به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از بهداشت نیوز، سازمان بهداشت جهانی (WHO) برای پاسخ دادن به این سؤال، با تعریف “اختلال بازی” در یازدهمین طبقه بندی بین المللی بیماری (ICD) در سال جاری اقداماتی انجام داده است.
به گزارش سازمان بهداشت جهانی، اختلال بازی در چارچوب رفتارهای اعتیاد آور قرار می‌گیرد و با سه مؤلفه اصلی مشخص میشود.
ابتدا کاهش کنترل روی بازی رخ می‌دهد. به عنوان مثال، دفعات و مدت زمان بازی کردن بیشتر میشود. در مرحله بعد، اولویت دادن به بازی نسبت به علایق و مسئولیت‌های دیگر رخ می‌دهد.
سرانجام، با وجود عواقب منفی، از جمله لطمه به زندگی اجتماعی، شغلی و خانوادگی، این رفتار ادامه می‌یابد و یا تشدید میشود.
به گفته مقامات سازمان بهداشت جهانی قبل از تشخیص اختلال بازی، علائم باید طولانی مدت باشند یعنی حداقل ۱۲ ماه باید علائم وجود داشته باشند تا بتوان تشخیص داد فرد به این اختلال مبتلا است.
دکتر ولادیمیر پوزنیاک، دستیار مدیریت سوء مصرف مواد در سازمان بهداشت جهانی، گفت: “ما در مورد نسبت بسیار کمی از افرادی که به طور معمول بازی می‌کنند صحبت میکنیم که به دلایل مختلف، از جمله آسیب پذیری بیولوژیکی، ممکن است دچار چنین شرایطی شوند.”
وی گفت:”این اختلال در مورد تمام میلیون‌ها نفری که از بازی‌های رایانه‌ای لذت می‌برند صدق نمی‌کند، بنابراین کاملاً اشتباه است که رفتار بازی کردن، حتی رفتارهای شدید بازی و اختلال بازی را معادل این اختلال بدانیم. این اختلال بسیار متفاوت است. ”
بازی‌های رایانه‌ای تحت میکروسکوپ
این اطلاعیه در زمان کنجکاو برای صنعت بازی‌های رایانه‌ای به عنوان مصرف کنندگان و دولت توجه بیشتر به شیوه‌های آن می‌آید.
ناکامی سال گذشته در خصوص لوت باکس‌ها (که نوعی قمار و شرط بندی محسوب می‌شوند و به صورت تحت الفظی به صورت جعبه‌های غنیمت ترجمه میشود) که در اغلب موارد از طریق انجام معاملات کوچک خریداری می‌شوند – خشم افرادی که به بازی‌های رایانه‌ای علاقه داشتند و سیاستمداران مرتبط با این نوع قمار را برانگیخت.
طی سال گذشته تمایز بین قمار سنتی و سیستم‌های لوت باکس بارها و بارها مطرح شد. کمیسیونی در بریتانیا در سال گذشته مشخص کرد که “لوت باکس” تحت قوانین قمار فعلی قرار ندارد، اما “بررسی این موضوع را ادامه دادند و همچنان به نظارت بر تحولات ادامه خواهند داد.”
پوزنیاک موافقت کرد که بین قمار که در حال حاضر یک اختلال روان شناختی است که به خوبی در ICD تشریح شده است، و بازی کردن هم پوشانی وجود دارد. این دو اغلب در ارتباط هستند. اغلب قمار کردن دارای عناصر بازی و بازی دارای عناصر قمار است.
اما، در همان زمان، پوزنیاک توضیح داد که بازی تفاوت‌های قابل توجهی نیز دارد. این رفتارها، پاداش‌ها و مشکلات منحصر به فرد خود را نشان میدهند.
به عبارت دیگر، حتی اگر عناصر قماربازی مانند “لوت باکس‌ها” در بازی‌های رایانه‌ای نبود، احتمال وقوع اختلال بازی‌های رایانه‌ای همچنان وجود داشت.
اهمیت طبقه بندی
طبقه بندی اختلال بازی رایانه‌ای توسط سازمان بهداشت جهانی یک حرکت بزرگ است. این طبقه بندی به طور بالقوه گزینه‌های درمانی و خدماتی برای افرادی که این بیماری را تجربه می‌کنند را فراهم می‌آورد. همچنین پیامی برای دولت‌های ملی و محلی است که این اختلال به طور جدی توسط یک سازمان بهداشتی مهم در نظر گرفته شده است.
سؤال درباره اعتیاد به بازی‌های رایانه‌ای به طور مداوم توسط والدین طی ۳۰ سال گذشته مطرح شده است.
اگر چه این رویداد نادر است اما افرادی بوده‌اند که در حال بازی کردن با بازی‌های رایانه‌ای – اغلب در طول بازی‌های طولانی و گاهی اوقات روزهای متوالی، جان خود را از دست داده‌اند.
در سال ۲۰۱۵، یک مرد تایوانی پس از یک دوره بازی سه روزه در یک کافی نت به خاطر ایست قلبی جان خود را از دست داد.
در فوریه گذشته، فردی که ۲۴ ساعت یکی از بازی های محبوبش را بازی میکرد در حین بازی درگذشت.
حوادث جنجالی این چنینی هم میتواند و هم نمیتواند نشان دهنده اعتیاد به بازی‌های رایانه‌ای یا اختلال در بازی باشد، اما با این وجود چنین حوادثی نشان میدهند بازی کردن زمانی که برای مدت زمان طولانی انجام میشود، به عنوان یک فعالیت خطرناک در نظر گرفته میشود.
در سال ۲۰۱۳، انجمن روانپزشکی اختلال بازی اینترنتی را در “DSM-5” خود به عنوان “نوعی بیماری که نیاز به مطالعه بیشتر دارد” طبقه بندی کرده است. چنین طبقه بندی بدین معنی است که این اختلال به طور رسمی توسط انجمن روانپزشکی شناخته نشده است، اما تحقیقات بیشتری نیاز است.
پوزنیاک گفت: “در آن زمان شواهد به اندازه کافی قوی نبودند تا یک تصمیم نهایی به دست آید. ما نه تنها تمام شواهدی را که تا سال ۲۰۱۳ وجود داشتند، در نظر گرفتیم بلکه شواهد جدید را نیز در نظر گرفته‌ایم … کارشناسان ما به این نتیجه رسیدند که در حال حاضر ما شواهد کافی برای قرار دادن اختلال بازی رایانه ای در زمره اختلالات ناشی از رفتارهای اعتیاد آور داریم.”.
واکنش های مختلف
از زمان اعلام سازمان بهداشت جهانی، واکنش ها به “اختلال بازی” مختلف هستند. انجمن سرگرمی نرم افزار، یک انجمن تجاری بازی‌های رایانه‌ای، این هفته اعلام کرد:
“سازمان بهداشت جهانی می‌داند که تحقیق عینی و منطقی رایج ثابت میکند که بازی‌های رایانه‌ای اعتیاد آور نیستند و اگر بی ملاحظه برچسب قانونی بر روی آنها گذاشته شود، مسائل بهداشت روانی واقعی مانند افسردگی و اختلال اضطراب اجتماعی را که مستلزم درمان و توجه کامل جامعه پزشکی است، را بی اهمیت میکند. ما به شدت سازمان بهداشت جهانی را به معکوس کردن مسیر به سوی اقدامات پیشنهادی تشویق میکنیم. ”
اخیرا در مقاله‌ای، دکتر ریچارد گراهام، متخصص بیماری‌های اعتیادآور، از تشخیص اختلال بازی استقبال کرد. با این حال، وی هشدار داد که “این مسئله میتواند منجر به سردرگمی و اشتباه والدینی شود که فرزندان آنها فقط به بازی های رایانه ای علاقه دارند و به آن ها معتاد نیستند.”
پوزنیاک از واکنش علیه اعلامیه سازمان بهداشت جهانی آگاه است، اما معتقد است که این واکنش ناشی از سوء تعبیر در مورد این است که واقعا اختلال بازی چیست.
او گفت: “بازی کردن با بازی های رایانه ای اکنون رفتار معمول میلیون‌ها نفر است.” وی توضیح داد: “حتی رفتار بسیار شدید [برای بازی کردن]، به این معنا نیست که فرد دارای اختلال بازی رایانه ای است. ”
پوزنیاک گفت: “همه ما گاهی اوقات حالت افسردگی را تجربه میکنیم، درست است؟ اما ما نمی‌گوییم همه کسانی که حالت افسردگی را تجربه می‌کنند از اختلال افسردگی رنج می‌برند. همین امر برای رفتار بازی کردن با بازی های رایانه ای نیز صدق میکند.”
