به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، ترون (Tron) نوعی سیستم سرگرمی غیرمتمرکز و پلتفرمی برای اشتراک گذاری محتوا است که با استفاده از تکنولوژی بلاک چین و شبکه همتا به همتا (Peer to Peer) کار می کند. این پروتکل به تمامی کاربران امکان انتشار، ذخیره سازی و مالکیت دیتا و محتوا را بصورت کاملاً رایگان، غیرمتمرکز و خودکار می دهد.
میتوانید Tron را به عنوان نسل بعدی شبکه های اجتماعی در نظر بگیرید که با استفاده از آن می توانید محتوا تولید کنید و آن را با دیگر افراد در هر نقطه از دنیا به اشتراک بگذارید. ترونیکس یا TRX واحد اصلی حساب ها در بلاک چین ترون است و در واقع پولی است که برای تولید محتوا به شما داده می شود. این ارز دیجیتال رمزنگاری شده با نماد TRX شناخته می شود. در این مقاله ما شما را با ارز دیجیتال ترون و ویژگی های مختلف آن آشنا خواهیم نمود.
معرفی ارز دیجیتال ترون
برای درک بهتر ارز دیجیتال ترون بهتر است که از مبانی اولیه آن آغاز کنیم. پروتکل TRON در میان بزرگ ترین سیستم عامل های مبتنی بر بلاک چین دنیا قرار دارد. این شبکه بسیار مقیاس پذیر و دارای توان عملیاتی زیادی است. یکی از محتواهای تولیدی توسط ترون برنامه های غیرمتمرکز (DApps) است. ترون قادر به پشتیبانی طیف گسترده ای از برنامه های غیرمتمرکز در شبکه خود میباشد.
افرادی که طرفدار شبکه های اجتماعی، بازی ها و دیگر سرگرمی های آنلاین هستند در آینده حتماً از کارایی شبکه ترون لذت خواهند برد. در حقیقت کاربران با استفاده از شبکه Tron می توانند اپلیکیشن و برنامه های غیرمتمرکز برای این سرگرمی ها را بسازند.
با استفاده از ارز دیجیتال Tron نه تنها شما می توانید محتوای تولیدی خود را با دیگران به اشتراک بگذارید، بلکه به شما به عنوان تولید کننده محتوا و دیتا پاداش نیز داده خواهد شد. این مدل دقیقا نقطه مقابل عملکرد شبکه های اجتماعی سنتی همانند فیسبوک است که در آن از محتوای تولیدی کاربران برای بدست آوردن منافع خود شبکه استفاده می شود. اما وقتی شما از ارز رمز پایه ترون استفاده می کنید کنترل دیتای شما دست خودتان است و برای دیتا و محتوا تولیدی به شما پاداش داده خواهد شد.
Tron اهداف بلند مدتی دارد که از 6 فاز تشکیل شده و گفته می شود که توسعه آن تا سال 2027 میلادی طول خواهد کشید.
ارز دیجیتال ترونیکس (TRX)
ارز دیجیتال ترون با علامت اختصاری TRX، ارز دیجیتالی است بر بستر شبکه بلاکچین Tron، و با هدف راحتی نقل و انتقالات مالی و دریافت و پرداخت هزینه های خدمات مبادله شده، ساخته شده است.
قیمت واحد ارزان آن به نسبت بیت کوین و همچنین سرعت بالای تراکنش در آن درکنار کارمزد پایین، باعث شده تا جذابیت بیشتری نسبت به بیت کوین داشته باشد.
ارز دیجیتال TRX، برخلاف دیگر ارز های دیجیتال معروف، قابلیت استخراج ندارد. تعداد کل کوین های TRX نیز، حدود ۱۰۰ میلیارد واحد است که در حال حاضر نزدیک به ۷۰% از آن در گردش است.
نقشه راه و فاز های توسعه ترون
نقشه راه ترون از ابتدا شامل ۶ فاز اصلی بود. این مراحل توسعه از سال ۲۰۱۷ آغاز شدند و تا سال ۲۰۲۷ ادامه خواهند داشت.
۱. فاز اگزودوس:(Exodus) این فاز اولین فاز ترون در زمان راه اندازی آن است که در سال ۲۰۱۷ آغاز شد. هدف اصلی این مرحله ذخیره سازی و توزیع نظیر به نظیر محتوا بود. ترون در این فاز از بلاک چین استفاده نمی کرد. بلکه از یک پروتکل خاص و تحت وب بهره می برد که از سیستم توزیع شده پشتیبانی می کرد.
۲. فاز اُدیسه:(Odyssey) این فاز از توسعه ترون در سال ۲۰۱۹ اجرا شد. در این مرحله استفاده از بلاک چین به ترون اضافه شد و پاداش های مالی با هدف تشویق کاربران به تولید و انتشار محتوا در نظر گرفته شد. امکان انجام تراکنش توسط ارز ترون یعنی TRX نیز از دیگر پیشرفت های این فاز بود.
۳. فاز گرِیت وُیِج:(Great Voyage) فاز Great Voyage مرحله به کار بستن قرارداد های هوشمند در بلاک چین ترون بود.
۴. فاز آپولو:(Apollo) طبق اعلام تیم ترون، این فاز در آگوست ۲۰۲۱ می شود، و تا مارس ۲۰۲۳ نیز ادامه خواهد داشت. در این فاز توسعه دهندگان قادر خواهند بود توکن های خود را ایجاد کرده و از آن ها در اپلیکیشن های غیرمتمرکز یا همان DAPP های خود استفاده کنند.
۵. فاز اِستار تِرِک:(Star Trek) تمرکز اصلی ترون در این فاز آماده سازی شرایط لازم برای اجرای بازی های غیرمتمرکز، بازار های پیش بینی و شرط بندی و سایر پلتفرم های سرگرمی می باشد. این مرحله از توسعه ترون در سال ۲۰۲۳ آغاز می شود و تا سال ۲۰۲۵ ادامه خواهد یافت.
۶. فاز اِترنیتی:(Eternity) آخرین فاز ترون که اترنیتی نام دارد به توسعه دهندگان اپلیکیشن های غیرمتمرکز اجازه می دهد برای نرم افزار های خود جذب سرمایه عمومی انجام دهند. اشخاص می توانند در صورت تمایل، برروی هر یک از این اپلیکیشن ها سرمایه گذاری کنند و در سود آن شریک شوند. این مرحله نیز در سال ۲۰۲۵ به اجرا گذاشته خواهد شد و بهبود عملکرد آن تا سال ۲۰۲۷ به طول خواهد انجامید.
ساختار شبکه ترون
نحوه کار و ساختار بلاکچین ترون بسیار پیچیده است. ما در این قسمت به طور خلاصه به معماری این شبکه می پردازیم:
این شبکه از ۳ لایه تشکیل شده است که عبارتند از:
لایه ذخیره سازی یا Storage Layer
لایه هسته یا Core Layer
لایه برنامه کاربردی یا Application Layer .
لایه برنامه کاربردی (Application Layer) لایه ایست که برنامه های غیرمتمرکز و کیف پول های ترون بر روی آن قرار می گیرند. این لایه یک رابط کاربری یا UI را برای کاربران فراهم می کند تا به توسعه اپلیکیشن های غیرمتمرکز و کیف پول های خود بپردازند.
لایه هسته (Core Layer) ترون شامل سه ماژول اصلی است. این ماژول ها عبارت از ماژول قرارداد هوشمند، ماژول مدیریت حساب و ماژول اجماع می باشند. زبان برنامه نویسی قراردادهای هوشمند لایه هسته ترون، زبان برنامه نویسی جاوا است و در آینده، زبان های برنامه نویسی دیگر نیز به آن اضافه خواهند شد. همچنین که پروتکل اجماع آن موسوم به اثبات سهام نمایندگی شده یا DPoS می باشد.
لایه ذخیره سازی (Storage Layer) ترون، ذخیره سازی اطلاعات مربوط به حالت (state) شبکه و اطلاعات مربوط به بلاک ها را انجام می دهد.
روند اجماع و تولید بلوک ها در شبکه ترون
ساختار اجماع و تولید بلاک های جدید در شبکه ترون بسیار متفاوت از اتریوم و بیت کوین است. اجماع در این شبکه، مبتنی بر ساز و کار اثبات انجام کار نیست و عملاً اتفاقی به نام استخراج در این شبکه رخ نمی دهد. در واقع، این شبکه با حذف توان مصرفی و قدرت محاسباتی، انگیزه رقابت برای کسب پاداش بلاک ها را از میان برداشته است و از راهکاری دیگر برای ایجاد انگیزه در اعتبارسنج ها استفاده می کند.
شبکه ترون از الگوریتم اثبات سهام نمایندگی شده (Delegated Proof of Stake) که به اختصار DPoS نامیده می شود، استفاده می کند. در این الگوریتم، همه شرکت کنندگان و اعضای شبکه در تائید تراکنش ها نقش ندارند. به جای آن، ۲۷ نماینده از کل شبکه در تولید بلاک ها شرکت دارند. این شبیه به انتخابات نمایندگان مجلس برای کشورهاست.
همه دارندگان توکن های TRX می توانند به نامزدهای نمایندگی خود رای بدهند و در نهایت، ۲۷ نماینده برای تولید بلاک ها و تائید تراکنش ها انتخاب می شوند. اگر نماینده ای قصد سوء استفاده داشته باشد یا به هر نحو، مرتکب کم کاری شود، فوراً دیگر اعضای جامعه با جمع آوری آرا، نماینده دیگری را برای این کار انتخاب خواهند کرد.
برای نماینده شدن در شبکه ترون، لازم است که شرایط خاص و ویژه ای داشت. یکی از این شرایط، پرداخت ۹.۹۹۹ واحد TRX به شبکه است. روند رای گیری نیز هر ۶ ساعت یکبار مجدداً انجام شده و لیست نمایندگان به روز می شود.
زمان تولید شدن هر بلاک در شبکه ترون، چیزی معادل با ۳ ثانیه است. به طور کل، در هر سال، ۳۳۶.۳۸۴.۰۰۰ واحد TRX به نمایندگان منتخب تعلق می گیرد. همچنین که بین ۲۷ نماینده ای که در مدت ۶ ساعت فعالیت دارند نیز تعداد ۱۱۵.۲۰۰ واحد ترون تعلق می گیرد. لازم به ذکر است که میزان رای دریافتی نیز در میزان پاداش دریافتی در شبکه مؤثر می باشد.
آیا ترون غیر متمرکز است ؟
ترون یک شبکه غیر متمرکز نیست و این مشکل در شبکه این ارز دیجیتال از ابتدا منتقدان زیادی داشته است. به گفته کارشناسان این حوزه از جمله ویتالیک بوترین (خالق اتریوم)، این شبکه ویژگی اصلی بلاکچین ها که غیر متمرکز بودن آن است را ندارد و معماری آن اصل تمرکز زدایی را نقض کرده است.
این متمرکز بودن از روند اجماع متفاوت آن نشات می گیرد. ۲۷ گره برتر (گره های نماینده) بیش از ۱۷۰ میلیون رأی TRX دارند و بیشتر آنها توسط ترون کنترل می شوند. برای دیگر افراد نیز سخت است که به گره های بلوک تبدیل شوند ، بنابراین آنها نمی توانند در روند تولید بلوک شرکت کنند. پس فقط تعداد کمی از گره ها بیش از ۹۰ درصد آرا را در شبکه ترون کنترل می کنند.
واقعیت این است که روح فناوری بلاکچین غیر متمرکز است، در حالی که پروژه ترون متمرکز است. توکن ترون، نمایندگان، توسعه کد و حتی جامعه ترون نیز به طور متمرکز سازمان یافته است.
بسیاری از پلتفرم های فعلی که نام بلاکچین را به یدک می کشند از جمله بیتکوین و ترون، در عمل کاملا متمرکز هستند و همین مشکل، امنیت این گونه شبکه ها را تا حد بسیار زیادی کاهش داده است و سرمایه کاربران را در معرض خطر قرار می دهد.
با پیشرفت دانش کاربران و متخصصان این حوزه، این گونه شبکه ها در آینده منسوخ خواهد شد و جای خود را به شبکه هایی که به طور واقعی غیر متمرکز هستند مانند کونوس بیت خواهند داد.
به طور مثال پلتفرم کونوس با راه اندازی ارز دیجیتال کونوس بیت که یک هاردفورک از بیتکوین است، با کاهش سختی شبکه و امکان پذیر کردن استخراج به وسیله کامپیوترهای خانگی، ویژگی غیر متمرکز بودن و توزیع شده بودن بلاکچین را به پلتفرم خود افزوده است.
غیر متمرکز بودن مهمترین ویژگی بلاکچین است و نقض آن مساوی با منسوخ شدن شبکه در آینده نزدیک خواهد بود.
کیف پول های ترون
امکان ذخیره سازی ارز دیجیتال ترون در هر کیف پولی وجود ندارد و کاربران برای این منظور مجبور به استفاده از کیف پول های مشخصی هستند. سایت ترون چندین کیف پول ذخیره سازی را معرفی کرده است که در ادامه به بررسی مختصر هر یک می پردازیم.
۱. ترون لینک: این کیف پول نرم افزاری برای سیستم عامل های اندروید و IOS و مبتنی بر وب به صورت یک افزونه در گوگل کروم توسعه داده شده است. از مزیت های این کیف پول می توان به راحتی استفاده از آن برای کاربر اشاره کرد.
۲. لجر نانو: این کیف پول سخت افزاری یکی از معروف ترین کیف پول های الکترونیکی محسوب می شود. از مزیت های آن می توان به پشتیبانی تعداد بسیار بالایی از ارزهای دیجیتال اشاره کرد. بزرگ ترین عیب این کیف پول نیز قیمت بالای آن است. یکی دیگر از عیب های این کیف پول نیز این است که در صورت فراموشی و از یاد بردن کد های کاربری راهی برای بازیابی آن ها وجود ندارد. گم کردن این کدها به منزله از بین رفتن تمام کوین های شما در آن است.
۳. اتمیک والت: کیف پول اتمیک والت یکی دیگر از کیف پول ها برای ذخیره سازی انواع راز های دیجیتال مانند ترون است. از مهم ترین مزیت های این ارز دیجیتال می توان به پشتیبانی آن از ۳۰۰ کوین مختلف اشاره نمود.
آینده ترون
کارشناسان با مطالعه رفتار ترون به اطلاعات جالبی درباره آن دست پیدا کرده اند. به گفته آنها، رفتار بسیاری رمزارزهای موجود در بازار تحت تاثیر نوسانات، اخبار و جهت دهی های بیت کوین است اما ظاهرا این موضوع درباره ترون چندان صادق نیست و ارزیابی رفتار آن در مدت حضورش در بازار رمزارزها حاکی از آن است که با روندی مستقل تر از رمزارزهای دیگر در حال حرکت و توسعه است.
اما همانطور که گفتیم نکته منفی که در مورد این ارز دیجیتال به چشم می خورد متمرکز بودن آن است، این مشکل به مانعی بر سر راه پیشرفت این ارز دیجیتال و به طور کلی پلتفرم ترون تبدیل شده است.
متمرکز بودن این ارز دیجیتال باعث به خطر افتادن امنیت کاربران این پلتفرم و در نتیجه دوری آن ها از این شبکه خواهد شد.
