آشنایی با انواع دستگاههای ارتودنسی
توسط: FazelMainadmin | برچسب ها: ارتودنسی, انواع دستگاههای ارتودنسی, دستگاههای ارتودنسی | دیدگاه ها: 0 | شهریور 7ام, 1398
براکت
رایجترین دستگاه ارتودنسی که برای همراستایی دندانها استفاده میشود، سیستم براکت (brace) است. سیستم براکت از نگینهای مربعی شکل کوچکی که یک عدد به هر دندان چسبانده میشود، سیم ارتودنسی، حلقه کشی الاستیک، لیگاچور، بند ارتودنسی و قطعات دیگر تشکیل شده است.
فورسس یا فورسوز
فورسس (Forsus) که به آن فورسوز نیز میگویند، دستگاهی است که به جای هدگیر استفاده میشود تا رشد استخوانهای فک در نوجوانان را هدایت کرده و مشکل اوربایت شددی را اصلاح کند و موقعیت دندانهای بالا و پایین را نسبت به هم اصلاح کند تا نیازی به عمل جراحی فک در آینده نباشد.
هدگیر
هدگیر headgear یک دستگاه ارتودنسی است که خارج از دهان (روی سر) قرار میگیرد و از جلو به دندانهای آسیاب بزرگ وصل میشود تا رشد یکی از فکها را کنترل و محدود کرده و رشد فک دیگر را تحریک کند. هدگیر دو نوع معمولی و معکوس دارد که هر یک برای مشکل خاصی استفاده میشوند. از هدگیر برای جلوزدگی یا عقب ماندگی فک استفاده میشود.
هربست herbst
این وسیله دهانی با تقویت رشد فک پایین به جلو و عقب کشیدن دندانهای آسیاب بزرگ فک بالا به اصلاح اوربایت کمک میکند. این وسیله ثابت است و بیشتر در کودکان که در سن رشد قرار دارند استفاده میشود.
پهن کننده کام
دستگاه پهن کننده کام palatal expander برای پهن تر کردن فک بالا استفاده میشود تا طول قوس دندانی افزایش یابد. این دستگاه دو نیمه راست و چپ فک بالا را از هم دور میکند تا فک مجبور به استخوان سازی در وسط کام شود و به این ترتیب بزرگتر شود. این دستگاه در سن رشد اسکلتی، استفاده میشود.
پوزیشنر یا موقعیت دهنده
پوزیشنر positioner حرکت دندان در درمان ارتودنسی را تکمیل میکند. در صورت همکاری کامل بیمار نیاز به استفاده از این وسیله تنها چهار تا هشت هفته بیشتر طول نمیکشد.
ارتودنسی اینویزیلاین
یکی از روش های جدید ارتودنسی، ارتودنسی اینویزیلاین است در این شیوه بجای براکت و سیم ارتودنسی از پلاک هایی شفاف جهت حرکت دندانها به موقعیت مطلوب استفاده می شود. در واقع بین وضعیت نامرتب دندانها تا حالت ردیف پیش بینی شده توسط کامپیوتر در لابراتوارهای ویژه ای اقدام به تولید پلاک های بی رنگ متعددی می گردد. هر پلاک چند هفته توسط بیمار روی دندانها گذاشته می شود و سپس پلاک بعدی جای آن را می گیرد به این ترتیب مانند انیمیشن رفته رفته دندانها ردیف می شوند.
علی رغم فلسفه جذاب این روش و از همه مهمتر عدم استفاده از دستگاههای فلزی ارتودنسی هنوز به دلایل فنی نتوانسته است جایگزین روش معمول ارتودنسی با سیم و براکت شود. به عبارتی کاربرد آن بیشتر محدود به کیس های خفیف ارتودنسی و تحت شرایط معین می گردد. مضافا بر اینکه در ایران اساسا تکنولوژی دیجیتال و لابراتواری آن ورود پیدا نکرده است بنابراین تبلیغات داخلی مبنی بر ارتودنسی با پلاک های شفاف یا ارتودنسی اینویزیلاین و حتی گاهی تحت عنوان ارتودنسی نامرئی به جهت محدودیت های فنی و امکانات درمانی هنوز پشتوانه درستی ندارند.
از سوی دیگر هزینه درمان با این روش نزدیک به 3 برایر ارتودنسی به روش عادی است عامل دیگری بر اینکه که حتی در کشورهای اروپایی و آمریکا هم مخاطبین زیادی جلب نکرده است. بدیهی است با در نظر گرفتن توانایی پایین تر این روش در مرتب کردن دندانها از سویی و محدودیت های تکنیکی داخل کشور، صَرف چنین قیمتی برای درمانی تحت عنوان ارتودنسی نامرئی در ایران امری غیر منطقی و در مواردی آسیب رسان می باشد. بهترین گزینه برای بیمارانی که نمی خواهند دستگاههای ارتودنسی شان زیاد به چشم بیاید استفاده از براکت های سرامیکی نسل جدید می باشد که می توانید اطلاعات کاملی پیرامون آنها در وبسایت ما ملاحظه کنید.
انواع رایج و پرمصرف دستگاه متحرک ارتودنسی:
پلاک متحرک ساده:
معمولا فنر های خاصی برای حرکت محدود یک یا چند دندان دارند. اصولا دستگاه های متحرک مناسب برای انجام حرکات دقیق دندان ها نیستند و معمولا درمان ایده آل با آنها عملی نیست (مگر بیمار حساسیت کم یا شانس زیاد داشته باشد!). این دستگاه ها معمولا فنر هایی دارند که برای حرکت دادن دندان ها استفاده می شوند.
پلاک متحرک دارای پیچ( برای تعریض فک):
هدف از استفاده از آن ها اصلاح مشکلات عرضی و رفع تنگی قوس دندان ها در ناحیه چند دندان یا کل فک می باشد. این دستگاه ها در سنین پایین بر استخوان هم اثر دارند ولی با افزایش سن، اثر آنها به دندان ها محدود می شود!