اینکه از دندان مصنوعی جزئی استفاده کنید یا کلی، بستگی به این دارد که چندتا از دندان هایتان را از دست داده باشید. همچنین احتمال دارد پزشک به صورت موقت دندان مصنوعی جزئی به شما بدهد تا بریج دندان داخل دهان تثبیت شود. این مدل دندان های مصنوعی مناسب برای هر شخص ساخته می شود.دندانپزشک قبل از ساخت پروتز دندان دهان بیمار را بررسی می کند تا مطمئن شود دندان مصنوعی برای دهانش مناسب است. دندان های مصنوعی قالبی دارند که دندان ها به آن چسبیده شده اند. این قالب ها می توانند فلزی یا پلاستیکی باشند. قالب های فلزی سبک تر و محکم تر هستند اما قیمت بیشتری دارند.
برای اینکه پروتز دندان داخل دهانتان جا شود، معمولا باید چندتای دیگر از دندان هایتان را هم بکشید. این کار معمولا برای پروتزهای کلی انجام می شود و یا درصورتی که دندان های دیگر بیش از حد پوسیده باشند و ارزش نگهداری نداشته باشند. بعضی اوقات می توانید بلافاصله دندان مصنوعی را سفارش دهید و داخل دهان بگذارید اما گاهی پزشک توصیه می کند چند ماهی صبر کنید تا وضعیت سلامت لثه ها بهبود یابند.در این صورت دندان مصنوعی و پروتز راحت تر داخل دندان جا می شوند. پس باید از پزشکتان بپرسید کدام روش برای شما بهتر است. اگر قرار شد همان ابتدا دندان را کار بگذارید، احتمالا بعدا باید برای تنظیم کردن آن دوباره به دندانپزشک مراجعه کنید.بعضی از دندان های مصنوعی جزئی، قلاب هایی دارند که به دندان کناری گیر می کنند و باعث می شوند دندان مصنوعی محکم سر جایش بماند.
دندان مصنوعی های کامل بالایی، تمام سقف دهان را پوشش می دهند. لایه نازکی از بزاق دهان بین دندان پروتز و سقف دهان وجود دارد که حالت مکندگی ایجاد می کند و باعث می شود دندان مصنوعی محکم سر جای خودش قرار بگیرد. زبان و ماهیچه های دیگر صورت هم به قفل شدن پروتز در دهان کمک می کنند.
بهترین دندان
دندان مصنوعی انواع مختلف دارد؛ از نظر تعداد یا کامل است یا تکه ای. اگر فرد همه دندان هایش را کشیده و هیچ دندانی ندارد، باید از دندان مصنوعی کامل استفاده کند، اما اگر تعدادی از دندان ها باقی مانده است، حتی اگر تعداد سالم ها کم و بین سه تا شش دندان است، بهتر است آنها را حفظ و از دندان های تکه ای استفاده کند. حتی اگر دندان هایی که فرد دارد، خراب است، بهتر است آنها را ترمیم کند و نکِشد. هر چقدر دندان طبیعی بیشتر حفظ شود، خیلی بهتر است.
دندان های تکه ای دو مدل فلزی و پلاستیکی دارند. این که از چه دندانی استفاده شود، پزشک تشخیص می دهد. دندانپزشک با توجه به نوع فک و فاکتورهای دیگری که باید بررسی شود، تشخیص می دهد که فرد به چه نوع دندانی نیاز دارد. در نوع فلزی، دندان ها قلاب فلزی دارد، ظاهر دندان خیلی زیبا نیست، اما از نظر بهداشتی و سلامتی شرایط بهتری دارد. انواع پلاستیکی کمی زیباتر است، ولی در هر صورت انتخاب دندان مناسب به بررسی دندانپزشک بستگی دارد.
تاریخ مصرف
برای دندان مصنوعی نمی توان تاریخ انقضا مشخص کرد. این که دندان مصنوعی چقدر می تواند عمر داشته باشد، بستگی به عادت های جویدن فرد، دندان قروچه و رعایت بهداشت دارد.در بعضی از افراد مثل بیمارانی که به پارکینسون مبتلا هستند و لرزش فک دارند، دندان دچار ساییدگی می شود و آنها هر یک سال یک بار شاید مجبور شوند دندان هایشان را عوض کنند. اما در شرایط عادی بین پنج تا هشت سال می شود از دندان ها استفاده کرد.قانون کلی ندارد، حتی می شود ١٠ سال یک بار این کار را انجام داد. لزوما اجباری به تعویض نیست، می شود دندان ها را ترمیم کرد و به اصطلاح آستر داد.
روش های خانگی برای شستن دندان های مصنوعی
تحلیل فک
حتی اگر دندان مصنوعی هم در دهان باشد، باز هم جلوی تحلیل فک را نمی گیرد. از لحظه ای که دندان کشیده می شود، تحلیل فک شروع می شود. شاید یک فرد ٣٠ سال قبل دندان مصنوعی گذاشته باشد ولی در این مدت به قدری فک تحلیل رفته که یک ضربه کوچک می تواند باعث شکستگی فک شود.به همین دلیل است که گفته می شود وقتی دندانی کشیده می شود، سعی کنید از دندان مصنوعی تکه ای استفاده کنید. این کار پروسه تحلیل را کمی کُند می کند، ولی بهترین راه این است که داخل فک چیزی گذاشته شود تا استخوان های اطراف تحلیل نرود و ایمپلنت بهترین راه حل است.
محدودیت های غذایی خاص
کسانی که دندان مصنوعی دارند، محدودیت های غذایی خاصی ندارند. غذاهایی که افراد مصرف می کنند، بستگی به کیفیت فک خودشان دارد. اگر پهنا و عرض و قدرت فک زیاد باشد، فرد می تواند غذاهای متنوع تری بخورد. محدودیتی هم وجود ندارد ولی اصول بهداشت و نگهداری باید به خوبی رعایت شود.
نخستین چیزی که واضح و مبرهن است، این است که حتما دندان ها باید هشت ساعت خارج از دهان بماند و فک استراحت کند. معمولا کسانی که دندان مصنوعی دارند، شب که می خوابند این کار را انجام می دهند یا کسانی که شب کار هستند و روز می خوابند، روز دندان ها را از دهان خارج می کنند.
به هرحال لثه باید شش تا هشت ساعت در روز استراحت کند. بهداشت عادی هم باید رعایت شود. کسانی که دندان مصنوعی دارند به هیچ وجه نباید از خمیردندان استفاده کنند. چرا که خمیردندان مواد ساینده در حد شن و ماسه دارد و این مواد باعث ساییدگی دندان می شود و چون جنس دندان از پلاستیک است، زودتر از بین می رود.
خمیردندان های سفید کننده هم بدترین نوع برای تمیزی این دندان هاست. بهتر است دندان های مصنوعی با صابون و مایع ظرفشویی شسته شود. افرادی هم که دندان های تکه ای دارند به هیچ عنوان از مواد شوینده اسیدی مثل سرکه استفاده نکنند. این مواد روی فلز اثر می گذارد و فلز خورده و رنگش تیره می شود. افرادی که دندان مصنوعی کامل دارند، می توانند برای ضدعفونی دندان ها هفته ای یک بار در یک کاسه بزرگ آب، یک قاشق چایخوری سرکه یا محلول سفید کننده بریزند و نیم ساعت دندان ها را داخل آن بگذارند و بعد آبکشی کنند.
