به گزارش سایت خبری ساعدنیوز و به نقل از سلیم نیوز، باید قبل از ازدواج در مورد خانواده و فرهنگ خود حتما صحبت کنید. برخی سوال هایی که ممکن است در ذهن انسان ایجاد شود این است که :
- اگر اتفاق ناخوشایند و تلخی در گذشته برای خود یا خانواده مان رخ داده باید آن را قبل از ازدواج با همسرمان مطرح کنیم؟
- «اگر مرتکب خطا و اشتباهی شدیم اما آن قضیه فیصله پیدا کرده بهتر است آن را با فردی که قرار است با او ازدواج کنیم عنوان کنیم یا خیر؟»،
- «اصلا آیا باید درباره مسائل مختلف وارد جزییات شویم یا بهتر است به کلیات اکتفا کنیم؟»
- «گفتن و مطرح کردن چه مسائلی ضروری و مهم است؟»
اینها همه از جمله سوالاتی است که اغلب افرادی که قصد ازدواج دارند قبل از ازدواج و دوران نامزدی و جلسات آشنایی با آن مواجه می شوند. معمولا افراد از ترس اینکه مبادا فاش کردن این اسرار در آینده برایشان دردسرساز بشود در گفتن و عنوان کردن این مسائل دچار شک و تردید می شوند. دکتر تریوه روانشناس، مشاور خانواده و عضو انجمن روانشناسی بالینی ایران در این باره نکات و توصیه های کاربردی و مفیدی را ارائه می دهد. اگر شما هم در آستانه ازدواج قرار دارید و با چنین شک و تردیدهایی مواجه هستید یا مایلید در این باره اطلاعات و آگاهی تان را افزایش دهید با ما همراه شوید.
در زمان مناسبی موضوعات را مطرح کنید
نخستین چیزی که در عنوان کردن مطالب خصوصی آن هم در دوران آشنایی با فردی که قرار است با او ازدواج کنید باید در نظر بگیرید انتخاب زمان مناسب است. مسائل خصوصی و مهمی که قصد دارید با شریک آینده زندگی تان مطرح کنید بسته به اینکه در چه زمانی مطرح بشود بازخورد متفاوتی را در او ایجاد می کند؛ بنابراین قبل از صحبت کردن با فرد مورد علاقه تان بهتر است یک الگوی منظم از آنچه می خواهید بازگو کنید، در ذهن تان ایجاد کنید یا اینکه فهرستی از آنها تهیه کرده، براساس میزان اهمیت و لزوم مطرح کردن، آنها را اولویت بندی کنید؛ به عنوان مثال مطرح کردن یک بیماری ارثی خانوادگی در جلسه نخست چندان مناسب نیست.
شاید شما گمان می کنید که اگر در همان جلسه نخست این مساله را عنوان نکنید ممکن است طرف مقابل تصور کند که شما قصد فریب دادن او را داشتید اما بهتر است ابتدا معیارهای ازدواج و مسائل مهم تری را که لازم است دو نفر بر سر آنها به توافق برسند مطرح کرده و درباره آنها بحث و گفت وگو کنید و بعد از اینکه به این نتیجه رسیدید که طرف مقابل برای ازدواج با شما مناسب است، مسائل خصوصی تری از این دست را عنوان کنید.
داستان های عشقی تان را برای خود نگه دارید
بسیاری از مراجعانی که قصد ازدواج دارند، به روانشناسان و مشاوران ازدواج مراجعه می کنند و از این موضوع پریشان و نالان هستند که بعد از اینکه موضوعات کاملا خصوصی را که در گذشته برایشان اتفاق افتاده به نامزدشان گفته اند او سردرگم شده و نسبت به ادامه این رابطه دچار شک و تردید شده است. مطرح کردن موضوعات و مسائل عاطفی زندگی قبلی شما در زندگی جدیدی که قصد بنای آن را دارید نه تنها به هیچ دردی نخواهد خورد بلکه ممکن سد راه شما هم بشود.
پس بهتر است از گفتن آنها به خصوص در ابتدای رابطه که هنوز به شناخت کاملی از یکدیگر نرسیده اید و اعتماد کامل به یکدیگر پیدا نکرده اید صرف نظر کنید. عده ای گمان می کنند صحبت کردن درباره روابط صمیمانه قبلی، نشان دهنده صداقت آنهاست و درستی و پاکی آنها را نزد فردی که قرار است با او ازدواج کنند تضمین می کند و با این کار اعتماد او را به خود جلب می کنند در صورتی که گفتن روابط صمیمانه قبل از آشنایی با وی، احساسات عاطفی طرف مقابل را مخدوش کرده و برعکس تصور تان سبب بی اعتمادی او نسبت به شما می شود.
از بیماری های حاد و جدی خود و خانواده اطلاعاتی را در میان بگذارید
بسیاری از بیماری ها منشاء ارثی و ژنتیکی دارند، بنابراین شما در این زمینه موظف هستید که این اطلاعات را حتما با نامزدتان درمیان بگذارید. در این باره علاوه بر در نظر گرفتن حقوق و منافع خودتان باید حقوق انسانی او را هم در نظر بگیرید و به او هم حق انتخاب بدهید چون طرف مقابل شما به عنوان یک انسان حق دارد از موضوع باخبر بشود و براساس معیارها، اعتقادها و حساسیت هایش در این زمینه تصمیم بگیرد. ممکن است فردی نخواهد فرزندش از بیماری ژنتیکی همسرش ارث ببرد. مصداق حقوقی این موضوع در قانون مدنی کشورمان هم تحت عنوان «خیارات و انفساخ نکاح» آمده است؛ بنابراین قبل از رسمی شدن ارتباط در زمانی مناسب فردی را که قرار است با او ازدواج کنید در جریان موضوعاتی این چنینی قرار دهید. بهتر است خود شما به تنهایی یا همراه یکی از اعضای خانواده تان با او در این باره صحبت کنید.
در مورد خانواده و فرهنگ خود حتما صحبت کنید
عنوان کردن موضوعاتی از این دست که کجا زندگی می کنید، از نظر اقتصادی و اجتماعی در چه وضعیتی قرار دارید، فرهنگ، آداب و رسوم و نحوه تعامل اعضای خانواده و فامیل با یکدیگر و دیگران چگونه است، به ایجاد شناخت دقیق تر بین شما و طرف مقابل کمک زیادی می کند. خیلی از افراد فقط اصرار به ازدواج دارند و گمان می کنند پنهان نگه داشتن بعضی از موارد به حفظ آبروی آنها و خانواده شان کمک می کند؛ در صورتی که اینها مواردی نیستند که بتوان تا آخر عمر آنها را پنهان کرد.
اگر خانواده شما از نظر اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و. . . به گونه ای است که در شما احساس ضعف ایجاد می کند، اصلا خجالت نکشید و آن را عنوان کنید. اتفاقا از اینکه توانسته اید از بطن این خانواده، به جایگاه کنونی تان برسید به خودتان ببالید و به خانواده تان نیز افتخار کنید. اگر یکی از اعضای خانواده شما معلولیت یا بیماری و موقعیت خاصی دارد که شما را خجالت زده می کند، لطفا قبل از هرگونه اقدامی برای ازدواج نسبت به تکامل ذهنیات منفی خود اقدام کنید. بیماری برچسب ارزشی هیچ انسانی نیست؛ پس با آن انسانی برخورد کنید و واضح و شفاف درباره آن با کسی که قرار است در آینده جزوی از خانواده شما بشود صحبت کنید. اگر طرف مقابل نیز همین طور فکر و رفتار کرد بدانید که قدم مناسبی برای ازدواج با وی برداشته اید.
مسائل جزئی و پیش پا افتاده را مطرح نکنید
عصبانیت ها و بی نظمی های موردی و ضعف هایی در مهارت های زندگی و. . . برای همه انسان ها اتفاق می افتند؛ مثلا اینکه افراد در سال چند بار عصبانی می شوند یا در مواقع خیلی پرتنش تیک عصبی می گیرند، موضوعات ناچیزی است که مطرح کردن آنها در ابتدای آشنایی چندان ضروری و مهم به نظر نمی رسد و عنوان کردن آنها باعث تردید و وسواس های انتخابی بی مورد می شود. اگر اشتباهات و لغزش هایی را در دوران مجردی انجام داده اید و کسی هم از آنها باخبر نشده اما شما به اشتباه خود پی برده و به این نتیجه رسیده اید که انجام آن کار اشتباه بوده و قصد ندارید آن را دوباره تکرار کنید، لزومی ندارد درباره آن با شخصی که قرار است شریک زندگی شما شود، صحبت کنید. علاوه بر این هرگز از طرف مقابل تان نخواهید که به مسائلی این چنینی درباره خودش اشاره کند و درباره آنها به شما توضیح دهد.
درباره اهداف و آرزوهای تان با احتیاط صحبت کنید
ممکن است شما هم از آن دسته افرادی باشید که اهداف و آمال و آرزوهای زیادی در ذهن شان دارند. اگر این اهداف واقعی و قابل دسترس هستند، دور از ذهن به نظر نمی رسند، برای رسیدن به آنها برنامه ریزی کرده اید و با جدیت آن برنامه را دنبال می کنید، می توانید در صورت لزوم درباره آنها با فردی که قرار است با او ازدواج کنید صحبت کنید، در غیر این صورت به خصوص در ابتدای آشنایی تان لزومی ندارد به طور دقیق و شفاف درباره آنها با نامزدتان صحبت کنید.
به طورکلی بهتر است اهداف کوتاه مدت خود را واضح و اهداف بلندمدت تان را کمی محتاطانه بیان کنید. اگر با اطمینانی عمیق نسبت به اهدافی که خودتان هم تصور، پیشگویی و برنامه دقیق و درستی درباره آنها ندارید صحبت کنید، انتظارات دقیقی را برای خودتان تراشیده اید. تحقق نیافتن و برآورده نشدن آنها در آینده از میزان اعتبار شما نزد نامزدتان می کاهد؛ بنابراین در این باره دوراندیش باشید و محتاطانه تر عمل کنید.
مشاوره پیش از ازدواج را فراموش نکنید
به طور کلی ضروری است قبل از ازدواج نزد یک روانشناس یا مشاور متخصص بروید و از کم و کیف صفات شخصیتی و سلامت روانشناختی خود و فردی که می خواهید با او ازدواج کنید آگاه شوید. اگر دو نفری که قرار است با هم ازدواج کنند شناخت کامل و نسبتا صحیحی از یکدیگر به دست آورند و با آگاهی کامل و از روی منطق همسر آینده شان را انتخاب کنند، در زندگی مشترک آینده نسبت به کسانی که عجولانه، شتاب زده و از روی احساس شریک زندگی شان را انتخاب می کنند، به مراتب مشکلات کمتری خواهند داشت و طعم خوشبختی را بیشتر خواهند چشید.
بسیاری از افرادی که پس از ازدواج در زندگی مشترک دچار مشکل و شکست می شوند و برای حل مشکلات شان به روانشناس مراجعه می کنند عنوان می کنند که همسرشان تغییر کرده و او دیگر آن شخصی نیست که آنها تصورش را می کردند اما بهتر است بدانید که این واقعا تغییری نیست که در او رخ داده بلکه برداشت، تصور و شناخت شما اشتباه بوده است؛ در حالی که هم اکنون با واقعیت روبه رو شده اید.
ما در ابتدای هرگونه ارتباطی نقابی را تحت عنوان «پرسونا» به چهره می زنیم تا مطلوب تر و دوست داشتنی تر به نظر برسیم اما بعد از ازدواج دیگر نقاب احتیاج نیست و افراد چهره واقعی خود را نشان می دهند و همین موضوع بعد از مدتی باعث ایجاد تناقض در شما می شود؛ بنابراین برای اینکه به شناخت صحیح تر و دقیق تری از طرف مقابل تان برسید و آگاهی پیدا کنید که شما و شخصی که برای زندگی مشترک تان انتخاب کردید از نظر خصوصیات و ویژگی های شخصیتی با یکدیگر سازگاری دارید و براساس اصول و معیارهای علمی و روانشناختی برای ازدواج با یکدیگر مناسب هستید قبل از هر اقدام جدی و رسمی ای به یک روانشناس و مشاور پیش از ازدواج مراجعه کنید.
به نظر روانشناس و مشاورتان اعتماد کنید
در بسیاری از موارد دیده می شود که افراد برای مشاوره پیش از ازدواج به روانشناس مراجعه می کنند و روانشناس با بررسی موقعیت، ویژگی های شخصیتی طرفین و مسائل پیش رو به این نتیجه می رسد که این دو نفر چندان برای ازدواج با یکدیگر مناسب نیستند اما مراجعین به این دلیل که در طول دوره آشنایی به یکدیگر علاقه مند شده اند، روی انتخاب فرد مورد نظرشان برای ازدواج اصرار و پافشاری می کنند.
شاید به این دلیل این گونه برخورد می کنند که گمانشان این است که این فرد نخستین و آخرین انتخاب آنهاست. این افراد با وجود همه تفاوت ها، اختلاف نظرها و اتفاقات ناخوشایندی که برایشان پیش آمده و پیش بینی می شود که در آینده بیشتر و شدیدتر هم بشود، سعی می کنند هر طوری که هست این انتخاب را به سرانجام و نتیجه برسانند و با چانه زنی های پی درپی نهایت تلاش شان را می کنند خود، طرف مقابل و مشاورشان را توجیه کنند که فردی که برای ازدواج انتخاب کرده اند مناسب ترین و بهترین گزینه است. عده ای هم هنگامی که می بینند مشاور نظرات آنها را تایید نمی کند، جلسات مشاوره را رها کرده، براساس احساسات و میل خودشان نتیجه گیری می کنند.
این نکته را در نظر داشته باشید که روانشناسان و مشاوران براساس تخصص، تجربه و معیارهای علمی و روانشناختی نظرشان را در این باره به شما اعلام می کنند و به عنوان یک متخصص و یک شخص بی طرف در این زمینه به مراتب نتیجه گیری منطقی تر و صحیح تری نسبت به شما که در این برهه شدیدا درگیر عواطف و احساسات تان شده اید، دارند؛ بنابراین علی رغم همه علاقه و احساسی که به طرف مقابل تان دارید اگر پیش از ازدواج به روانشناس و مشاور مراجعه می کنید به نظر او اعتماد کنید و درباره ازدواج منطقی تر تصمیم گیری کنید.
مسائل مهم و اساسی را مطرح کنید
اگر قبل از ازدواج مساله حادی برای شما پیش آمده مثلا مرتکب جرم و خطایی شده اید که دیگران هم از آن باخبر شده اند و امکان برملاشدن آن پس از ازدواج وجود دارد، بعد از اینکه از طرف مقابل تان به شناخت و اعتماد قابل قبولی رسیدید، با توجه به ویژگی های او حتما مساله را به گونه ای مناسب برای او عنوان کنید.
چون امکان دارد او پس از مطلع شدن از این موضوع توضیحات بیشتری در این باره از شما بخواهد؛ بنابراین اگر بازگو کردن آنها باعث رنجش و آزار شما می شود و گمان می کنید نمی توانید با تسلط کامل وقایع را آن طور که باید برای او توضیح دهید و ممکن است همه چیز آن طور که شما دوست دارید پیش نرود، حتما ابتدا با یک روانشناس در این باره صحبت کنید و بعد از اینکه آمادگی و تسلط کامل را به دست آوردید، آن را با نامزدتان در میان بگذارید.
سخن پایانی
با توجه به اهمیت ازدواج و خانواده که مهم ترین و تاثیرگذارترین انتخاب زندگی است، دختر و پسر نیازمند درک درست و شناخت همه جانبه از یکدیگر هستند. این امر گاه به تنهایی برای دختر و پسری که قصد ازدواج دارند مشکل است و راهنمایی و حضور شخص سومی را می طلبد. روان شناسان می توانند در این زمینه به شما مشاوره روانشناسی لازم را بدهند و در این مسیر کمک تان کنند.
