ما چه اتفاقی برای طرف مقابل خواهد افتاد و مسائلی از این دست، از جمله دلایلی هستند که شما را به ماندن در زندگی تشویق می کنند. به خاطر داشته باشید که تصمیم گیری های احساسی اگرچه برای مدت کوتاهی به شما احساس لذت می دهند با این حال دوامی ندارند و شما به زودی همه دلخوری ها و مشکلات را مجددا احساس خواهید کرد. به همین خاطر سعی کنید هنگام تصمیم گیری این عوامل را دخالت ندهید.
اجرای یک تکنیک به شما کمک می کند تا احساسی تصمیم نگیرید. برای این کار می بایست، احساسات را در مقابل منطق قرار دهید و ببینید تمایل شما به سمت کدام یک از آن هاست. برای مثال اگر بابت سرنوشت همسرتان بعد از جدایی، نگران هستید. یک سوال از خودتان بپرسید که بین سرنوشت خودم و همسرم، کدام یک مهم تر است؟ اگر مجبور به انتخاب یکی از آن ها باشم، اولویت با کدام است؟
5. در نظر گرفتن مجموع نکات مثبت و منفی
بر روی یک کاغذ، دو ستون ایجاد کنید. در یک ستون ویژگی های مثبت جدایی از همسرتان را بنویسید، در ستون مقابل تمام ویژگی های منفی این جدایی را یادداشت کنید. اکنون به هرکدام از نکاتی که در ستون ویژگی های مثبت نوشته اید، بین 1 تا 10 نمره دهید و مجموع را به دست آورید. همین کار را برای ستون مقابل نیز انجام دهید. نمرات را مقایسه کنید تا ببینید، کدام کفه ترازو برایتان سنگین تر است.
این تمرین دو فایده مهم برای شما دارد، نخست اینکه به صورت کمی و با نمره گذاری متوجه ارزش ابعاد مختلف تصمیم خود می شوید. مهم تر اینکه شما در این تمرین متوجه ابعاد و ویژگی هایی از این مسئله می شوید که شاید پیش از این به آن ها فکر نکرده بوید.
6. توجه به فرزندان
بسیاری از والدین معتقدند به خاطر بچه ها می بایست یک زندگی را ادامه داد. واقعیت این است که حضور بچه ها در زندگی شما، نکته بسیار مهمی است. شما در مقابل شرایط زندگی و آینده آن ها مسئول هستید. با اینحال زندگی در یک محیط خالی از عشق و محبت، مشاهده دعوای والدین و یا قهرهای طولانی مدت نیز به اندازه طلاق و یا بیشتر از آن برای فرزندتان آسیب زا هستند. اگر نمی توانید در خانه، صلح و محبت برقرار کنید باید بدانید که فرزندانتان در هر دو صورت ادامه زندگی و یا طلاق شما، آسیب خواهند دید. با علم به این مسئله و با توجه به شرایط زندگیتان بهترین تصمیم را بگیرید.
7. با همسرتان صحبت کنید
بعد از اینکه تمامی نکات بالا را درنظر گرفته و بررسی کردید، باید تصمیمتان را به طرف مقابل نیز اطلاع دهید. به همان اندازه که شروع زندگی یک توافق دو نفره است، خاتمه دادن آن نیز یک تصمیم مشترک است. طرف مقابل شما می بایست در جریان قرار بگیرد و فرصت دفاع یا فکر کردن به این وضع را داشته باشد. به این نکته توجه کنید که کنار آمدن با تصمیم و صحبت های شما، برای وی ممکن است سخت باشد. در این بین به او فرصت فکر کردن و آماده شدن برای شرایط جدید بدهید.
