به گزارش سرویس سلامت خانواده پایگاه خبری ساعدنیوز، تاری چشم یکی از مشکلات رایج بینایی است که ممکن است ناگهانی یا تدریجی بروز کند. افراد زیادی آن را تجربه میکنند و گاهی بهسادگی با یک استراحت چشمی از بین میرود. اما در برخی موارد، تاری دید میتواند نشانهای از یک بیماری جدی در بدن یا چشم باشد؛ از جمله دیابت، فشار خون بالا، یا حتی آسیبهای مغزی.
شناخت دلایل تاری دید و نحوه درمان آن نهتنها کیفیت زندگی شما را بالا میبرد، بلکه از بروز مشکلات جدیتر بینایی جلوگیری میکند. این مقاله راهنمایی جامع برای افرادی است که با این مشکل مواجه شدهاند و به دنبال پاسخهای دقیق، علمی و کاربردی هستند.
خشکی چشم یکی از شایعترین دلایل تاری موقتی دید است. زمانی که سطح چشم رطوبت کافی ندارد، لایه اشکی بهدرستی پخش نمیشود و باعث تار شدن دید بهخصوص هنگام مطالعه یا استفاده طولانی از کامپیوتر میشود.
علائم همراه با خشکی چشم شامل احساس سوزش، خارش، قرمزی و حساسیت به نور است. این مشکل بیشتر در محیطهای خشک، بادخیز یا بین کسانی که زیاد پلک نمیزنند (مانند کاربران مانیتور) دیده میشود.
درمان خشکی چشم شامل استفاده از قطرههای اشک مصنوعی، افزایش رطوبت محیط و کاهش استفاده مداوم از صفحهنمایش است. در موارد شدیدتر، پزشک ممکن است تجویز پماد چشمی یا بستن مجاری اشکی را توصیه کند.
یکی از رایجترین دلایل تاری دید، عیوب انکساری هستند. این شرایط زمانی رخ میدهند که شکل چشم مانع تمرکز نور بهطور مستقیم روی شبکیه میشود.
نزدیکبینی باعث تاری دید در فاصله دور میشود.
دوربینی تاری دید در فاصله نزدیک را به دنبال دارد.
آستیگماتیسم منجر به تاری در همه فواصل میشود.
این مشکلات معمولاً با استفاده از عینک، لنزهای تماسی یا جراحی لیزری مانند لیزیک قابل اصلاح هستند. تشخیص دقیق آن نیاز به معاینه توسط چشمپزشک و تعیین نمره دقیق چشم دارد.
برخی بیماریهای چشمی مزمن نیز میتوانند باعث تاری پیشرونده دید شوند. در این میان:
آبمروارید (کاتاراکت) با کدر شدن عدسی چشم، دید را مهآلود میکند.
گلوکوم (آبسیاه) با افزایش فشار چشم باعث آسیب به عصب بینایی و تاری دید میشود.
دژنراسیون ماکولا مخصوصاً در سالمندان، بخش مرکزی دید را تحت تاثیر قرار میدهد.
این بیماریها اغلب بهصورت تدریجی بروز میکنند و در مراحل اولیه علامت واضحی ندارند. درمان به شدت بیماری بستگی دارد و ممکن است شامل جراحی (در مورد آبمروارید)، قطرههای چشمی (برای گلوکوم) یا داروهای تزریقی (برای دژنراسیون ماکولا) باشد.
تاری دید میتواند نشانهای از فشار خون بالا یا قند خون کنترلنشده باشد. در افراد مبتلا به دیابت، شبکیه چشم ممکن است آسیب ببیند (رتینوپاتی دیابتی) و تاری دید یا لکههای سیاه ایجاد شود.
فشار خون بالا نیز با آسیب به عروق چشمی موجب تاری یا دوبینی میشود. در برخی موارد حتی باعث سکته چشمی و از دست رفتن کامل بینایی میشود.
کنترل دقیق قند و فشار خون، تغذیه مناسب و معاینه منظم چشمی مهمترین اقدامات پیشگیرانه برای جلوگیری از آسیبهای جدی هستند.
گاهی اوقات تاری چشم ربطی به خود چشم ندارد، بلکه ناشی از مشکلات مغزی یا عصبی است. سکته مغزی، تومور مغزی، اماس (MS) و التهابات عصب بینایی همگی میتوانند باعث تاری دید شوند.
در چنین شرایطی، تاری دید ممکن است با علائم دیگری مانند دوبینی، سرگیجه، عدم تعادل یا بیحسی اندامها همراه باشد. تشخیص دقیق تنها با تصویربرداری MRI و بررسی نورولوژیک امکانپذیر است.
درمان هم بسته به علت زمینهای انجام میشود و ممکن است شامل داروهای ضد التهاب، کورتیکواستروئیدها یا درمانهای تخصصی مغز و اعصاب باشد.
تاری دید اگر مداوم یا همراه با علائم دیگر مانند درد، سردرد، یا دید دوگانه باشد، نیاز به بررسی فوری توسط متخصص دارد. گاهی این مشکل با قطره چشم ساده برطرف میشود، اما در موارد دیگر میتواند علامت هشدار یک بیماری جدی باشد.
برای مشاهده مطالب مرتبط با بیماریها و راههای درمان آنها اینجا کلیک کنید
