علت خارش پوست در شب

یکی از دلایل اصلی خارش پوست در شب، ریتم شبانه روزی بدن است. ریتم شبانه روزی چرخه ای است که هر 24 ساعت تکرار شده و توسط یک «ساعت ارشد» در مغز اداره می شود. این چرخه ها روی خواب و بیداری، فعالیت های هورمونی، گرسنگی، هضم غذا، دمای بدن و موارد دیگر تأثیر می گذارند. بدن در زمان عصر گرمای بیشتری آزاد کرده و جریان خون به پوست افزایش می یابد.

افزایش دمای پوست می تواند باعث خارش آن شود. همچنین، پوست بدن در زمان شب، آب خود را از دست می دهد و همین امر باعث خشکی و در نتیجه خارش پوست می شود.

اما آیا خارش نشانه سرطان است؟

یکی دیگر از دلایل خارش پوست در شب التهاب می باشد. در شب بدن، سیکوتین بیشتری آزاد می کند. سیکوتین پروتئین های سیستم ایمنی هستند که باعث ایجاد التهاب می شوند. در همین زمان، تولید کورتیکواستروئیدها (هورمون هایی که به کاهش التهاب کمک می کنند) کاهش می یابد. هر دوی این موارد می توانند منجر به خارش یا تشدید خارش پوست شوند. خارش پوست در طول روز به دلیل کار و فعالیت ، چندان آزار دهنده نخواهد بود. اما هنگام شب، چون ذهن فراغت بیشتر و حواس پرتی های کمتری دارد، میزان خارش بیشتری را احساس خواهید کرد.

برخی از مشکلات سلامتی

خارش ناشی از برخی بیماری ها و مشکلات سلامتی می تواند در زمان شب تشدید شود:

بیماری های پوستی رایج

بیماری هایی مثل پسوریازیس، اگزما و خشکی پوست، از جمله مواردی هستند که منجر به خارش های شبانه خواهند شد. افراد مسن بیشتر در معرض این مشکل قرار دارند، زیرا با افزایش سن پوست خشک تر می شود.

یائسگی و بارداری

تغییر در سطح هورمون استروژن ممکن است باعث خشکی، خارش، سوزش، برافروختگی و سرخی پوست شود. برخی از زنان یائسه این احساس را به این شکل توصیف می کنند که گویا مورچه زیر پوست شان در حال خزیدن است.

مشکلات مربوط به سلامت روان

مثل استرس، اضطراب، افسردگی و اسکیزوفرنی

گزیدگی یا نیش حشرات

حشراتی مثل ساس، شپش و گال فعالیتشان در شب بیشتر می شود و می توانند موجب خارش شبانه ی پوست شوند.

هورمون ها

شرایطی مثل بارداری، یائسگی، پرکاری تیروئید و کم کاری تیروئید می توانند روی هورمون ها تأثیر گذاشته و موجب خارش های شبانه شوند.

آلرژی

آلرژی یا حساسیت های غذایی از دیگر علل خارش پوست است.

کم خونی ناشی از فقر آهن

برخی از افراد مبتلا به کم خونی ناشی از فقر آهن دچار خارش های شبانه ی پوست می شوند. از دیگر علائم این بیماری می توان به خستگی، رنگ پریدگی پوست، تنگی نفس و تپش قلب اشاره کرد.

خارش مزمن ایدیوپاتیک

این بیماری که با نام «خارش مزمن ناشناخته» نیز شناخته می شود، می تواند یک وضعیت ناراحت کننده بوده و منجر به پایین آمدن کیفیت زندگی فرد شود. این بیماری درمان شناخته شده ای ندارد، اما یک تیم پزشکی شامل یک متخصص آلرژی، یک ایمونولوژیست و یک متخصص پوست می توانند با همکاری هم و با کمک آزمایشاتی مثل آزمایش خون، عکس برداری اشعه ایکس از قفسه سینه و موارد دیگری، برای شناسایی محرک های بیماری، به کنترل علائم آن کمک کنند.

در برخی موارد، خارش پوست (از جمله خارش شبانه ی پوست) می تواند نشانه ی یک بیماری جدی مثل بیماری های کبد یا کلیه، HIV، برخی از سرطان ها مثل لوسمی و لنفوم، یا مشکلات عصبی مثل نوروپاتی دیابتی (آسیب عصبی ناشی از دیابت)، ام اس یا زونا باشند. مواد مخدری که برای درمان درد های شدید استفاده می شوند نیز می تواند باعث خارش شود.

درمان های خانگی برای خارش شبانه

• از مصرف کافئین و الکل در عصر خودداری کنید.
• به جای صابون های معطر، از یک شوینده ی ملایم حاوی مرطوب کننده استفاده کنید.
• در طول روز و بعد از حمام، از لوسیون های مرطوب کننده (بدون الکل) استفاده کنید.
• قبل از خواب دوش آب ولرم بگیرید.
• اتاق خواب خود را خنک نگه دارید. از پنکه استفاده کنید.
• لباس خواب گشاد و از جنس نخ پنبه یا ابریشم بپوشید.
• برای کاهش استرس یوگا و مدیتیشن تمرین کنید.

خاراندن پوست می تواند خارش را تشدید کند. سعی کنید از خاراندن پوست جلوگیری کنید، ناخن هایتان را کوتاه کرده و در تخت از دستکش نخی استفاده کنید.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر خارش پوست شما بیشتر از دو هفته طول کشید و با درمان های خانگی بهبود پیدا نکرد، بهتر است به پزشک مراجعه کنید. خارش پوست می تواند خواب شما را مختل کرده و در نتیجه، روی کل بدن شما تأثیر بگذارد. مشکلاتی مثل تب، خستگی یا کاهش وزن در پی خارش شبانه و اختلال خواب به وجود می آیند. درمان این مشکل به علت آن بستگی دارد. پزشک ممکن است دارو های بدون نسخه مثل کرم های کورتیکواستروئید، داروهای آلرژی یا ملاتونین (برای کمک به خواب) تجویز کند.

در برخی موارد ممکن است تجویز دارو ضروری باشد. گزینه های دارویی عبارتند از: کرم ها و قرص های کورتیکواستروئید قوی، دارو های ضد افسردگی (آرام بخش)، سرکوب کننده های سیستم ایمنی (برای کاهش التهاب)، درمان های هورمونی جایگزین و دارو هایی که به درمان بی خوابی و کاهش اضطراب و استرس کمک می کنند.