انواع روش های ختنه کردن پسر بچه ها

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، ختنه شامل برداشتن همه یا بخشی از پیش پوست (غلفه) از آلت تناسلی توسط جراحی یا روش های مختلفی مثل حلقه است. ختنه در ایران اغلب در ماه اول یا دوم تولد و دقیق تر، بر اساس نظر پزشک اطفال کودک شما انجام می شود. اما مثلاً در امریکا، این عمل معمولاً در دوره ٔ نوزادی و اغلب قبل از ترخیص نوزاد از بیمارستان انجام می شود و در دین یهود، در هشت روزگی نوزاد اقدام به انجام این عمل می کنند.

انواع روش های انجام ختنه

دو تا از شایعترین روش های انجام ختنه در پسران روش جراحی و حلقه است که هرکدام معایب و مزایای مربوط به خود رادارد . در روش جراحی پوست دور تا دور الت تناسلی با قیچی بریده میشود و سپس برای بند امدن خونریزی از سوزاندن یا بخیه کردن استفاده میشود. مهمترین عارضه این روش خونریزی است که معمولا قابل کنترل است و شایع نیست. در روش حلقه از یک حلقه تنگ دور الت تناسلی استفاده میشود تا خونرسانی مختل شده و پوست بتدریج خشک شود و بتدریج بیفتد. گاهی ممکن است حلقه به درستی بسته نشود و پوست بصورت کامل جدا مشود. همچنین از سایر عوارض عفونت و التهاب است. سایر روش ها شامل لیزر و دستگاه کالیپس نقره ای است که اخیرا مورد استفاده قرار میگیرد. برای انجام ختنه هیچ روشی برتری ندارد زیرا هر کدام از انها عوارض خود را دارد و هر پزشکی در انجام یکی از این روش ها تبحر دارد.

فواید انجام ختنه

فواید ختنه و عللی که در حمایت از انجام ختنه مطرح می گردد شامل کاهش خطر عفونت دستگاه ادراری طی شیرخوارگی، کاهش بیماری های منتقله از راه جنسی، جلوگیری از کنسرهای الت تناسلی، فیموزیس، عفونت HIV و بالانیت می باشد. شیوع عفونت ادراری با پاتوژن ها و عفونت های برخواسته از کلونی های باکتریایی بین پره پوس و سرالت (گلانس) در پسران ختنه نشده 10 تا 15 برابر بیشتر از شیرخواران ختنه شده می باشد.

خطر بروز عفونت ادراری تب دار

خطر بروز عفونت ادراری تب دار در سنین بدو تولد تا 6 ماهگی در بالاترین حد است اما این خطر افزایش یافته تا سن 5 سالگی هم وجود دارد. بسیاری انجام ختنه در نوزادان مستعد به عفونت ادراری شامل مبتلایان به هیدورنفروز مادرزادی و رفلاکس مثانه به حالب را توصیه می کنند. انجام ختنه خطر انتقال عفونت های منتقله از راه جنسی در بزرگسالان به ویژه ایدز را کاهش می دهد. گزارشات انگشت شماری از رخ دادن کنسر آلت تناسلی در مردانی که از بدو تولد ختنه شده اند وجود دارد و شیوع کنسر در افراد ختنه شده کمتر است اما در مقابل این شیوع کنسر در مردان جایی که بهداشت مناسب بوده و ختنه هم به صورت محدودی انجام می شود نیز پایین است.

عوارض بعد از انجام ختنه

عوارض پس از انجام ختنه در دوران نوزادی شامل خونریزی، عفونت زخم، تنگی مئاتال، فموزیس ثانویه، برداشت ناکافی پوست ختنه گاه و چسبندگی فیبروتیک الت تناسلی می باشد. 0.2 تا 3 درصد از این افراد تحت جراحی بعدی قرار می گیرند. پسران با هیدروسل بزرگ یا هرنی در خطر برای فموزیس ثانویه هستند زیرا تورم در اسکروتوم منجر به جابجایی پوست تنه الت تناسلی روی سرالت می شود. عوارض شدید بالقوه شامل سپسیس، بریدن( امپوتاسیون ) قسمت پایینی سر الت، برداشتن بیش از حد پوست ختنه گاه و فیستول پیشابراه به پوست می باشد. ختنه نباید در نوزادان با هایپوسپادیاس، یا بدشکلی کلاهک پشتی (کنتراندیکاسیون نسبی)، یا در انها که الت تناسلی کوچک دارند انجام شود. در پسران با رافه سرگردان که در ان رافه میانی به یک سمت منحرف شده قبل از انجام ختنه معاینه توسط یک اورولوژیست اطفال توصیه می شود زیرا این حالت می تواند با تورشن الت تناسلی یا هایپوسپادیاس همراه باشد.