موارد استفاده از لیزینوپریل
لیزینوپریل متعلق به دسته ای از داروهای شناخته شده به عنوان مهار کننده های ACE می باشد. لیزینوپریل با شل کردن عروق خونی باعث می شود تا خون راحت تر در عروق جریان پیدا کنند.
لیزینوپریل می تواند برای کمک به محافظت از کلیه ها از آسیب ناشی از دیابت نیز استفاده شود.
عوارض جانبی لیزینوپریل
با مصرف این دارو سرگیجه، سبکی سر، خستگی یا سردرد ممکن است رخ دهد چرا که بدن شما باید با این دارو هماهنگ شود. سرفه خشک نیز ممکن است رخ دهد. اگر هر یک از این عوارض طول کشید و یا بدتر شد، فورا پزشک یا داروساز خود را مطلع سازید.
برای کاهش خطر ابتلا به سرگیجه و سبکی سر، در هنگام برخاستن از حالت نشسته یا دراز کشیده به آرامی برخیزید.
به یاد داشته باشید که پزشک شما این دارو را به این خاطر تجویز کرده است که او در نظر گرفته است فواید آن بیشتر از خطر عوارض جانبی آن است. بسیاری از مردم با استفاده از این دارو عوارض جانبی جدی ندارند.
در صورت بروز هر گونه عوارض جانبی جدی، از جمله: غش، علائم سطح خونی پتاسیم بالا (مانند ضعف عضلانی، ضربان قلب آهسته/ نامنظم) فورا به پزشک مراجعه کنید.
اگر چه لیزینوپریل ممکن است برای جلوگیری از مشکلات کلیوی و یا درمان افرادی که مشکلات کلیوی دارند استفاده شود، به ندرت ممکن است باعثمشکلات جدی کلیوی و یا بدتر شدن آنها نیز شود. پزشک عملکرد کلیه شما را هنگام مصرف لیزینوپریل بررسی خواهد کرد. در صورت مشاهده هر گونه نشانه ای از مشکلات کلیوی مانند تغییر در مقدار ادرار فورا به پزشک مراجعه کنید.
لیزینوپریل به ندرت ممکن است باعث مشکلات کبدی جدی نیز شود. در صورت بروز هر گونه نشانه آسیب کبدی، مانند: تهوع / استفراغی که متوقف نمی شود، از دست دادن اشتها، درد معده / شکم، زرد شدن چشم، پوست و ادرار تیره، فورا به پزشک مراجعه کنید.
واکنش آلرژیک جدی این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده هر گونه علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: جوش، خارش / تورم (به خصوص در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید و تنفس دشوار، به پزشک مراجعه کنید.
مواردی که در این مقاله از راستینه به آن ها اشاره شد ٬ یک فهرست کامل از عوارض جانبی است که امکان دارد رخ دهد. چنانچه شما متوجه عوارض دیگری شدید که در این فهرست به آن اشاره نشده است، با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.
منبع: سایت دلگرم و راستینه
