به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از نامه نیوز، حسین علایی نوشته است:خروج از برجام و بررسی مجموعه اقداماتی که ترامپ علیه ایران انجام داده و تلاش برای به صفر رساندن صادرات نفتی ایران، همه بیانگر آن است که آمریکا قصد دارد تا با فروپاشی اقتصاد ایران، فشار عظیمی را بر عموم مردم وارد کند تا آنها تنها راه چاره را "تسلیم" شدن در برابر خواسته های آمریکا بدانند. اما آیا آمریکا فقط به تنگ تر کردن "محاصره اقتصادی و سیاسی" ایران اکتفا خواهد کرد یا این که ترامپ قصد دارد به تدریج و با بهره گیری از "راهبرد نمد مالی" ، زمینه ها و بسترهای لازم را برای جنگ محدود و ضربتی آمریکا با ایران فراهم آورد؟ تجربه تاریخی نشان داده است که آمریکا همیشه از ظرفیت نیروهای مسلح خود برای نیل به اهداف سیاست خارجی استفاده کرده است و در صورتی که احساس کند با بکارگیری قوای نظامی خود به مقصود مطلوب می رسد، در برپایی جنگ و بکارگیری ارتش تردید نخواهد کرد.
اما آیا آرزوی آمریکا در "براندازی" جمهوری اسلامی و روی کار آوردن حکومت و دولتی همسو با منافع ایالات متحده با کمک اسرائیل، سلطنت طلب ها و منافقین در ایران، تحقق خواهد یافت؟
از دیدگاه نظری (تئوریک) در چهار حالت امکان وقوع "جنگ محدود" آمریکا با ایران بسیار جدی می شود:
۱- تضعیف "قدرت دفاعی" و کاهش ظرفیت "پاسخگویی موثر" جمهوری اسلامی به گونه ای که امکان "پیروزی سریع" را برای ارتش آمریکا فراهم سازد.
۲- قدرت یافتن بیش از حد ایران به گونه ای که توانمندی های جمهوری اسلامی برای آمریکا و اسرائیل به صورت یک "تهدید بالفعل" جدی تلقی شود و با جنگیدن با ایران، این نگرانی برای همیشه برطرف شود.
۳- اراده جدی ترامپ برای نشان دادن و ابراز قدرت و به دست گیری رهبری و مدیریت منطقه خاورمیانه و بهره گیری از جنگ برای پیروزی در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری
۴- ترکیبی از عوامل فوق
اگر به روحیه ترامپ نگاهی بیفکنیم او بسیار علاقمند است تا چند مسئله مهم جهانی از جمله "مسئله ایران" را در دوران ریاست جمهوری خود حل کند. او معتقد است که ایران با افزایش توانمندی های موشکی بومی خود به "قدرت بازدارندگی" موثر رسیده است.
با همین نگاه است که سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را که ستون فقرات قدرت فاعی ایران است را در فهرست سازمان های تروریستی قرار می دهد تا ایران را تضعیف کند.
آمریکا بر این باور است که سیاست های جمهوری اسلامی امنیت، بقا و موجودیت اسرائیل را تهدید می کند و امکان اجرایی شدن "معامله قرن" را برای مسلط کردن اسرائیل بر فلسطینیان و کشورهای منطقه به محاق فرو می ببرد. در حالی که سیاست ترامپ، توسعه سرزمینی اسرائیل با اعلام الحاق جولان سوریه به اسرائیل و تضمین بقای دولت اسرائیل با انتقال سفارت آمریکا به بیت المقدس است.
از طرفی ایران با "نفوذ منطقه ای" خود توانسته است نه تنها تهدیدات نظامی را از مرزهای خود دور کند، بلکه حالا نیروهای وفادار و علاقمند به انقلاب اسلامی، آرام آرام به مرزهای اسرائیل نزدیک می شوند تا مراقب تهدیدات صهیونیست ها باشند .
از دید همراهان ضد ایرانی ترامپ، علت اصلی ظهور چنین وضعیتی، درآمدهای نفتی و توانمندی های مالی ایران است که می تواند برنامه توسعه "توان موشکی" و "نفوذ منطقه ای" جمهوری اسلامی را تغذیه کند.
بنابراین بایستی ظرفیت و قدرت اقتصادی و نیز مراودات و تعاملات بین المللی ایران بطور مرتب تضعیف شود تا نه تنها ایران رفتار و سیاست های خود را تغییر دهد، بلکه این "ضعف اقتصادی" موجب ناپایداری جمهوری اسلامی شود. پس می توان گفت که تمامی اقدامات دولت آمریکا به منظور تضعیف ظرفیت و توان اقتصادی و نیز بر کاهش روابط بین المللی ایران تمرکز یافته است، تا با سر ریز شدن صبر مردم و افزایش تنگناهای معیشتی، امکان یک حرکت سریع اعتراضی از درون کشور فراهم آید و آنگاه با فشار بیرونی، نظم سیاسی در ایران بهم بریزد.
البته آمریکا به دنبال "پیروزی بدون جنگ" است و می داند که شروع هر جنگی با ایران، به سادگی و براحتی به پیروزی یکطرف منجر نخواهد شد، بلکه وضعیت "بازنده- بازنده" را برای طرفین درگیر و برای کشورهای منطقه به ارمغان خواهد آورد. بر همین اساس است که ایران، استراتژی "اجتناب از جنگ" را در برابر استراتژی "قورباغه پز" آمریکا اتخاذ کرده است و تمایلی به درگیر شدن با آمریکا ندارد و برای جلوگیری از وقوع منازعه و جنگ تلاش می کند. البته آمریکا می داند که دفاع ملت ایران جدی خواهد بود.
باید به هوش بود و در جهت "مقاوم سازی ملی" با اصلاح سیاست های داخلی به منظور افزایش ضریب "وحدت ملی" و نیز سعی در "توسعه اقتصادی" کشور با از بین بردن موانع ماندگار در برابر پیشرفت کشور و همچنین ایجاد "فضای کسب و کار" مناسب، گام برداشت تا آمریکا به اهداف خود نرسد.
