به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از ایسنا: ابوذر ابراهیمی ترکمان در سخنرانی خود در دور هفتم گفت وگوی دینی مرکز گفتگوی ادیان سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و کلیسای کاتولیک فیلیپین تحت عنوان «نقش دین در سلامت انسان» که امروز در حوزه ریاست این سازمان برگزار شد، گفتگوی دینی با شخصیت ها و مراکز مهم دینی جهان و گفتگوی فرهنگی با نخبگان و مراکز مهم فرهنگی، علمی جهان را دو رویکرد و سیاست مهم جمهوری اسلامی ایران دانست که برعهده سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی نهاده شده است.
وی با اشاره به موضوع این دور از گفتگوها در خصوص بلای جهانی کرونا و چالش ها و فرصت های گفتگوی دینی و توجه به مقوله سلامت، افزود: بزرگ ترین تهدید برای سلامت بشر، سلب آرامش روحی و روانی است که منشاء ناآرامی برای دیگران و پیدایش جرائمی می شود که سلامت جامعه را نیز سلب می کند. علم پزشکی در تأمین سلامت جسم و افزایش عمر متوسط بشر موفقیت نسبی کسب کرده است اما برای تأمین سلامت روح هرچه کوشیده، نتوانسته است به میزان افزایش آسیب های روحی، پیش رود.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی اظهار کرد: فرض کنیم اگر انسان از همه امکانات بهره مند باشد و ثروت فراوانی در اختیار داشته باشد و بتواند در اسرع وقت، هر آنچه دست یافتنی است را به دست آورد، اما آیا می تواند آرامش را هم به دست آورد؟ ادیان الهی وعده داده اند که آرامش در پرتو ایمان پدید می آید؛ ایمان به خداوند و عمل به دستورات الهی. اما چرا امروز در جامعه بشری این آرامش وجود ندارد؟
ابراهیمی ترکمان همچنین، تأکید کرد: علت را باید در بسنده کردن به ظاهر دین و احکام دینی و روی گرداندن از روح و باطن دین، دانست، زیرا جمود بر ظاهر احکام و غفلت از باطن دین، منجر به میراندن مصالح تشریع احکام و غرض اصلی از دین و سعادت حیات انسانی می شود.
وی غفلت از روح دین و توقف در ظواهر دینی که تاب تفسیرهای مختلف را دارد، اصلی ترین علت ناآرامی بشر مطرح کرد و گفت: اگر اخلاق و معنویت را باطن دین بدانیم؛ در عصر کنونی مظاهر مادی از تمرکز انسان به معنا و باطن عالم و نیز، حقیقت هستی کاسته است. زیرا اساس معنویت بر تمرکز استوار است.
رییس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی ادامه داد: انسان فاقد تمرکز که اندیشه اش در ظاهر اشیا متوقف می شود؛ نمی تواند از ظاهر عبور کرده به باطن راه یابد. انسان ظاهربین همه چیز را در محیط دید جسمانی خود می پذیرد اما انسان معناگرا به شهود که کار دل است روی می آورد.
عصر کنونی؛ عصر تقویت دیده های ظاهربین بشر
ابراهیمی ترکمان افزود: عصر کنونی، عصری است که دیده های ظاهربین بشر را تقویت کرده و چشم نوازی های دنیوی؛ او را متوجه خود کرده است اما نه خود واقعی او که وابسته به منبع هستی است؛ بلکه خودی که در پندار برای خود ساخته است.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی با بیان مطلب فوق، گفت: انسان فاقد تمرکز وقتی از خویشتن دور شد؛ گرفتار ظاهر می شود و راه های نجات و سعادت خود را نیز به درستی نخواهد دریافت. برای انسانی که از خود دور شده است کار به جایی می رسد که حقایق را به سختی در می یابد و در هر چیز تصرف می کند و حتی دین و آموزه های دینی را نیز به سود خود مجازی خویش تفسیر می کند. در همین نوع تلقی؛ ارزش های دنیوی جایگزین ارزش های اخروی و معنوی می شود. در اینجا دیگر بی خردی عالم و جاهل نمی شناسد چه بسا عالمانی که کشته جهل خود می شوند.
وی اضافه کرد: انسان وقتی بیاندیشد که هستی نداشته است و هستی از سوی هستی بخش به او بخشیده شده است؛ خود را مستقل فرض نمی کند وآنگاه که خویشتن را مستقل فرض نکرد؛ خود را در اصل وجود فقیر می انگارد و احساس فقر؛ اولین چیزی را که از انسان می ستاند، غرور و تکبری است که منشأ بسیاری از ظلم ها در جهان است و در همین جا، نگاه ظاهربین او که خود را مستقل می دید به نگاه باطن بین و معنانگر تبدیل می شود که برای خود جز در اتصال به حقیقت؛ حقیقتی قائل نیست و این نکته دقیقاً خروج از درگاه مادیت و ورود به بارگاه معنویت است و در پرتو معنویت کسب آرامش پدید می آید.
ابراهیمی ترکمان بیان کرد: معنویت مانند دارو نیست که فقط برای بیماران ضرورت داشته باشد، بلکه مانند غذا است که برای هر بشری ضرورت دارد و یکایک انسان ها به معنویت نیازمند هستند. آموزش های معنوی مهم است اما اگر این آموزش به اعتقاد نیانجامد و اعتقاد نیز به عمل منجر نشود، وضعیت همانی خواهد بود که امروز در جهان است.
وی یادآور شد: معنویت را نمی توان آموزش داد بلکه باید آن را به انسان ها چشاند و چشاندن معنویت تنها کار کسانی است که خود از این باده نوشیده باشند. آموزش دو مرحله دارد از زبان گوینده تا گوش مخاطب و از گوش مخاطب تا دل او. از ابتدای خلقت بشر؛ سخن های نغز و شیوا در قالب های شعر و نثر و هنر به گوش بشر رسیده است اما هنوز برای تسهیل عبور آموزه ها از گوش و رسوخ در دل؛ راه های اندک و انگشت شماری وجود دارد. که البته لازم است ابتدا دل ها آماده پذیرش شوند.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی با تأکید بر تداوم و تقویت این دور از گفت وگوهای دینی اظهار کرد: غزالی در کیمیای سعادت معتقد است که غفلت، علتی (بیماری) است که علاج آن به دست بیمار نیست؛ چه غافل را از غفلت خویش خبر نبود؛ علاج آن چون جوید؟ پس علاج آن به دست علماست؛ علماء نیز طبیب روحی جامعه هستند و طبیب خوب آن است که بیمار را همیشه بیمار نخواهد بلکه او را به سوی سلامتی سوق دهد.
در ابتدای این نشست، مرتضی صبوری، رایزن فرهنگی ایران در فیلیپین در سخنان کوتاهی به بیان سابقه برگزاری گفتگوهای دینی بین مرکز گفتگوی ادیان و فرهنگ های سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی با کلیسای کاتولیک فیلیپین پرداخت.
دور هفتم گفت وگوی دینی مرکز گفتگوی ادیان و فرهنگ ها سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و کلیسای کاتولیک فیلیپین با عنوان «نقش دین در سلامت انسان» به صورت وبینار، برگزار و اندیشمندان مسلمان و مسیحی از دو کشور جمهوری اسلامی ایران و فیلیپین آراء خود را در زمینه موضوع سمینار تشریح کردند. در این مراسم، حجج اسلام یونسی، مشاور رییس جمهور، محمدمهدی تسخیری، رییس مرکز گفتگوی ادیان و فرهنگ ها و محمد حسین نیکنام، عضو فرهنگستان علوم پزشکی ایران، حبیب الله بابایی، استادیار پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی و رییس پژوهشکده مطالعات تمدنی و اجتماعی و باقر طالبی دارابی، عضو هیأت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب از ایران و اسقف اعظم پابیللو، سرپرست قلمرو کلیسای مانیل، برنارد پانتین، دبیرکل کنفرانس اسقفان کاتولیک فیلیپین، اسقف ادوین دلا پنا، رییس کمیسیون گفتگوی ادیان کنفرانس اسقفان کاتولیک فیلیپین از فیلیپین سخنرانی کردند.
دانشگاه و دانشجو، سرچشمه های تحولات بنیادین در جامعه هستند
