سال ۲۰۱۶ حداقل سن مجاز برای رای دهی در انتخابات از ۲۰ سال به ۱۸ سال کاهش پیدا کرد. بسیاری امیدوار بودند با این تصمیم، مشارکت در انتخابات به ویژه از سوی جوانان و رای اولی ها افزایش پیدا کند اما در عمل این اتفاق نیفتاد.
به عنوان مثال در همین انتخابات اخیر ژاپن که چند ماه قبل برگزار شد، مشارکت رای اولی ها حدود ۳۴% بود. برخی انتقاد کردند که نوجوانان و جوانان نسبت به آینده کشور بی تفاوت هستند به همین دلیل در انتخابات مشارکت نمی کنند. اما گروهی دیگر، نظر متفاوتی داشتند.
این گروه معتقد بودند در ژاپن به طور معمول و سنتی به نظر افراد مسن تر اهمیت و ارجحیت بیشتری داده می شود و جوانان و نوجوانان احساس می کنند نظر آن ها اهمیت چندانی ندارد. از طرف دیگر این جدایی سیاست از زندگی مردم عادی به نوعی ارزش بوده و مردم چندان مسائل سیاسی را دنبال نمی کنند.
این گروه همچنین گفتند در ژاپن همواره بر اهمیت اطاعت از یک رئیس و مدیر تاکید شده و حالا نمی توان توقع داشت در کوتاه مدت هر شهروند حس کند نظر و تصمیم من به صورت مستقل مهم و تاثیرگذار است و اگر اینطور باشد اتفاق مثبتی است.
به هر حال ایده گروه دوم طرفداران بیشتری پیدا کرد و دولت ژاپن به این نتیجه رسید که اهمیت این موضوعات باید از دوران کودکی به دانش آموزان آموزش داده شود نه اینکه بی آموزش ناگهان از جوان ۱۸ ساله توقع مشارکت سیاسی فعال داشته باشیم.
گروه پژوهش وزارت ارتباطات و امور داخلی ژاپن در تحقیقی نوشت مدرسه مثل جامعه است و دانش آموزان باید هرکدام همچون شهروند یک جامعه، تصمیم گیر باشند. در سال های اخیر آمار فعالیت های داوطلبانه و اردوهای تفریحی دانش آموزان که بار اصلی برنامه ریزی بر دوش خود آن ها باشد بیشتر شده است.
یکی از اخبار مهمی که خیلی هم سر و صدا کرد مربوط به انتخاب عروسک های رسمی المپیک ۲۰۲۰ توکیو بود دانش آموزان ابتدایی از ۱۶ هزار مدرسه ژاپن در رای گیری انتخاب این نمادها شرکت کردند و نهایتا همان انتخاب آنان در المپیک ۲۰۲۰ استفاده شد.
تغییرات یک شبه حاصل نمی شود و ممکن است سال ها زمان ببرد. همین الان اقدامات ژاپن شاید ده سال دیگر جواب بدهد اما به هر حال اینکه آموزش فرآیندی زمان بر است و اینکه چقدر نسل جدید بر آینده موثر هستند به رسمیت شناخته شده و کار آغاز شده است.