به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از افکارنیوز، بنیامین بهادری اما شعر این قطعه را به گونه ای سطحی تغییر داده بود و این تغییرِ کلام موجب واکنش های منفیِ بسیاری در فضای مجازی شد. همچنین شاعر این ترانه، شهیار قنبری هم نسبت به این تغییر در ترانه اش واکنش نشان داد و این کار را غیراخلاقی و غیر حرفه ای توصیف کرد.
همچنین خبر رسیده که شهیار قنبری از طریق وکیلش در ایران، شکایتی رسمی به مراجع قضایی تقدیم کرده تا نسبت به تغییر ترانه اش توسط بنیامین بهادری اعتراض کند.
ماجرای خواندن قطعه ی «بوی عیدی» توسط بنیامین بهادری آن هم در یکی از پربیننده ترین برنامه های صدا و سیما، پرسش های بسیاری در ذهن ایجاد می کند.
نخست آنکه آیا این قطعه از دفتر موسیقی وزارت ارشاد مجوز دارد؟
*اجرای بنیامین بهادری مجوزی از دفتر موسیقی وزارت ارشاد ندارد
محمد اله یاری مدیرکل دفتر موسیقی وزارت ارشاد در گفت و گو با ما می گوید: تا جایی که همکاران جستجو کردند، تک آهنگ بوی عیدی بنیامین بهادری در سامانه مجوز تک آهنگ ثبت نشده است. البته شروع مجوز تک آهنگ ها از سال ۱۳۹۵ بوده است.
بررسی ها نشان می دهد که بنیامین بهادری قطعه «بوی عیدی» را نخستین بار در برنامه نوروزی شبکه دو در سال ۱۳۹۰ اجرا کرده است. این قطعه به شکلی که بنیامین بهادری آن را اجرا کرد، هرگز مجوزی از وزارت ارشاد نگرفته است.
*قطعه ی بنیامین بهادری از مرکز موسیقی صدا و سیما هم مجوز ندارد
آثاری که در شبکه های مختلف صدا و سیما پخش می شوند معمولا مجوزی جداگانه از مرکز موسیقی و سرود سازمان صدا و سیما اخذ می کنند. حال پرسش اینجاست که آیا اثری که بنیامین در « دورهمی » خواند، مجوز این مرکز را دارد؟
در همین باره بررسی های خبرنگار ما نشان می دهد که اثر خوانده شده توسط بنیامین بهادری در برنامه «دورهمی»، مجوزی از سوی مرکز موسیقی و سرود صدا و سیما اخذ نکرده است.
*این اثر متعلق به کیست
قطعه «بوی عیدی» یا همان «کودکانه» متعلق به آهنگساز است. متاسفانه به غلط این تصور در جامعه ایران رواج دارد که صاحب اثر، خواننده است. در حالی که صاحب اثر در دنیای موسیقی همیشه آهنگساز بوده و خواننده هم مانند یکی از عوامل تنها در آن اثر نقش خودش را ایفا کرده است.
بارها و بارها دیده ایم که یک اثر با آهنگسازیِ مشخص را، دو یا چند خواننده متفاوت اجرا کردده اند. علت این امر این است که آهنگساز صاحب اثر است و می تواند بنا به خواست و سلیقه اش، ابزار مختلف را به کار گیرد.
برای مثال محمدرضا لطفی که آهنگساز آلبوم «سپیده» است، در اوایل انقلاب این آلبوم را با صدای محمدرضا شجریان ضبط و منتشر کرد. حدود ۳۰ سال بعد، همان قطعه ها را با نوازندگانی دیگر و با صدای محمد معتمدی اجرا کرد.
*بوی عیدی یا کودکانه متعلق به آهنگساز است
با این حساب، صاحب اثر «بوی عیدی» اسفندیار منفردزاده است.
البته ممکن است منفردزاده حقِ پخش و انتشار این اثر را به کسی فروخته باشد، اما بعید است این کار را درباره بنیامین بهادری انجام داده باشد؛ چرا که منفردزاده نسبت به کار بنیامین بهادری واکنشی تند نشان داده و به این کار اعتراض کرده است.
بحث دیگر در اجرای یک اثر، استفاده از ترانه است. کسی که می خواهد اثر آهنگساز دیگری را اجرا کند باید اجازه اجرای ترانه آن را هم به صورت جداگانه از سوی شاعر داشته باشد. اعتراض های شهیار قنبری به بنیامین بهادری نشان می دهد که این خواننده نه تنها اجازه استفاده از ترانه قنبری را نداشته بلکه بدون اجازه او ترانه را تغییر داده است.
*روال اجرای دوباره آثارِ مشهور چگونه است
یکی از آلبوم های موفقی که در سال های گذشته در بازار موسیقی ایران منتشر شد، اثر «تنها ماندم» بود. این آلبوم مجموعه ای از آثار همایون خرم است که تمام این آثار در گذشته اجرا و منتشر شده بودند. اما در آلبوم «تنها ماندم» با کسب رضایتِ همایون خرم(که آن زمان در قید حیات بود) با صدای محمد اصفهانی ضبط و اجرا شدند.
همچنین برای ترانه های این آلبوم هم می بایست از سرایندگان این آثار کسب اجازه شود که برخی از شاعران در قید حیات نبودند. از این رو تهیه کنندگان آلبوم «تنها ماندم» سراغ وارثان این شاعران رفتند و رضایت آنها را برای بازخوانی ترانه هایشان کسب کردند.
تمام آثار این آلبوم هم توسط کامبیز روشن روان تنظیم دوباره شد. این اثر شاید بهترین نمونه برای اجرایِ مجدد آثار ماندگار و معروف باشد.
