به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از نی نی سایت،
مهدی خادمی با اشاره به دلایل به وجود آمدن تیک در کودکان، اظهار کرد: تیک به معنای انقباض عضلانی سریع و غیرقابل کنترل است و استرس و اضطراب از دلایل اصلی ابتلا به تیک‌های عصبی هستند. وی با بیان اینکه تیک‌های گذرا در کودکان بسیار شایع هستند، اظهار کرد: این تیک‌ها در کمتر از یک سال بهبود پیدا می‌کنند و تا 12 سالگی در کودکان به‌وجود می‌آیند. این روان‌شناس عنوان کرد: احتمال ابتلا به تیک در مردان سه برابر بیشتر از زنان است، باید این مساله را درک کنیم که استرس عامل بسیاری از بیماری‌ها از جمله افسردگی، پرخوری عصبی، مشکلات دستگاه گوارش و... است. خادمی ادامه داد: بسیاری از تیک‌ها در مسیر رشد و پرورش کودک طبیعی هستند، اما والدین با ناآگاهی به بیشتر شدن تیک‌ها کمک می‌کنند. وی با اشاره به انواع تیک در کودکان، گفت: تیک‌های حرکتی و صوتی دو نوع تیک هستند، تیک حرکتی ناگهانی‌تر اتفاق می‌افتد و فرد در مقابل کنترل آن‌ها ناتوان است. این تیک‌ها در صورت، پا، شانه و... بروز پیدا می‌کنند.
این روان‌شناس تصریح کرد: در تیک‌های صوتی علاوه بر تکان دادن عضلات صدایی نیز توسط شخص تولید می‌شود، این صدا می‌تواند به صورت سرفه، عطسه و.. باشد. خادمی اظهار کرد: علت تیک‌های عصبی می‌تواند به عوامل محیطی و زیستی نیز مربوط باشد، در یک سوم موارد تیک‌ها پایه ژنتیکی دارند، اما در زمان فشارهای عصبی این تیک‌ها بیشتر می‌شود. وی با اشاره به اینکه عدم توجه به تیک می‌تواند موجب کمتر شدن آن شود، گفت: تیک‌ها می‌توانند به‌صورت وسواس نیز بروز پیدا کنند، با کاهش استرس، اضطراب و فشارهای عصبی تیک‌ها را سریع‌تر می‌توان کنترل کرد، هدف از درمان تیک حذف کامل آن نیست، بلکه می‌خواهیم احساس ضعف را از کودکان دور کنیم تا بتوانیم تیک‌ها را راحت‌تر کنترل کنیم.
این روان‌شناس با بیان اینکه علاوه بر درمان دارویی درمان‌های دیگری نیز برای بهبود تیک وجود دارد، تصریح کرد: با ایجاد آرامش و حذف موقعیت‌های تنش‌زا می‌توانیم به کمتر شدن تیک کمک کنیم، علاوه بر این توصیف و تکرار تیک در آیینه و پیدا کردن جزئیات یک تیک نیز می‌تواند کمک‌کننده باشد. خادمی اظهار کرد: درمان با طب سنتی نیز برای کاهش تیک مفید است، خوردن سنبل‌الطیب با عسل در اول صبح و بهارنارنج با عسل از جمله این‌درمان‌ها هستند. وی عنوان کرد: اگر افراد با نشانه‌های طولانیمدت تیک مواجه شدند، باید به یک روان‌شناس یا روان‌پزشک مراجعه کنند.
