به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از بهداشت نیوز، اضطراب و هراس از رابطه مساله‌ای است که شاید همین حالا به شدت با آن درگیر باشید اما چیز زیادی درباره آن ندانید. اگر شما همواره در روابط خود، به ویژه در رابطه عاطفی دچار اضطراب هستید لازم است درک بیشتری از این مساله پیدا کنید. بدون آگاهی احتمال اینکه بازهم در روابط شکست بخورید بسیار زیاد است. اضطراب رابطه نوعی از اضطراب است که معمولا افراد در اثر عدم دریافت مراقبت و توجه کافی از سوی والدین خود به آن دچار می‌شوند. کسانی که در کودکی از عشق و توجه والدین محروم بوده‌اند بیش از دیگران عدم امنیت، بی‌قراری و سردرگمی در روابط را تجربه می‌کنند.
از سوی دیگر اگر والدین کودک دچار اختلالات روحی و روانی باشند و نیازهای کودک را به شایستگی برآورده نکنند کودک با این باور اشتباه رشد می‌کند که او شایسته عشق، احترام و توجه نبوده است. پرورش یافتن در محیطی بدون حمایت عاطفی و روحی عامل مهمی در احساس بی‌اعتمادی به دیگران در بزرگسالی است.
فردی که کودکی‌اش در محیطی امن سپری نشده باشد همواره احساس می‌کند دیگران همچون والدینش قصد آزار او را دارند یا محدودیت‌های او را زیر پا خواهند گذاشت.به این ترتیب می‌توانیم بگوییم کسی که دچار اضطراب در رابطه است همواره سعی می‌کند از هر نوع درگیری اجتناب کند و فاصله زیادی را با کسی که عمیقا دوست دارد رعایت می‌کند.
* سبک دلبستگی شما چیست؟
برای درک بهتر این مساله که چرا دچار اضطراب در رابطه هستید باید ابتدا بفهمید روابط شما بر اساس چه نوع دلبستگی‌ای شکل گرفته‌اند. این آگاهی به شما کمک می‌کند با ترس‌های خود در رابطه روبه رو شوید و قدمی برای مقابله با اضطراب بردارید:
* دلبستگی امن
دلبستگی امن در رابطه ابتدایی مادر ـ فرزندی شکل می‌گیرد. دلبستگی امن سهم افرادی است که در دوران کودکی رابطه امن و راحتی با مادر داشته‌اند. نیازهای اولیه یک کودک باید فورا و بدون هیچ مشکلی برآورده شود. فقط در این صورت است که کودک والدین را به عنوان منبع قابل اعتماد شناسایی می‌کند. دلبستگی امنَ یک رابطه عاشقانه است که بر اساس اعتماد و امنیت شکل می‌گیرد. کودکی که چنین تجربه‌ای داشته باشد هویت و فردیت والدین خود را می‌شناسد اما در عین حال او آگاه است که آنها همواره مراقب و متوجه هستند.
* دلبستگی ناامن
دلبستگی ناامن ناشی از برآورده نشدن نیازهای اساسی در دوران کودکی است. کودکی دلبستگی ناامن را تجربه می‌کند که مادرش در زمان خشم، آسیب جسمی و ناراحتی به نیاز او توجه نکرده و به جای پیدا کردن راه‌حل از نیاز کودک عبور کرده است. در این شرایط کودک در احساس ناامنی پرورش پیدا می‌کند. کسی که از والدینش نیاموخته باشد که چگونه باید با ترس‌هایش روبه رو شود بدون شک در روابط خود دچار مساله و مشکل است.
احساس عدم امنیت باعث سرکوب احساسات می‌شود. اگر شما ندانید با احساسات خود چه کنید و چطور باید آنها را ابراز کنید در رابطه دچار اضطراب خواهید شد.
* اجتناب از دلبستگی
برخی از افراد در روابط خود همواره سعی می‌کنند خود را بی‌توجهه و بی‌علاقه نشان بدهند. آنها با پرهیز از ابراز عشق، بی‌توجهی و انکار اهمیت کسانی که دوست دارند و نادیده گرفتن دیگران، اضطراب خود را پنهان می‌کنند.
* ترس از دلبستگی
ترس از دلبستگی، خود را با احساسات متناقض نشان می‌دهد. برخی از افراد از ابراز علاقه و اعلام دلبستگی به دیگران اجتناب می‌کنند در عین حال همواره نگران از دست دادن کسانی هستند که به شدت به آنها وابسته هستند. این افراد از نزدیک شدن به دیگران هراس دارند زیرا گمان می‌کنند در ارتباط خیلی نزدیک همه چیز از دست می‌رود.
* با اضطراب رابطه مقابله کنید
کسی که دچار اضطراب رابطه است بیش از افراد دیگر درگیر در رابطه از این مساله آسیب می‌بیند. هیچ چیز بدتر از این نیست که احساس کنید نمی‌توانید به کسی اعتماد کنید و یا دوست داشتنی نیستید. هیچ کس به اندازه شما نگران از دست رفتن رابطه و تنها شدن نیست با این حال دنیای روابط شما بخاطر ترس تمام نخواهد شد. فقط کافی است با ترس مقابله کنید.
* مشکل را بپذیرید
مشکل شما اضطراب در رابطه است. با درک این واقعیت شما می‌توانید قدم‌های بعدی را برای حل مشکل بردارید. پس از این دیگر نگویید «چرا رابطه‌هایم خوب پیش نمی‌روند»
* سبک دلبستگی خود را شناساسی کنید
کمی به گذشته برگردید و کودکی را مرور کنید. رابطه شما با والدین به ویژه مادرتان چگونه بود؟ آیا اوقات خوشی را به یاد می‌آورید؟ او شما را به اندازه کافی دوست داشت؟ آیا با شما بازی می‌کرد؟ آیا آغوش مادرتان همیشه برای شما باز بود؟ آیا همیشه از تنبیه و توبیخ می‌ترسیدید؟ آیا برای هرچیز کوچکی ساعت‌ها التماس می‌کردید؟ آیا از پدر و مادر فرار می‌کردید؟
* خود را به چالش بکشید
وقتی سبک دلبستگی خود را پیدا کردید باید آن را به چالش بکشید. به رفتار خود با دیگران توجه کنید. با اضطراب خود مواجه شوید و تلاش کنید روش دیگری را پیدا کنید. سپس این تجربه را ارزیابی کنید.
* خودآگاهی را تمرین کنید
کسی که دچار اضطراب رابطه است به جای تمرکز بر بدن، نیازها و احساسات خودش فقط به نیازها، خواست‌ها و احساسات طرف مقابل توجه می‌کند. شما همواره نگران این هستید که او چه فکر می‌کند و چه می‌خواهد. زیرا نگران ناامید کردن دیگران هستید و ترس از دست دادن دارید. به جای وابستگی متقابل به دیگران سعی کنید بر اهداف و خواست‌های شخصی توجه کنید. به این پرسش پاسخ دهید که شما از رابطه چه می‌خواهید؟
* کمک بخواهید
در مواجهه با اضطراب رابطه که اغلب باعث ایجاد تنش در رابطه عاطفی و از دست رفتن آن می‌شود شما به کمک نیاز خواهید داشت.
در این مسیر هیچ کس به اندازه یک کارشناس در حوزه روابط خانوادگی و تروما نمی‌تواند در حل مشکل موثر باشد. هرگز خود را بی‌نیاز از یک کارشناس و متخصص احساس نکنید.
چیزهای زیادی در مورد احساسات، عواطف و روابط وجود دارد که شما به آن واقف نیستید. درخواست کمک نشانه این است که شما مشکل را جدی‌گرفته‌اید و می‌خواهید کیفیت زندگیتان را بالا ببرید.
