طوطی اکلکتوس یک طوطی زیبا با پرهای رنگی است . اولین نکته جذب کننده در طوطی های اکلکتوس تفاوت ظاهری زیاد بین طوطی نر و ماده است این چیزی است که در دنیای طوطی سانان عجیب و غیر معمول است. تفاوت ظاهری بین اکلکتوس نر و ماده به قدری زیاد است که در ابتدا دانشمندان آنها را 2 گونه طوطی تصور می کردند و با جستجو و ردیابی دریافتند آنها 2 گونه مجزا نیستند بلکه دارای تفاوت ظاهری هستند.طوطی اکلکتوس از خانواده psittaculidae و قبیله psittaculini با نام علمی Eclectus roratus می باشد. طوطی اکلکتوس بومی جزایر سلیمان ، سومبا ، گینه نو و جزایر مجاور آن و همین طور جزایر شمال شرقی استرالیا می باشد.
خصوصات ظاهری اکلکتوس ماده
پر های بدن طوطی اکلکتوس ماده به رنگ قرمز درخشان است. پر ها در قسمت سینه ی طوطی به رنگ آبی دیده می شوند. منقار این طوطی تیره و سیاه رنگ است. پرنده ی الکتوس ماده با این ترکیب رنگ ها به یکی از زیبا ترین و پر طرف دار ترین انواع طوطی های زینتی در سر تا سر دنیا تبدیل شده است. وزن بدن طوطی ماده ی اکلکتوس بعد از بالغ شدن حدودا به ۵۴۰ گرم خواهد بود.
خصوصات ظاهری طوطی اکلکتوس نر
پر های بدن طوطی اکلکتوس نر به رنگ سبز است. پر های قسمت دم و بال های این پرنده دارای ترکیبی از رنگ های آبی و قرمز می باشند. منقار اکلکاوس نر رنگ زرد خیره ای دارد. این رنگ ها به اکلکتوس نر یک ظاهر جذاب و چشم گیر بخشیده است به طوری توجه علاقه مندان بسیاری را در همه ی دنیا به خود جلب کرده است. طوطی نر اکلکتوس در زمان قبل از بلوغ دارای چشمانی به رنگ مشکی است که با گذشت زمان به تدریج رنگ چشمان و نیز رنگ منقار تغییر خواند کرد. منقار از به رنگ نارنجی متمایل خواهد شد.
خصوصیات رفتاری طوطی اکلکتوس
همان طور گفتم بین ظاهر اکلکتوس نر و اکلکتوس ماده تفاوت بسیاری دیده می شود به طوری در ابتدا باور کردن هم نژاد بودن آن ها غیر ممکن بود. پس از انجام آزمایشاتی روی دی ان ای و ژنتیک آن ها دریافته شد که این دو در یک نژاد قرار می گیرند و فقط از نظر ظاهری و رنگ پر های بدن با یک دیگر تفاوت دارند.طوطی اکلکتوس یک حیوان خانگی اهلی و آرام و نیز بسیار مهربان است به طوری که به سرعت با صاحب و نگه دارنده ی خود انس می گیرند. توجه کنید که بر خلاف صمیمی بودن این پرنده اصلا نباید آن را نوازش کنید چرا که این کار را دوست ندارد و از آن لذت نمی برد. اگر طوطی اکلکتوس در منزل دارید بعد از گذشت مدتی حتما متوجه می شوید که گاهی صدا هایی پایین و شبیه به جیغ از آن ها سر می دهد.
اگر چه این پرنده اصلا به زدن جیغ های گوش خراش و آزار دهنده عادت ندارد و یک پرنده ی آرام به شمار می آید اما باید بدانید که در صورتی که اکلکتوس احساس ترس و استرس بکنند جیغ های بسیار بلند و وحشتناکی خواهند کشید. بنابراین شما به عنوان صاحب یک اکلکتوس قبل از خریداری و نگه داری آن باید حتما از اصول پرورش و نگه داشتن این پرنده مطلع شوید تا بتوانید آن ها را همیشه سالم و شاداب و بدون آزار و اذیت نگه بدارید. دوباره تاکید می کنیم که اگر طوطی های اکلکتوس و به خصوص جنس نر آن ها احساس ترس و اضطراب بکنند روحیه ی حساس و زود رنج آن ها آسیب می بیند و ممکن شما شاهد کندن پر های پرنده توسط خودش بشوید.
تربیت طوطی اکلکتوس
طوطی اکلکتوس پرنده بسیار آرام و تربیت پذیری است. هم پرنده نر و هم پرنده ماده ی این نوع پرندگان، حیوانات خانگی بسیار دوست داشتنی هستند.البته برخی از صاحبان اکلکتوس ها ادعا می کنند که نرها تربیت پذیر تر و آرام تر از ماده ها هستند. از طرف دیگر ماده ها ممکن است وابستگی کمتری به صاحبان خود داشته باشند و تمایل بیشتری برای کنترل استرس دارند.
توانایی سخن گفتن در طوطی اکلکتوس
اکثر گونه های طوطی سانان از توانایی صحبت کردن و تقلید صدا برخوردار هستند. طوطی اکلکتوس نیز این توانایی را به صورت قوی دارد. شما می توانید برای سخن گو کردن طوطی تان آموزش های اصولی و صحیح را با دقت و تکرار و تمرین و البته با حوصله به آن بیاموزید. این طوطی ها به قدری می توانند کلمات را خوب و درست ادا کنند که گاهی در زمان حرف زدن ممکن است شما تصور کنید یک کودک دختر شیرین زبانی در حال گفت و گو با شما است! نکته ی قابل توجه در مورد آموزش سخن گفتن در طوطی اکلکتوس این است که باید حتما اموزش را از سنین پایین و جوانی طوطی شروع کرد چرا که این پرنده مثل سایر طوطی ها با گذشت زمان و بزرگ تر شدن استعداد تکرار کلمات در آن ها بسیار کم تر می شود.
تغذیه ی طوطی اکلکتوس
به دلیل طولانی و غیر معمولی بودن دستگاه گوارش طوطی اکلکتوس باید رژیم غذایی آن حاوی فیبر زیادی باشد. بنابر این اکلکتوس های رها در خیات وحش از میوه هایی مثل انجیر وحشی، برگ ها و جوانه های گل هاو نیز آجیل تغذیه می کند. اگر شما طوطی اکلکتوس در منزل دارید می توانید از میوه های تازه مثل موز، انجیر، انگور، هلو، خربزه، گلابی، سیب و مرکبات برای تغذیه ی آن ها استفاده کنید. پاپایا و انار دو میوه ی مورد علاقه ی این پرنده است. استفاده از ارزن و انواع مختلف دانه های آجیل مثل بادام همراه پوست آن نیز مناسب است.
بلوغ جنسی طوطی اکلکتوس
این پرندگان در حدود 18 ماهگی، به سن بلوغ جنسی می رسند. گاهی اوقات این امر همراه با مقداری پرخاشگری است. در این شرایط بهتر است زیاد به او نزدیک نشوید. همچنین ممکن است برخی رفتارهای شیطنت آمیز را مشاهده کنید.در این دوره رفتارهای مخرب پرنده؛ مانند گاز گرفتن، بیشتر می شود.شما باید سعی کنید به جای توجه و تحریک این رفتارها، آن ها را نادیده بگیرید. باید به گونه حواس او را پرت کنید تا این رفتارها همیشگی نشوند. پس از گذشتن مدتی، پرنده از آن مرحله عبور می کند و به شرایط عادی خود بازمی گردد.پرنده های ماده ممکن است نسبت به یک پرنده ی نر، خصوصاً در فصل تولیدمثل واکنش نشان دهند و پرخاشگرتر شوند. حتی در قفس نیز غرایز طبیعی اکلکتوس ماده می تواند بسیار خطرناک باشد.اگر پرنده را در خانه خود رها می کنید، ممکن است در فصل تولیدمثل، در قسمت های خلوت و تاریک خانه شما برای خود لانه درست کند. در این شرایط پرنده بسیار پرخاشگرتر از قبل خواهد بود.
محل زندگی طوطی اکلکتوس به چه شکل باید باشد؟
اکثر طوطی های اکلکتوس می توانند در یک خانه، با پرنده های مختلف زندگی کنند. اما برخی از آن ها بسیار حسودند. پس قبل از خرید هرگونه پرنده جدید، رفتارهای اکلکتوس خود را بشناسید و هیچ وقت به او بی توجهی نکنید.اکلکتوس جزو طوطی های بزرگ جثه است و نیاز به فضای زیادی دارد. مکانی یا قفسی که می توانید یک جفت اکلکتوس در آن نگهداری کنید، باید حداقل ابعاد طول 3 متر در عرض 1 متر و ارتفاع 2 متر را داشته باشد.این پرندگان دوست دارند پرواز کنند، اوج بگیرند و بازیگوشی کنند.
اگر فضای لازم برای پرورش یک جفت اکلکتوس را ندارید؛ حداقل سعی کنید قفسی بزرگی برای او تهی کنید.طوطی اکلکتوس می تواند برای خانواده های دارای فرزند نیز مناسب باشد زیرا ماهیتی لطیف و مهربان دارد.بااین حال آن ها دوست ندارند که درجاهای شلوغ زندگی کنند و یک محیط آرام را ترجیح می دهند.آن ها از صداهای ثابت مداوم مانند پارس، گریه یا فریاد می ترسند. این صداها به آن ها استرس وارد می کند.
طوطی اکلکتوس چند سال عمر می کند؟
گفته می شود که طوطی های اکلکتوس تا بیست وهشت سال در اسارت می تواند زنده بماند و تولیدمثل کند. اما در طبیعت و فضای آزاد می تواند تا پنجاه سال نیز عمر کند.کوتاه ترین عمر یک طوطی اکلکتوس در اسارت تقریباً هشت سال است. این ممکن است به دلیل آموزش نادرست و کوتاهی درزمینهٔ رژیم غذایی طوطی باشد.
مشکلات بهداشتی طوطی اکلکتوس
طوطی اکلکتوس از این نظر منحصربه فرد است که گاهی اوقات با انگشت پا و بال زدن مشکلات خود را نشان می دهد. این رفتار شبیه کندن پر است که مسئله ای رایج در مورد طوطی هایی است که احساس می کنند فراموش شده اند.بااین حال هنگامی که هر سه این اتفاقات در اکلکتوس اتفاق می افتد، می تواند نشانه یک مسئله بهداشتی مهم باشد.کمبودهای تغذیه ای ناشی از ویتامین ها و مواد معدنی اضافی (مانند ویتامین A)، غذاهای غنی شده یا مواد مصنوعی و همچنین خوردن اجسام خارجی مانند مهره ها یا پلاستیک، از دلایل احتمالی آن است. فوراً او را نزد دامپزشک ببرید تا مشکلش را برطرف کند.سایر بیماری هایی که اکلکتوس مستعد ابتلا به آن است عبارت اند از:
- ویروس پلی مایع پرندگان، عفونتی است که باعث تومورهای پوستی می شود.
- سندرم انگشت منقبض، وضعیتی که باعث می شود گردش خون در انگشت پرنده قطع شود.
- منقار و پیت سیتاسین، بیماری سیستم ایمنی ویروسی است.
تکثیر طوطی اکلکتوس
این پرندگان هرچند ماده یک بار تولیدمثل می کنند؛ به این معنی که ماده ها چندین شریک زندگی دارند.این زمانی اتفاق می افتد که فقط یک ماده در ناحیه ای در کنار چند ماده دیگر زندگی کند. آن ها می توانند چند جنسی باشند؛ به این معنی که چندین شریک جنسی برای هر دو پرنده نر و ماده وجود دارد.وقتی در منطقه ای چند ماده وجود دارد، این اتفاق نیز ممکن است رخ دهد.نرها و ماده ها به دلایل مختلف برای تولیدمثل با یکدیگر رقابت خواهند کرد.
ماده ها اغلب اعضای دیگرگونه های خود و همچنین گونه های دیگر را برای لانه سازی به چالش می کشند. بیشتر وقت آن ها صرف تشکیل تخم و محافظت از تخم های آن ها می شود.ماده ها در ناحیه ای که منابع غذایی و محافظت در آنجا بسیار زیاد است با نرها جفت می شوند. نرها وقت بیشتری را صرف جستجوی ماده ها می کنند که صفات مطلوبی دارند.نرها به طورمعمول برای ماده هایی که در حال لانه سازی هستند غذا می آورند و دلبری می کنند.ماده خاصی در پرهای طوطی اکلکتوس نر وجود دارد که برای ماده ها جذاب است.رفتارهای جذاب جفت طوطی اکلکتوس معمولاً شامل خم شدن، بال زدن و سایر رفتارهای غیرعادی برای جلب توجه است. ماده ها ممکن است در دهانه لانه ی توخالی خود بنشینند و پرهای قرمز روشن خود را به نمایش بگذارند.