به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از نی نی سایت، آیا تا به حال به این فکر کرده اید که نوزاد چه چیزهایی دوست دارد؟ قطعا او نمی تواند صحبت کند، حداقل فعلا، اما خیلی چیزها را دوست دارد که اگر درک درستی از این موضوع داشته باشید کمک زیادی به حفظ آرامش و نشاط نوزادتان خواهید کرد.
چهره شما
زمانی که نوزاد خواب کامل و راحتی را انجام داده حالا هیچ چیز به اندازه اینکه به شما و چهره تان خیره شود خوشحالش نمی کند. دلیل منطقی و قانع کننده ای نیز برای این منظور وجود دارد. اول آنکه قدرت تمرکز چشم نوزاد چیزی بین 25 تا 35 سانتیمتر است و این دقیقا همان فاصله معمول میان صورت نوزاد و صورت مادر در حین در آغوش گرفتنش است. از آن گذشته نوزادان بر اساس یک حس درونی علاقه زیادی به خیره شدن به صورت ها دارند. چهره ها برای نوزاد از اهمیت زیادی برخوردار است تا آنجاکه گفته می شود بخش مهمی از فعالیت های مغزی نوزاد صرف درک و پردازش چهره ها می شود. نوزاد در 2 ماهگی تقریبا می تواند چهره والدینش را از سایر چهره ها تشخیص دهد. او حتی می تواند نسبت به لبخندی که به او زده می شود واکنش نشان دهد. نکته جالب توجه دیگر این است که نوزاد ابتدا مجذوب اجزای خارجی صورت نظیر موها، چانه و شکل سر شده و در ادامه به اجزاء یعنی چشم ها، بینی و ابروها خیره می شود. پیشنهاد می کنیم برای نوزاد شکلک هایی با استفاده از تغییر حالت دادن بینی و چشم ها ایجاد کنید تا بلافاصله واکنش توأم با خنده او را تحویل بگیرید.
رنگ قرمز
در طیف رنگ ها نوزاد به قرمز علاقه زیادی دارد. زمانی که شیء قرمز رنگی را در برابر نوزاد قرار می دهید او به هیجان آمده و از خود واکنش می دهد. در واقع می توان گفت رنگ قرمز در بین سایر رنگ ها برای نوزادی که تنها سه ماه از تولدش گذشته بیشترین حساسیت را به همراه دارد. باید به این نکته توجه کرد که نوزاد تازه به دنیا آمده تمامی رنگ ها را نمی بیند و این در حال است که در هفته های نخست علاقه های زیادی به الگوهای سیاه و سفید دارد. اما با رسیدن به سن چهار ماهگی گستره بینایی نوزاد تکمیل می شود به عقیده کارشناسان نوزادان رنگ های اصلی را بهتر تشخیص می دهند. بنابراین باید انتظار داشت که یک نوزاد توجه بیشتری به رنگ های قرمز و سبز و در ادامه آبی و زرد داشته باشد. از این رو کارشناسان اطفال توصیه می کنند که با قرار دادن نوزاد در برابر اجسام قرمز رنگ به نوعی بینایی وی را مورد سنجش قرار دهیم. همچنین توصیه می شود که محیط خواب و یا همان اتاق بازی نوزاد معمولا مملو از رنگ های اصلی از جمله قرمز باشد. مطالعات پزشکی نشان می دهد حتی کودکانی که به مرحله خردسالگی رسیده اند در میان رنگ هایی که برای انتخاب خواهند داشت تمایل بیشتری به رنگ های روشن تر نظیر قرمز دارند.
چیزهای کوچک
تقریبا هر نوزادی که در ماه های نخست زندگی خود قرار دارد علاقه زیادی به چیز های کوچک دارد. این موارد از گل های قالیچه و فرش گرفته تا پیچ های ریز و درشت اسباب بازی های الکترونیکی موجود در خانه می باشد. اما این سوال پیش می آید که چرا نوزادان به چنین چیز های ریز و کوچکی علاقه زیادی دارند؟ دکتر «آلتمن» در این خصوص توضیح می دهد: نوزاد تازه به دنیا آمده تنها می تواند رنگ های سیاه و سفید را تشخیص دهد در واقع او دنیا را به شکل سیاه و سفید می بیند و با خیره شدن به چیز های کوچک متوجه تضاد رنگی می شود به عقیده این کارشناس، نوزاد از خیره شدن به چیزهای کوچک و تلاش برای کنکاش در آنها احساس لذت می کند. والدین زیادی به کارشناسان اطفال مراجعه کرده و می گویند که نوزادشان علاقه زیادی به بازی کردن با چیزهای کوچک دارد. نوزادان دوست دارند انگشتانشان را بر روی این اشیا کوچک گذاشته و به نوعی آنها را معاینه کنند. نوزاد از گذراند وقت و بازی کردن با چیزهای کوچک احساس دل انگیزی پیدا می کند.
تولید سر و صدا
اگر در برابر کودک چند قابلمه و قاشق قرار دهید طولی نمی کشد که شاهد اجرای قطعات ناموزون و اما زیبای موسیقی توسط او خواهیم بود. نوزاد در چند ماه نخست زندگی علاقه زیادی به تولید سر و صدا آن هم با تکیه بر هر وسیله کوچک و بزرگی دارد. قاشق و قابلمه یکی از بهترین تفریحات و در عین حال بی خطرترین آنها است. هرگز در برابر نوزاد چنگال یا چاقو برای تولید سر و صدا و کوباندن آنها به قابلمه استفاده نکنید. در حالی که نوزاد از این کار لذت می برد، در واقع در حال توسعه مهارت های خود است. به بیان دیگر می توان گفت نوزاد در حال آموختن رابطه علت و معلولی است زیرا وقتی قاشقی را به قابلمه می کوبد صدایی تولید می شود و او برای درک بهتر این رویداد بار دیگر این کار را تکرار می کند. یادتان باشد نوزاد از تولید سر و صدا لذت می برد.
دالی بازی
از دالی بازی به عنوان یکی از رایج ترین و لذت بخش ترین سرگرمی ها میان کودک و والدینش یاد می شود. در حالی که بسیاری فکر می کنند این بازی تنها نوعی تفریح سرگرم کننده است اما از دید کارشناسان تربیت کودک، یکی از بهترین فعالیت ها برای آموزش مفاهیم مختلف به نوزاد است. زمانی که نوزاد به سن هشت یا نه ماهگی می رسد می داند که وقتی والدینش خود را در زیر پتو و یا پارچه ای بزرگ مخفی می کند نمی تواند آنها را ببیند و این در حالی است که والدین همچنین در آنجا حضور دارند. نوزاد انتظار می کشد و می داند که والدین در نهایت از زیر پتو و یا پارچه ای که زیر آن مخفی کرده اند خارج شده و او را هیجان زده خواهند کرد. در علم تربیت کودک به این فرآیند «دوام شی» گفته می شود. با این حال نوزاد چیزی درباره آن نمی داند و تنها از تکرار چند باره آن لذت می برد. نکته جالب توجه این است تا نوزاد پیش از هشت ماهگی همچنان فکر می کند که وقتی والدین او را نمی بیند آنها رفته اند اما نوزادی که به ده ماهگی رسیده است بخوبی می داند که با برداشتن پارچه از روی پدر و مادرش آنها را پیدا خواهد کرد زیرا می داند که آنها آنجا مخفی شده اند. بدین ترتیب نوزاد در دالی بازی به مهارت خاصی پیدا می کند. در ادامه بروز برخی از رفتارهای مرتبط با این بازی از سوی نوزاد شما را هیجان زده خواهد کرد زیرا خواهید دید که نوزاد به تنهایی و با مخفی کردن برخی از اسباب بازی ها در زیر پارچه ای کوچک خود را سرگرم خواهد کرد و جالب تر این که با خارج کردن آنها از زیر پارچه به دست خود، خود را تعجب زده می کند!
جیغ زدن
به طرز حیرت انگیزی نوزادان به جیغ زدن علاقه دارند. بسیاری از مادران از این نکته ابراز نگرانی و حتی شکایت می کنند که نوزاد هفت یا هشت ماهه شان در طول روز بارها جیغ می زنند. برای آنها جیغ زدن نوزاد آن هم با آن شدت که برای گوش آزار دهنده می رسد عجیب است. معمولا نوزادان به گونه ای جیغ می زنند که گویی با مشاهده فیلمی وحشتناک دچار وحشت شده اند و در حالی که از نوزاد می پرسیم که از دیدن چه چیزی وحشت کرده است او می خندد! پس هیچ گاه از جیغ زدن نوزادان نهراسید زیرا آنها از این کار لذت می برند. از سوی دیگر گرچه از دید شما به نظر می رسد که نوزاد عقل خود را ا دست داده اما او با جیغ زدن در حال کشف دنیای اطراف خود است. به عقیده کاشناسان تربیتی جیغ زدن در کنار گریه کردن، یکی از اصلی ترین راه های کشف دنیای اطراف است. حتی گفته می شود که جیغ زدن همچون گریه کردن تنهاترین راه های ارتباطی نوزاد با دنیای اطراف خود در ماه های اول زندگی خود است. گذشته از تمامی این موارد از جیغ زندن به عنوان ابتکار عمل نوزاد جهت جلب توجه اطرافیان و همچنین بررسی فرآیند علت و معلول یاد می شود.
آینه ها
کافیست نوزاد را در برابر آینه ای نشانده و ببینید که او چگونه از بازی کردن در دنیای مقابل خود لذت می برد. نوزاد به بازی کردن در برابر آینه به عنوان یک سرگرمی و تفریح هیجان انگیز نگاه می کند. در واقع باید گفت علاقه نوزاد به آینه با علاقه شدید او با چهره ها ارتباط تنگاتنکی دارد. پیش تر در مورد علاقه نوزاد به چهره ها صحبت کردیم و مشخص شد که نوزاد به چه دلیل به چهره های اطراف خود علاقه نشان می دهد. زمانیکه نوزاد در برابر آینه می نشیدند چهره خود را در آن مشاهده می کند و از این کار لذت می برد. نکته جالب توجه این است که در ابتدا نوزاد نمی داند آنچه را که در آینه می بینید خود اوست و فکر می کند که نوزاد دیگری را در آینیه می بیند و از آنجا که به چهره ها علاقه زیادی دارد، با دیدن چهره خود لبخند زده و احساس شادمانی می کند. مطالعات نشان می دهد که نوزاد تا 18 ماهگی نمی دانند که آنچه که در آیینه می بینند در واقع خودشان هستند.
کودکان بزرگ تر از خود
وقتی نوزاد را برای تفریح و هواخوری به پارک می برید کافیست که به واکنش او نسبت به سایر کودکان و به خصوص کودکان بزرگ تر از خود بسیار حساس است و از جست و خیز آنها لذت می برد حتی می توان گفت فعالیت بیشتر سایر کودکان در ذهن نوزاد همچون یک لامپ هزار واتی روشنایی ایجاد می کند! یکی از دلایلی که نوزاد به کودکان بزرگتر از خود علاقه نشان می دهد این است که آنها سر و صدای بیشتری تولید می کند و این هم یکی از همان چیزهایی است که نوزاد علاقه بیشتری به آن دارد، یعنی سر و صدا. به عقیده بسیاری از کارشناسان تربیتی، اینکه والدین معمولا با سر و صدای زیای با نوزاد خود بازی می کنند تاییدی بر این نکته است. مطالعات نشان می دهد نوزادان در واکنش به فعالیت و سر و صدای بیشتر کودکان بزرگتر از خود تحریک شده و شروع به تقلید از آنها می کنند. همچنین بزرگتر بودن اندام ها در کودکان بزرگتر در چشم ها و گونه ها و همچنین پیشانی توجه نوزاد را به خود جلب می کنند. کودکان بزرگ تر دنیایی از احساس و جنب و جوش هستند و قطعا این برای نوزادی که به آنها خیره شده است کافی است تا به هیجان آید.
جواهرات
فکر می کنید واکنش نوزاد به جواهرات یا همان فلزات و سنگ های قیمتی که برق می زنند و نور محیط را به زیباترین شکل ممکن منعکس می کنند چیست؟ ثابت شده که جذابیت ظاهری جواهرات کنجکاوی درونی نوزاد را تحریک می کند و هر چه ظاهر جواهرات درخشان تر و جذاب تر باشد، توجه نوزاد به آن بیشتر است. این وضعیت زمانی که جواهرات به کار گرفته می شوند (یعنی زمانی که مادر یا خواهر بزرگتر گردنبدی به گردن انداخته و یا از گوشواره هایش استفاده می کند) شدت بیشتری پیدا کرده و توجه نوراد را کاملا به خود جلب می کند. به طور طبیعی جواهرات نور محیط را منعکس می کنند و این برای چشمان نوزادی که به آنها خیره شده کافی است تا از آن لذت ببرد. توجه نوزاد به جواهرات معمولا از چهارماهگی آغاز می شود و این زمانی است که نوزاد متمرکز شدن بر روی اشیا مختلف ضمن عملکرد هماهنگ چشم ها را آغاز می کند. در این دوره نوزاد رساندن خود به چیزهای مختلف و گرفتن آنها و حتی واردن کردن اشیا به دهان برای کشف ماهیتشان را آغاز کرده است. از این رو هر چیز جدید و متفاوت که به راحتی قابل دسترس بودن باشد برای نوزاد جذابیت دارد.
دستگاه کنترل تلویزیون
هر آن چیزی که مملو از چیزهای کوچک باشد برای نوزاد اهمیت، لذت و از همه مهمتر جذابیت دارد و دستگاه کنترل تلویزیون و سایر تجهیزات الکترونیکی مشابه از آن جمله محسوب می شود. زمانی که والدین با در دست گرفتن دستگاه کنترل شبکه های تلویزین را با یک اشاه کوچک تعویض می کنند، این نکته برای نوزاد اقدامی جالب و تحریک کننده محسوب می شود. از دستگاه کنترل در بسیاری از خانه ها به عنوان وسایل تفریح و سرگرمی والدین یاد می شود زیرا آنها با بازی با دکمه های آن از این گوشه دنیا به آن گوشه دنیا می روند. همین تعویض شبکه های تلویزینی برای نوزاد کافی است تا ضمن برانگیخته شدن کنجکاوی وی به دنبال تحلیل رابطه علت و معلولی باشد. در حقیقت نوزاد با در دست گرفتن دستگاه کنترل و بازی با آن تلاش می کند تا متوجه شود با فشردن هر دکمه، چه اتفاقی خواهد افتاد. این سطح از کنجاوی در 18 ماهگی به اوج خود می رسد و این در حالی است که نوزاد تلاش می کند هر آنچه که والدین انجام می دهند را تکرار کند. مثلا زمانی که مادر آشپزی می کند نوزاد نیز با جابجا کردن چیزهای کوچک در جایی کوچک نشان می دهد که نمی خواهد از مادرش عقب بماند.
قلقلک
تقریبا هر نوزادی قلقلک را دوست دارد. زمانیکه پدر و مادر انگشتشان را روی کف پا یا شکم نوزاد می کشند، معمولا واکنشی جز خنده های نوزاد را نمی بینند. وقتی که مادر با حرکت دادن انگشتان خود بر روی شکم نوزاد به او می گوید که «می خواهم تورا بگیرم» نوزاد احساس نوعی وحشت کرده و با خندیدن واکنش لازم را نشان می دهد. این نوع واکنش در چهار تا شش ماهگی رایج است. نوزادان لمس کردن و جلب توجه را دوست دارند. از دید کارشناسان قلقلک و درک آن اتفاقی اجتماعی در زندگی نوزاد محسوب می شود و خنده هایی که از جانب والدین و نوزاد رد و بدل می شود به تحکیم پیوند عاطفی آنها کمک بسیاری می کند.
