درمان پوسيدگی و خرابی دندان با لیزر
لیزر در راه دندانپزشکی جدید و سنتی و روش های مورد استفاده در کلینیک دندانپزشکی ، براي درمان پوسيدگی دندان ، اول جرم ها و قسمت های پوسيده ی دندان برداشته می شوند و بعد از تراشيدن مينای دندان و قسمتی از عاج دندان، سوراخ های ايجاد شده با مواد مخصوصی پوشانده می شوند.
در روشهای معمولی و سنتی کلینیک دندانپزشکی ، هدف از روش های معالجه پوسيدگی دندان، صرفا حفظ و نجات دادن دندان و درمان تير کشيدن دندان است، چرا که در صورت عدم اقدام برای درمان، دندان از بين می رود. در اين روش ها برای تراشيدن دندان از يک مته ی چرخان استفاده مي شود، اما در دندانپزشکی نوین از اشعه ليزر در دندانپزشکي براي تراشيدن و کنار زدن بافتهای تخریب شده ی دندان استفاده می شود. مطالعات بسیاری که در این زمینه انجام شده است، نشان داده اند که استفاده از لیزر به این منظور در کلینیک دندانپزشکی ، مزایای زیادی نسبت به دستگاه تراش دندان دارد. از عوارض ارتودنسی می توان به لک و پوسیدگی دندان در اثر براکت های ارتودنسی اشاره نمود . تعدادی از بزرگسالان تمایلی به استفاده از بریس ها، یا دستگاه های ارتودنسی نداشته و نمی خواهند برای صاف کردن دندانهایشان وقت و هزینه صرف کنند. اما برای کسانی که می خواهند دندان را اصلاح کنند، ارتودنسی ارزش این سرمایه گذاری را دارد. ارتودنسی راه بسیار خوبی برای اصلاح مشکلات زیبایی دندان ها است. البته، اگر مشکل بایت ندارید و تنها می خواهید لبخند زیباتری داشته باشید، ارتودنسی بهترین گزینه برای شما است.
درمان به روش معمول و سنتی
استفاده از روش قدیمی برای درمان پوسیدگی که پر کردن دندان است، در ابتدا باید قسمت مورد نظر به دقت تمیز و استرلیزه شود و بعد از آن با استفاده از یک دریل یا دستگاه تراش دندان، به صورت مکانیکی قسمت های آسیب دیده ی دندان تراشیده می شود و برای مطمئن شدن از اینکه کاملا آسیب دیدگی تراشیده شده است قسمت اندکی از بافت سالم دندان را که ما بین پوسیدگی و قسمت سالم است را می تراشند و سپس این گودال ایجاد شده در دندان با نوعی مواد مرغوب یا کامپوزیت دندان پر می شود به صورتی که شکل دندان مانند قبل باشد و مثل قبل بتوان استفاده ی کاربردی از آن شود.
هرچند این روش بسیار موثری است، اما تراشیدن دندان با مته برای بیمار دردناک است، و دلیل دیگر که این کار را نامطلوب کرده است احساس گرما، صدای ناهنجار و لرزش بسیار زیاد در دندان است و به همین خاطر است که قبل از درمان و تراشیدن دندان بی حسی موضعی تزریق می کنند در بسیاری از موارد این تزریق کاملا ضروری می باشد. همه ی دندانپزشکان با ترسی که این کار در بیماران ایجاد کرده است (phobia) ، به کمتر درد کشیدن، قطع صدای سایشی مته با دندان بدون لرزش و یا احساس گرما و آسیب کمتر به بافت سالم دندان که در بعضی موارد این شکاف باعث تجمع باکتری ها در محل می شود، می اندیشند و به روش نوین لیزر درمانی رسیده اند.
استفاده از لیزر در تراشیدن دندان
جایگزین بسیار عالی به جای تراشیدن دندان در کلینیک دندانپزشکی ، لیزر است که در این روش بدون اعمال سوراخ کردن، لرزش و… حتی تماس فیزیکی با دندان صورت نمی گیرد، تمامی پلاکها و جرم ها و قسمت های دندان پوسیده را از بین می برند.
درد و ناراحتی برای بیمار ایجاد نمی شود. علاوه بر این، با استفاده از لیزر می توان به طور دقیقی حفره ی مورد نظر را در دندان ایجاد کرد، به صورتی که شکل دندان کامل حفظ شود و دندانپزشک با دقت تمام بر این عمل نظارت می کند با استفاده از لیزر، به طور همزمان دندان ضدعفونی نیز می شود که این موضوع باعث عوارض بعد از درمان و احتمال عود کردن مجدد پوسیدگی دندان می شود. همچنین به این خاطر که نفوذ لیزر تنها در سطح دندان است، این روش ایجاد گرمای کمتری می کند.
درمان بافت های سخت دندانی، از لیزری استفاده می شود که توسط (ER:YAG) آب موجود در بافت دندان و ماده ی هیدروکسی آپاتیت در دندان به خود جذب می کند. انرژی الکترومغناطیسی که به واسطه ی مولکول ها جذب می شود، به انرژی گرمایی تبدیل می شود و دمای آب را بالاتر از دمای جوش می برد.
گرمای افزایش یافته در آب موجب تبدیل شدن آب میان بافتی دندان به بخار می شود و نتیجه آن افزایش فشار، اتفاقات انفجاری در سطح میکروسکوپی در بافت دندان ایجاد می شود که باعث می شود در قسمت آسیب دیده از روی دندان لایه برداری شود و از دندان جدا شود.
وارد کردن اشعه ی لیزر به دندان باعث به وجود آمدن برش در بافت سالم مینا و عاج می شود. نتیجه ی موثر بودن این روش بر روی دندان به میزان آب موجود در بافت مینا و عاج دندان بستگی دارد. بافت های آسیب دیده ی دندان دارای آب زیادتری نسبت به بافت سالم عاج هستند ( ۲۵ درصد در برابر ۸ درصد ) و به همین علت قسمت های پوسیده ی دندان توسط لیزر با سرعت بسیار بیشتری انجام می پذیرند و از بین می روند. این موضوع در مینای دندان نیز صدق می کند و به خاطر کم بودن میزان آب موجود در بافت مینای دندان، لیزر تاثیر کمتری بر مینای دندان دارد.
لیزر، سطح دندان را تا فاصله ی نیم میلی متر تبخیر می کند، درحالی که در روش تراشیدن دندان، بخش عظیمی از دندان به صورت سه بعدی تراشیده می شود. شعاع لیزری در نقطه ی برخورد اشعه بسیار کوچک است و اشعه کاملا متمرکز است و به همین علت، برداشتن بافت های آسیب دیده ی دندان و درست کردن حفره در دندان با دقت و ظرافت بسیار بالایی انجام می پذیرد.
قرص آسپرین و ویتامین دی برای دندان ها
به علت استفاده نکردن از دستگاه تراش، دید دندانپزشک در زمان تبخیر سطح دندان با لیزر، بسیار وسیع تر است و می تواند با دقت بالایی ناحیه های مورد نظر را با لیزر لایه برداری کند و فقط نواحی آسیب دیده و پوسیده ی دندان را کنار بزند و به بافت های سالم اطراف آن هیچ آسیبی نرساند. با تنظیمات درست و مناست صحیح و مناسب انرژی لیزر دیگر هیچ نیازی به اعمال بی حس کننده نیست و بی حسی تزریق شده با دوز بسیار پایین خواهد بود (این خاصیت لیزر مخصوصا برای دندانپزشکی کودکان بسیار موثر و قابل کاربرد می باشد، که البته این مطلب تا حد زیادی به دانش و تخصص بالای دندانپزشک بستگی دارد. بعد از بر کناری بافت آسیب دیده، بازسازی و پرکردن دندان به روش معمول انجام می شود. اما مطالعات اخیر نشان دهنده ی این موضوع می باشد که استفاده کردن از لیزر برای آماده سازی دندان باعث می شود که چسبندگی مواد پرکننده ی دندان به بافت دندان بسیار بیشتر می شود و در نتیجه استحکام پرکردگی دندان بیشتر بوده و نتیجه ی پرکردن دندان تضمین شده هستند.
درمان پوسیدگی دندان با لیزر
به کمک لیزر می توان در همان اول با درمان از وسیع تر شدن پوسیدگی و درمان های سخت و آزار دهنده و پر هزینه پیشگیری کرد. وقتی با لیزر به ناحیه ی پوسیدگی را مشخص کردیم.
باز هم با تکیه بر کمک لیزر تلاش می کنیم این پوسیدگی ها را به نحو احسن بازیابی کنیم لیزر مولوکول های موجود در آب را در داخل دندان به جنبش وا داشته و به کمک همین جنبش ملکول های آب قسمت های پوسیده و ضعیف دندان برداشته می شود و قسمت های سالم و قوی دندان باقی می ماند. این یکی از مزایای معجزه آسای لیزر است که برخلاف مته که به بافت سالم، بدون اینکه عمدی در کار باشد، آسیب می رسانند، بافت سالم دست نخورده باقی می ماند.
آیا لیزر در هنگام تراشیدن به دندان آسیب میرساند ؟
وارد کردن اشعه ی لیزر به دندان باعث به وجود آمدن برش در بافت سالم مینا و عاج می شود. نتیجه ی موثر بودن این روش بر روی دندان به میزان آب موجود در بافت مینا و عاج دندان بستگی دارد. بافت های آسیب دیده ی دندان دارای آب زیادتری نسبت به بافت سالم عاج هستند ( ۲۵ درصد در برابر ۸ درصد ) و به همین علت قسمت های پوسیده ی دندان توسط لیزر با سرعت بسیار بیشتری انجام می پذیرند و از بین می روند. این موضوع در مینای دندان نیز صدق می کند و به خاطر کم بودن میزان آب موجود در بافت مینای دندان، لیزر تاثیر کمتری بر مینای دندان دارد.
لیزر، سطح دندان را تا فاصله ی نیم میلی متر تبخیر می کند، درحالی که در روش تراشیدن دندان، بخش عظیمی از دندان به صورت سه بعدی تراشیده می شود. شعاع لیزری در نقطه ی برخورد اشعه بسیار کوچک است و اشعه کاملا متمرکز است و به همین علت، برداشتن بافت های آسیب دیده ی دندان و درست کردن حفره در دندان با دقت و ظرافت بسیار بالایی انجام می پذیرد.
