بیمه عمر بهتر است یا بیمه تامین اجتماعی؟
شاید برای شما هم این سوال پیش آمده باشد که بهترین راه برای پس انداز، در این شراط اقتصادی چیست؛ و کدام شکل از پس انداز در سال های آینده و یا دوران بازنشستگی پشتوانه ی بهتر و قابل اتکاتری است. در این مطلب می خواهیم بیمه عمر و بیمه تامین اجتماعی را بایکدیگر مقایسه کنیم. اما قبل از آن، لازم است بدانید که این دو شکل از بیمه، تفاوت های عمده ای دارند و ماهیت آنها تا حد زیادی با یکدیگر متفاوت است.
بیمه عمر چیست؟
بیمه عمر و سرمایه گذاری را می توان یک نوع سرمایه گذاری با سود تضمین شده در نظر گرفت، که علاوه بر سود سرمایه گذاری، پوشش های زیادی مانند فوت، نقص عضو، ازکارافتادگی و حتی بیماری های خاص را نیز شامل می شود. بیمه عمر و سرمایه گذاری یک بیمه کامل با پوشش های مختلف است که شخص بیمه گذار، می تواند بنابر تمایل خود، پوشش های مورد نظر را انتخاب کند.
اما بیمه تامین اجتماعی، مختص تمامی افراد شاغل است و طبق قانون کار، همه افراد شاغل باید این بیمه نامه را داشته باشند. حق بیمه تامین اجتماعی نیز هر سال توسط وزارت کار تعیین می شود. این حق بیمه باید تا ۳۰ سال به سازمان تامین اجتماعی پرداخت شود و دارنده این بیمه در طول داشتن این مدت می تواند فقط از پوشش های ساده درمانی این بیمه نامه استفاده کند. پس از پرداخت حق بیمه به مدت ۳۰ سال، فرد می تواند مستمری بازنشستگی دریافت کند.
تفاوت های اصلی بیمه عمر و بیمه تأمین اجتماعی
- بیمه های تأمین اجتماعی معمولا ماهیتی درمانی دارند. اما می توان گفت بیمه ی عمر، می تواند مکمل بیمه تأمین اجتماعی باشد.
- در دریافت بیمه عمر محدودیت سنی تقریبا وجود ندارد. از نوزاد یک روزه تا یک شخص هفتاد ساله می توانند بیمه عمر را دریافت کنند.
- در بیمه عمر، شخص می تواند میزان حق بیمه و نحوه پرداخت آن (ماهیانه، سالیانه یا حتی فصلی) را به صلاحدید خود انتخاب کند.
- در بیمه تامین اجتماعی، شما دفترچه درمانی دریافت می کنید و هزینه های درمانی عادی شما تحت پوشش قرار می گیرد. اما در بیمه عمر، تنها بیماری های خاص (سکته قلبی و مغزی، جراحی باز قلب، پیوند اعضای اصلی بدن، انواع سرطان) تحت پوشش قرار می گیرند.
- در بیمه عمر، به حق بیمه پرداختی سود تعلق خواهد گرفت، اما بیمه تامین اجتماعی این ویژگی را ندارد.
- امکان بازخرید بیمه عمر در هر زمانی وجود دارد. به این معنی که پس از گذشت ۱۰ سال از پرداخت حق بیمه عمر، فرد می تواند اندوخته خود به علاوه سود آن را دریافت کند، یا درخواست مستمری بازنشستگی بدهد. اما در بیمه تامین اجتماعی فرد زودتر از ۳۰ سال نمی تواند اندوخته خود را برداشت کند.
- در بیمه عمر، بعد از گذشت یک سال می توان بدون نیاز به وثیقه و ضامن، تا ۹۰ درصد اندوخته، وام دریافت کرد.
- در بیمه عمر، اگر بیمه شده براثر حادثه به طورکلی ازکارافتاده شود، دیگر نیازی به پرداخت حق بیمه ندارد و اگر پوشش ازکار افتادگی را انتخاب کرده باشد، می تواند مستمری هم دریافت کند.
- انتخاب ذی نفعان بیمه نامه به عهده خود فرد است. شخص می تواند ذی نفعان خود را انتخاب کند را در صورت فوت، بدون انحصار وراثت، سرمایه فوت به آنها تعلق بگیرد.
- بیمه تأمین اجتماعی در صورت فوت فرد مبلغ بسیار ناچیزی به بازماندگان وی پرداخت می کند؛ درصورتی که در بیمه عمر در صورت فوت فرد حتی اگر یک قسط از حق بیمه را پرداخت کرده باشد، به غیراز پرداخت سرمایه فوت، اگر فوت براثر حادثه باشد (در صورت خرید پوشش فوت براثر حادثه) تا ۳ برابر سرمایه فوت را به بازماندگان وی پرداخت می کند.
- سرمایه حیات و اندوخته پرداختی در بیمه عمر و تامین آتیه، هر میزان که باشد از مالیات معاف است و در صورت فوت بیمه شده هم مشمول مالیات بر ارث نخواهد بود.
آیا دریافت بیمه عمر به صرفه است؟
شاید در کوتاه مدت، سرمایه گذاری در بانک ها به نظر جذاب تر باشد، اما برای این کار باید در ابتدا مبلغ بسیاری را در بانک سرمایه گذاری کنید تا سود قابل توجهی را به دست بیاورید. اما در بیمه عمر، کافی است تنها یک حق بیمه را پرداخت کنید تا تحت پوشش های بیمه ای نیز قرار بگیرید.
اگر می خواهید از یک سرمایه کم به یک اندوخته مناسب در طی زمان برسید، بیمه عمر مناسب شماست. اما اگر هدفتان دریافت سود بیشتر در کوتاه مدت است و قابلیت نقد شوندگی سریع نیز برایتان مهم است، سپرده گذاری در بانک برایتان مناسب تر است.
بیمه عمر از این جهت پیشنهاد می شود که در بازه های زمانی بلند مدت، اندوخته ی دریافتی نسبت به مجموع حق بیمه های پرداختی، مبلغ قابل توجهی است. ضمن اینکه بیمه گذار می تواند سالیانه تا ۲۵ درصد مبلغ تورم را بر حق بیمه پرداختی خود اضافه کند.
