به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی ساعد نیوز به نقل از فرادید، به گفته کارشناسان، فسیلهای کشفشده توسط این دختر 11ساله در ساحلی در سامرست انگلستان احتمالاً متعلق به بزرگترین خزنده دریایی باشد که تاکنون زیسته است.
گمان میرود این فسیل متعلق به یک نوع ایکتیوسور باشد؛ یک خزنده دریایی که گمان میرود حدود 202 میلیون سال پیش در اواخر دوره تریاس در دریاها میزیسته است.
محققان این گونه را Ichthyotitan severnensis به معنای «مارمولک ماهی غولپیکر سِوِرن» نامگذاری کردهاند.
دکتر دین لومکس، دیرینشناس دانشگاه بریستول و یکی از نویسندگان این تحقیق، گفته است: «این غول احتمالاً بزرگترین خزنده دریایی است که به طور رسمی توصیف شده است. مقایسه این فسیل با فسیلهای دیگر ایکتیوسورها نشان میدهد این موجود حدود 25 متر طول داشته؛ تقریباً به اندازه یک نهنگ آبی.»
«البته ما باید مراقب چنین تخمینهایی باشیم، چون با تکههایی از استخوانهای غولپیکر سروکار داریم. اما با این حال، برای تخمین اندازه، معمولاً از مقیاسبندی ساده استفاده میشود، به خصوص زمانی که مواد قابلقیاس کمیاب باشد.»
ظاهراً این نمونه فسیل نشان میدهد که این موجود هنوز در حال رشد بوده است.
لومکس میگوید: «ما معتقدیم این ایکتیوسورها آخرین بازماندههای خانوادهای به نام shastasaurida بودند که در جریان رویداد انقراض جمعی جهانی در پایان تریاس منقرض شدند.»
لومکس و همکارانش در مجله پلاس وان (Plos One) گزارش کردند چگونه نخستین تکههای استخوان فک توسط جاستین رِینولدز و دخترش روبی (از نویسندگان مشترک مقاله) در ساحل بلو اَنکِر در ماه می2020، زمانی که روبی 11ساله بود، کشف شدند.
جاستین و دخترش با لومکس تماس گرفتند. لومکس نیز به اعضای خانواده رِینولدز پیوست تا برای یافتن قطعات بیشتر جستجو کنند. پُل د لا سَل از جمله افرادی بود که به این جستجو پیوست. او کارشناس موزه حیات دریایی ژوراسیک در دورست است که در سال 2016 یک استخوان فک از گونه جدیدی از ایکتیوسور را در ساحلی در سامرست کشف کرد. لومکس و همکارانش آن نمونه را مطالعه کردند.
وقتی تکههای فسیل جدید کنار هم قرار داده شدند، مشخص شد نمونه جدید متعلق به همان گونهای است که توسط پُل د لا سَل کشف شده بود.
در هر دو مورد، استخوان فسیلشده، یک ساختار منحنی و بلند است که در بالا و پشت فک پایین قرار دارد.
لومکس میگوید: «وقتی تیم من نخستین نمونه را سال 2018 توصیف کرد، ویژگیهای غیرمعمولی داشت که نشان میداد ممکن است چیز جدیدی باشد. اما ما با توجه به ناقص بودن و همچنین فرسایش نسبی نمونه، از نامگذاری آن خودداری کردیم.»
«حالا داشتن دو نمونه از یک استخوان با ویژگیهای منحصربهفرد یکسان از یک منطقه زمانی زمینشناختی، از حدس ما مبنی بر یافتن یک چیز جدید، پشتیبانی میکند، بهویژه وقتی اطلاعاتمان را با این واقعیت ترکیب کنیم که این دو استخوان تقریباً 13 میلیون سال پس از آخرین خویشاوندان زمینشناسی با نام خود ظاهر شدند.»
دکتر نیک فریزر، دیرینشناس موزههای ملی اسکاتلند که در این مطالعه شرکت نداشت، گفته است که شناسایی این فسیلها به عنوان بخشی از فک پایین یک ایکتیوسور بسیار متقاعدکننده است: «این کشف نشان میدهد صاحب این استخوانها، روزگاری یک جانور غولپیکر بوده، شاید یکی از بزرگترین خزندگان دریایی تمام دوران».
اما فریزر معتقد است جای سوال دارد که آیا این موجود باید به عنوان یک گونه جدید معرفی شود یا خیر: «از نظر من، برای نامگذاری خیلی ناقص است.»
