به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از روزنامه همشهری،کریم باقری نیازی به توصیف های اغراق آمیز ندارد. او در دوران بازیگری آنقدر فوق العاده بود که با زدن ۵۰گل در تیم ملی و البته درخشش در رده باشگاهی، خودش را به عنوان یکی از بهترین هافبک های تاریخ فوتبال ایران معرفی کرد. در دوران مربیگری اما از همان ابتدا تکلیف خودش را روشن کرد و گفت: «من به سرمربیگری فکر نمی کنم.» بعد از گذشت سال ها، باقری همچنان این جمله را تکرار می کند و هواداران پرسپولیس هم به این عادت کرده اند که باقری را با وظایفی متفاوت روی نیمکت سرخ ها ببینند. او در این سال ها نشان داده جزو آن دسته از کمک هایی نیست که دنبال گرفتن جای سرمربی باشد و با مربیان مختلفی که به او اعتماد کامل داشتند، همکاری کرده است. هرچند باقری در این سال ها بیشتر خودش را در درگیری های کنار زمین به عنوان یک ناجی نشان داده، ولی تأکید می کند که هرگز این کار را دوست ندارد.
در مورد شرایط این روزهای پرسپولیس صحبت کنید. به نظر می رسد با وجود فشردگی مسابقات، تیم را در شرایط خوبی حفظ کردید؟
بازی ها واقعا پرفشار هستند و فصل هم طولانی شده است. هر کاری هم انجام دهیم که این موضوع تأثیر منفی در تیم نداشته باشد، امکان پذیر نیست. این فشردگی با خستگی و مصدومیت بازیکنان همراه می شود و کار مربیان را هم برای حفظ تیم سخت می کند. انتظار ما از مسئولان فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ این است که در برنامه ریزی بازی ها عملکرد بهتری داشته باشند. نمی دانم چرا در اوایل فصل هر ۸ یا ۹ روز یک بار بازی می انداختند، بهتر بود در آن زمان برنامه ریزی بهتری انجام می دادند تا حالا اینقدر کار تیم ها سخت نشود. از طرفی دوباره لیگ به دلیل انجام بازی های ملی یک ماه تعطیل شده است. برنامه ریزی سازمان لیگ واقعا غلط است و بازی ها تا اواسط مردادماه ادامه خواهد داشت. یک ماه بعد از اتمام لیگ هم باید در ادامه مسابقات لیگ قهرمانان آسیا به میدان برویم و متأسفانه بازیکنان ما هیچ فرصتی برای استراحت کافی ندارند.
در مورد بازی با ذوب آهن چه صحبتی دارید، احتمالا روز سختی در اصفهان داشته باشید.
همه بازی ها سخت و حساس است و هر بازی هم شرایط خودش را دارد. خوشبختانه در چند سال اخیر اتفاقات خوبی برای پرسپولیس رخ داده و این به خاطر تلاش فوق العاده بازیکنان بوده است. هرچند از بیرون صحبت هایی می شود و مسائلی رخ می دهد که این تلاش ها زیر سؤال برود ولی با این حال تیم ما می جنگد تا این راه را تا رسیدن به قهرمانی ادامه دهد. از طرفی همه می دانند که باشگاه هم با چالش مالی مواجه است. در این چندماه پول ها و درآمدهایی که به باشگاه رسید، صرف پرداخت بدهی به بازیکنان و مربیان خارجی شد که این موضوع شرایط مالی تیم را هم سخت کرد. با تمامی این مشکلات بچه ها شاهکار کردند و امیدوارم در این فصل هم قهرمان شویم.
سپاهان امسال رقابتی فشرده با پرسپولیس داشته و یک تهدید جدی برای کسب پنجمین قهرمانی شما محسوب می شود. فکر می کنید پایان این ماجرا برای شما اتفاقات خوبی را رقم بزند؟
سپاهان یک رقیب جدی است، ضمن اینکه استقلال هم کماکان برای قهرمانی شانس دارد. چیزی قابل پیش بینی نیست ولی تمام هدف ما این است که با یک انرژی خوب بازی ها را ادامه دهیم و بازیکنان پرسپولیس در این چند سال نشان دادند که می توانند کارهای بزرگی انجام دهند. امیدوارم در پایان لیگ هواداران را خوشحال کنیم.
در لیگ قهرمانان هم با استقلال تاجیکستان روبه رو خواهید شد. فکر می کنید این بازی برای پرسپولیس ساده باشد؟
آنها در مرحله گروهی نشان دادند که تیم خوبی هستند و چون از کشور تاجیکستان هستند، نباید تصور کنیم که بازی آسانی در پیش داریم. ما در این جام هم به قهرمانی فکر می کنیم و حالا باید ببینیم شرایط چگونه پیش می رود.
در مورد آرای کمیته انضباطی و محرومیت سیدجلال حسینی و فرشاد فرجی چه صحبتی دارید؟
در مورد داربی برخی از نفرات ۲ تیم دعوت شدند و حداقل توضیحات شان را ارائه دادند ولی سیدجلال حسینی را دعوت نکردند. مگر می شود با فیلم یا عکس بازیکنی را محروم کرد؟! من نمی دانم دلیل محرومیت سیدجلال چه بوده است. کسی که عامل شروع درگیری بود هم یک جلسه محروم شد و حسینی را هم یک جلسه محروم کردند. اگر آن شوت به سمت نیمکت ما زده نمی شد، درگیری خاصی رخ نمی داد. من پشت سیدجلال بودم و دیدم که او نسبت به برخی اتفاقات واکنش نشان داد و شروع کننده نبود.
در بازی با سپاهان و همچنین داربی، تلاش کردید تا تنش ها از بین برود و ظاهرا این موضوع دیگر برای شما تبدیل به یک عادت شده است؟
اصلا دوست ندارم داخل میدان یا بیرون زمین دعوا شود و من هم دنبال جداکردن باشم. اما به هر حال گاهی اوقات فشار و حساسیت بازی ها بالاست و ممکن است خون به مغز بازیکنان نرسد. من وظیفه دارم در آن لحظات بازیکنان خودمان را آرام کنم تا تیمم ضرر نکند. شما دیدید که سیدجلال محروم شد، آیا ما بازیکنی داریم که جانشین او کنیم؟ وقتی این اتفاقات حاشیه ای رخ می دهد ما هم مجبوریم تیم را جمع کنیم ولی علاقه ای ندارم که تنش ایجاد شود.
چند سال قبل به این موضوع اشاره کردید که دنبال سرمربیگری نیستید. هنوز هم این ذهنیت را دارید؟
بله، من دنبال سرمربیگری نیستم و به این قضیه فکر نمی کنم. سرمربیگری کار سختی است و وقتی یک نفر می پذیرد که چنین پُستی را قبول کند، باید از هر لحاظ آمادگی اش را داشته باشد. باشگاه و دوستان هم لطف دارند که می گویند کنار تیم باشم و همیشه هم تلاش می کنم تا وظایف خودم را انجام دهم.
جالب اینجاست که در زمان بازیگری و در زمین مسابقه هم همیشه دنبال این بودید که کار خودتان را به بهترین شکل انجام دهید، درست است؟
من در این سال ها با مربیان مختلفی کار کرده و سعی کرده ام وظایفم را انجام دهم. مربیگری با بازیگری فرق دارد، وقتی اسم من کمک مربی است، این برایم عار نیست که فلان کار را انجام دهم چون کمک به سرمربی و کمک به تیمم یک موضوع مهم است و باید اندازه خودم کاری کنم که کار سرمربی هم راحت باشد. اگر فردا به من بگویند از پرسپولیس برو ناراحت نمی شوم و به عنوان یک هوادار تیم را تشویق می کنم، هیچ وقت هم دنبال پُست و مقام نبودم.
شما در ۸۷ بازی ملی ۵۰ گل به ثمر رساندید. این تعداد گل برای یک هافبک خیلی آمار خوبی است.
زمانی که فوتبال بازی می کردم اصلا به این فکر نمی کردم که قرار است چند بازی انجام دهم و چند گل بزنم، اینطور هم نبود که گل ها و بازی های ملی ام را بشمارم. من عاشق فوتبال بودم و از بازی کردن لذت می بردم. در ۲۸ سالگی هم از تیم ملی رفتم چون دیگر انگیزه این کار را نداشتم ولی خیلی ها این کار را نمی کردند.
بیشتر توضیح می دهید که چرا انگیزه نداشتید؟
در آن سال ها اردوها، تمرینات و بازی ها فشردگی زیادی داشت و من هم احساس کردم که دیگر انگیزه کافی را ندارم و احساس می کردم که خالی شده ام. من دیگر لذت نمی بردم و به همین دلیل از تیم ملی کنار رفتم تا جایم را به جوان ترها بدهم.
پشیمان نیستید که در آن مقطع این تصمیم را گرفتید؟
الان دیگر نمی توان در مورد پشیمانی حرف زد چون تصمیمی بود که در آن مقطع گرفتم.
شما می توانستید بازی های ملی تان را حتی به ۱۴۰یا ۱۵۰بازی برسانید و تعداد گل هایتان را دست نیافتنی کنید. قبول دارید اگر زمان به عقب برگردد آن تصمیم را نمی گیرید؟
همه همینطور فکر می کنند که اگر زمان به عقب برگردد خیلی از تصمیم هایشان را عوض می کنند. یک ورزشکار یا فوتبالیست هم می تواند چنین تصمیمی داشته باشد. اگر می خواستم بازی های ملی را ادامه دهم واقعا وضعیتم خوب بود.
از عدم فعالیت علی دایی در فوتبال ایران هم دو سه سال می گذرد و جالب اینجاست که این روزها تصویر و نام دایی با مصاحبه مطبوعاتی معروف او و نام بردن از عباس بوعذار در صفحات مجازی می چرخد. این موضوع ناراحت کننده نیست؟
متأسفانه در فضای مجازی اتفاقات خوبی رقم نمی خورد و خیلی ها نمی دانند باید یک سری چیزها را رعایت کنند. من که زیاد اهل فضای مجازی نیستم. صفحه اینستاگرامم توسط پسرم کنترل می شود و اگر قرار باشد تبریک یا تسلیتی بگویم، این موضوع را به پسرم می گویم. ما باید یاد بگیریم که چگونه به اسطوره ها احترام بگذاریم و قدرشان را بدانیم. آیا واقعا در فوتبال ایران بازیکنی مثل علی دایی با این شخصیت بین المللی پیدا می کنید؟ آیا نظیر مهدوی کیا، عابدزاده، خداداد یا علی کریمی پیدا می کنید؟ واقعا این نفرات با این سابقه درخشان چرا نباید در فوتبال ما فعالیت کنند و چرا نباید دنبال آنها برویم؟ وقتی چنین نفراتی در فوتبال ما نباشند و از آنها استفاده نکنیم، نتیجه اش می شود همان چیزی که الان در فدراسیون فوتبال و خیلی از باشگاه ها می بینیم.
سیدجلال حسینی حتی در ۳۹ سالگی هم کماکان یک مهره تعیین کننده برای پرسپولیس محسوب می شود. آیا شما خبر دارید که او فصل آینده هم در پرسپولیس خواهد ماند یا خداحافظی می کند؟
سیدجلال چرا باید خداحافظی کند؟ او شرایط خیلی خوبی دارد، خیلی خوب تمرین می کند و با این شرایط چرا نباید بازی کند. به نظر من سیدجلال فصل بعد هم می تواند بازی کند و به پرسپولیس کمک کند. اینطور بازیکنان در دنیای فوتبال بازیکنان خاصی هستند که تعدادشان کم است. بازیکنانی مثل سیدجلال می توانند به هر تیمی کمک کنند.
بازداشت عوامل حمله به اتوبوس پرسپولیس
