شیمی درمانی سرطان پروستات روشی است که بااستفاده از داروها سلولهای به سرعت در حال رشد را میکشند. فرایند شیمی درمانی را میتوان هم از طریق سیاهرگ روی بازوی فرد و هم به صورت قرص و یا هر دو روش انجام داد. سلولهای سرطانی معمولا به وسیله شیمی درمانی مورد معالجه قرار میگیرند. شیمی درمانی باعث نابودی سلول های سرطانی در تمام بدن میشود، بنابراین زمانی به کار میرود که سلولهای سرطانی به سایر جاهای بدن منتشر شده اند و سرطان پروستات به هورمون درمانی پاسخ نداده باشد. متأسفانه شیمی درمانی تمایزی بین سلولها قائل نشده و اصولا هر سلولی را ازبین مییبرد. بنابر دلایلی سلولهای سرطانی پروستات درمقابل شیمی درمانی از خود مقاومت بسیاری نشان میدهند.
از این دارو برای درمان برخی از انواع روشهای جدید درمان سرطان پروستات استفاده میشود. استراموستین در بدن به استروژن (استرون، استرادیول) و نوعی داروی سرطان (استراموستین) تجزیه میشود. گمان میرود که این دارو باعث افزایش استروژن شده و درنتیجه در موجب ایجاد تداخل در سرطان پروستات و یا کاهش رشد سلولهای سرطانی یا توقف رشد آن ها میشود.
ممکن است حالت تهوع، استفراغ، از دست دادن اشتها، برافروختگی، خشکی پوست، سردرد، گرفتگی عضلات پا، کاهش علاقه یا توانایی جنسی و حساسیت یا بزرگ شدن سینه مردان رخ دهد. اگر هر یک از این اثرات باقی ماند یا بدتر شد، فوراً به پزشک اطلاع دهید. به یاد داشته باشید که این دارو به این دلیل تجویز شده است که پزشک شما تشخیص داده است که مزایای آن برای شما بیشتر از خطر عوارض جانبی است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می کنند عوارض جانبی جدی ندارند.
این دارو ممکن است فشار خون شما را افزایش دهد. فشار خون خود را به طور مرتب چک کنید و در صورت بالا بودن نتایج به پزشک خود اطلاع دهید. در صورت بروز هر یک از این عوارض جانبی بعید اما جدی فوراً به پزشک خود اطلاع دهید: تغییرات روانی یا خلقی (مانند افسردگی)، تورم دست ها یا پاها، بدتر شدن تشنج، علائم بدتر شدن کنترل دیابت (مانند افزایش تشنگی و ادرار). این دارو به ندرت ممکن است باعث مشکلات جدی مانند حملات قلبی، سکته مغزی و لخته شدن خون شود. در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر فوراً به پزشک مراجعه کنید: درد قفسه سینه، فک یا بازوی چپ، سردرد شدید ناگهانی، ضعف در یک طرف بدن، گیجی، مشکل در صحبت کردن، تغییرات ناگهانی بینایی (مانند دوبینی، از دست دادن بینایی، درد، قرمزی یا تورم پاها، تنگی نفس، سرفه خونی، سرگیجه ناگهانی یا غش.
در صورت بروز هر یک از این عوارض جانبی نادر اما بسیار جدی فوراً به پزشک خود اطلاع دهید: کبودی یا خونریزی آسان، درد معده یا شکم، تهوع یا استفراغ مداوم، ادرار تیره، زردی چشم یا پوست. این دارو توانایی بدن برای مبارزه با عفونت را کاهش می دهد. در صورت بروز هر گونه علائم عفونت مانند تب، لرز یا گلودرد مداوم، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید. واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم یک واکنش آلرژیک جدی، مانند: بثورات پوستی، تاول یا لایه برداری، خارش یا تورم (به ویژه در صورت، زبان، گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفسی، فوراً به پزشک مراجعه کنید. این لیست کاملی از عوارض جانبی احتمالی نیست. اگر متوجه عوارض جانبی دیگری شدید که در بالا ذکر نشده است، با پزشک خود تماس بگیرید.
استراموستین را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید. بهتر است آزمایش/یا معاینات پزشکی (مانند بررسی فشار خون، آزمایش عملکرد کبد و سطح کلسیم) به صورت دوره ای انجام شود تا میزان بهبودی یا بروز عوارض جانبی بررسی شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود صحبت کنید.
