به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ساعد نیوز، این پستانداران کوچک نسبت به اندازه بدنشان بزرگ ترین چشم ها را در بین پستانداران دارند. حجم هر چشم تقریباً به اندازه مغز حیوان است. چشمان تارسیرها بزرگ هستند اما حرکت نمی کنند، به این معنی که نخستی ها باید سر خود را بچرخانند تا محیط خود را اسکن کنند.
Trilobites (Trilobita)
تریلوبیت ها بین 521 تا 252 میلیون سال پیش زندگی می کردند. آنها یکی از اولین گروههایی از موجودات بودند که چشمهای پیچیده و مرکب را تکامل دادند، جایی که بسیاری از لنزهای منفرد نور را روی گروههایی از سلولهای گیرنده نوری متمرکز میکنند.
این گروه از موجودات ماقبل تاریخ با پوسته سخت دارای عدسیهای کریستالی ساختهشده از کلسیت بودند که به آنها کمک میکرد تا به وضوح - حتی در آبهای تاریک اقیانوس - ببینند.
برخی از گونه های سنجاقک بیش از 28000 عدسی در هر چشم مرکب دارند که این تعداد از هر موجود زنده دیگری بیشتر است و با چشمانی که تقریبا تمام سرشان را پوشانده است، دید نزدیک به 360 درجه نیز دارند.
میگوهای آخوندکی احتمالاً پیچیده ترین دید را در قلمرو حیوانات دارند. چشمهای مرکب آنها به طور مستقل حرکت میکنند و در مقایسه با ما، 12 تا 16 رنگدانه بصری دارند.
آنها تنها جانورانی هستند که می توانند نور قطبی دایره ای را ببینند. آزمایشها نشان میدهد که آنها ممکن است از این برای ارسال پیام به یکدیگر استفاده کنند - به عنوان مثال، "این لانه اشغال شده است".
خارپشت دریایی ارغوانی کالیفرنیا به قدری مملو از گیرنده های نوری روی سطح بدنش است که بدنش به عنوان یک چشم کاربردی توصیف شده است.
از آنجایی که تقریباً کل خارپشت دریایی به نور حساس است، می تواند در هر جهت «دید» داشته باشد. محققان پیشنهاد کردهاند که توتیای دریایی از خارهای خود برای جلوگیری از تابش نور به آن استفاده میکند تا به تمرکز نور برای دید بهتر کمک کند.
