عوارض و موارد مصرف قرص استئوفوس

عوارض جانبی قرص استئوفوس

همانند بیس فسفونات ها به طور کلی عوارض گوارشی مثل دردشکم، سختی دربلع، اسهال و یا یبوست شایع ترین
عوارض جانبی هستند.
واکنش های شدید مروی مثل التهاب مری، درزیون و زخم مری نیز اتفاق می افتد و باید به بیماران تذکر داده شود که در صورت ایجاد علایم مثل سختی دربلع، سوزش سردل نوین یا بدتر شدن آن، بلع دردناک و دردپشت جناغ مصرف قرص ها را متوقف کند و به پزشک مراجعه نماید چرا که زخم معده نیز به عنوان عوارض این دارو گزارش شده است.
در بیمارانی با مشکلات مری و یا دیگر عواملی که باعث تأخیر در تخلیه مری می شوند و یا آنهایی که قادر به ایستادن یا صاف نشستن برای حداقل ۳۰ دقیقه بعد از مصرف قرص نیستند نباید از آلندرونات استفاده نمود و در بیمارانی که اختلالات قسمت فوقانی مسیر گوارشی دارند بایستی مصرف دارو با توجه بیشتری انجام گیرد.
برای به حداقل رساندن خطر واکنش های مری موارد زیر بایستی رعایت شوند:
۱- به بیمار باید آموزش داده شود که قرص های آلندرونات را با حجم کافی آب (حداقل ml200) بخورد و این کار را در حالت ایستاده یا صاف نشسته انجام دهد. آ ب های معدنی با غلضت های بالای کلسیم نباید مصرف شوند.

۲- قرص باید صبح بعد از بیدار شدن با معده خالی و حداقل ۳۰ دقیقه قبل از صرف صبحانه و هر گونه داروی خوراکی دیگر مصرف شود.

۳- بعد از خوردن قرص بیمار باید در حالت ایستاده بماند و دراز نکشد تا زمانی که اولین وعده غذایی آن روز را صرف کند.

۴- نباید آلندرونات را در زمان خواب استفاده کرد یا قبل از، از رختخواب بیرون آمدن.
قبل از شروع درمان با آلندرونات، هیپوکلسمی باید اصلاح شود.

هشدارها

آلندرونات مانند سایر بیس فسفونات ها ممکن است باعث تحریک گوارشی شود و در صورت بیماری های زمینه ای گوارشی عوارض شدیدتر خواهد بود. بنابراین در صورت تجویز آلندرونیت برای این بیماران (زخم گوارشی, ازوفاژیت , گاستریت و ...) بایستی احتیاط شود.

در صورت وجود هایپوکالمی, قبل از شروع دارویآلندرونیت بایستی درمان صورت گیرد. سایر کمبود ها مانند ویتامین د 3 نیز باید درمان شوند.

ممکن است داروی آلندرونیت دردهای شدید عضلانی, مفصلی یا استخوانی ایجاد کند که در صورت شدت علائم آلندرونات بایستی قطع شود.

استئونکروزیس در موارد کمی گزارش شده است بنابراین در صورت مراجعه بیمار با دردهای شدید این موارد باید بررسی شود.

در نارسایی کلیوی آلندرونیت توصیه نمی شود. در مصرف همزمان با گلوکوکورتیکوئیدها، دانسیته (چگالی) استخوان در شروع درمان و 6 تا 12 ماه بعد بایستی بررسی شود .

نکات قابل توصيه

به جز آب ساده از استفاده از غذا و نوشیدنی ها اجتناب شود، تا 30 دقیقه پس از مصرف دارو دراز نکشید، هنگام خواب یا قبل از برخاستن از خواب مصرف نشود
قرص ها به صورت کامل مصرف شده و از خرد کردن یا جویدن خودداری شود
در صورت بروز مشکلات مری (مثل سختی در بلع یا درد هنگام بلع، درد رترواسترنال، درد شکم یا مری، سوزش سردل) به پزشک اطلاع داده شود
تمرینات ورزشی، مصرف کلسیم و ویتامین دی، عدم مصرف سیگار و الکل رعایت شود
در صورت بارداری یا قصد به بارداری یا شیردهی به پزشک اطلاع داده شود
سایر داروهای مصرفی چه نسخه ای و چه OTC و بیماری های همزمان به پزشک اطلاع داده شود

توجهات پزشکی - پرستاری:

• قبل از شروع درمان با آلندرونیت آزمایشات مربوط به تراکم استخوان را انجام دهید. سطح کلسیم و فسفر را اندازه گیری کنید.
• علائم هایپوکلسمی را مورد توجه قرار دهید: اسپاسم عضلانی،احساس گزگز و مورمور ، گرفتگی حنجره.
• علائم بیماری پاژه را بررسی کنید: بزرگی جمجمه، دردهای استخوانی، سردرد، افزایش آلکالین فسفاتاز.
• برای درمان پاژه مدت مصرف الندرونیت حداقل شش ماه می باشد. آلندرونیت باید نیم ساعت قبل از غذا با یک لیوان آب مصرف شود.

توجهات بیمار - خانواده:

• به بیمار توصیه کنید آلندرونیت را قبل از غذا و فقط با آب مصرف کند و برای جلوگیری از رفلاکس و تحریک مری تا نیم ساعت بعد از مصرف آلندرونیت به صورت عمودی بنشینید.
• در طول مدت مصرف الندرونیت بهداشت دهان و دندان خود را رعایت کنید و مرتبا مسواک بزنید.
• در طول مدت مصرف الندرونیت از سیگار کشیدن و مصرف الکل اجتناب کنید. زیرا این عوامل به استخوان ها آسیب رسانده و احتمال شکستگی را افزایش می دهد.
• پیش از انجام اقدامات دندانپزشکی پزشک خود را در جریان مدت مصرف الندرونیت قرار دهید.
• در صورت فراموش کردن یک دوز آلندرونیت دوز بعدی را دو برابر نکنید.
• در مصرف مکمل های کلسیمی با پزشک مصرف کنید.
• به ورزش و رژیم غذایی توجه داشته باشید.

عوارض و موارد مصرف قرص زلفت