۲۰ سال قبل از آنکه جانمایی سد گتوند در سال ۶۸ صورت بگیرد، آمریکایی ها پیشنهاد داده بودند ۲۰ کیلومتر بالاتر از مخزن فعلی، سد گتوند احداث شود. اما در آن سال ها مدیران شرکت مدیریت منابع آب ونیروی ایران بر این باور بودند که آمریکایی ها چون می خواستند مخزن سد کوچک باشد، این اختلاف مکانی را مطرح کردند. لذا تصمیمشان بر این شد که دریاچه سد درست بر روی گنبدهای نمکی گچساران جانمایی شود. سال ۱۳۸۰ در نامه ای به اداره صنایع و معادن تاکید کردم که مطالعات صورت گرفته روی این سد کافی نیست.
سال۱۳۸۱ به همراه مهندس شمسایی مدیرکل وقت آب و فاضلاب خوزستان موضوع را مطرح کردم که این سد مشکلاتی دارد و می تواند کل استان خوزستان را از نظر شوری به مخاطره بیندازد.
شمسایی بعدها رئیس سد گتوند شد. به او توضیح دادم که اساساً سازندگان سد مطالعات زمین شناسی منطقه را مدنظر قرار نداده اند. هیچ گزارشی از مطالعات زمین شناسی نداشتند. آقای شمسایی بعد از آن مشاوره گروهی ۲۰ نفره برای مطالعات روی سد تشکیل داد گروه مطالعاتی آقای شمسایی در اولین گزارش به او نوشتند «جلوی ضرر را هر جا بگیرید منفعت است».
آقای مهندس شمسایی به عنوان رئیس اداره آب منطقه خوزستان آن زمان به تمامی مقامات مملکتی نامه نوشت و از آنها خواست جلوی ساخت سد گرفته شود. نامه خطاب به رئیس جمهوری، وزیر نیرو، مجلس و مدیر عامل شرکت آب و نیرو (شرکت مجری) ارسال شده بود.
بعد از اینکه سد ساخته شد، از قضا مهندس شمسایی را که آن زمان شهردار اهواز بود به عنوان رئیس سد انتخاب کردند! بعد از آن یکسری مشاوره از کشورهای مختلف و دانشگاه های ایران گرفتند و تصمیم بر این شد که پتوی رسی برای ایجاد فاصله میان لایه های ضخیم نمک و بستر دریاچه به وجود بیاید. رئیس سد با من تماس گرفت و پیشنهاد را مطرح کرد. آن زمان دو هزار و پانصد میلیارد تومان هزینه برای این سد صرف شده بود. من آن زمان به عنوان یکی از منتقدان دائمی ساخت این سد بودم که صدایم به گوش کسی نمی رسید. من با توجه به تجربه و علمی که داشتم گفتم که این کار با شکست مواجه خواهد شد. روز آبگیری فرا رسید و رئیس جمهوری وقت (محمود احمدی نژاد) ومدیرعامل شرکت آب و نیرو نیز برای آبگیری آمدند. آن روز با من تماس گرفتند و من به عوامل شرکت آب و نیرو گفتم هر چه ماشین آلات در پایین دست پتوی رسی دارید جمع کنید و به بالا بیاورید چون اعتمادی به پایداری این دیواره رسی نیست و قطعاً تا یکی دو روز آینده می شکند و خسارت بیشتری به شما وارد می کند. این توصیه من را پذیرفتند و روز چهارشنبه آبگیری صورت گرفت. روز شنبه مسوول همین بخش با من تماس گرفت و خبر شکسته شدن پتوی رسی را داد و گفت چطور می دانستید؟
۱۰روز بعد از اینکه عملیات آبگیری صورت گرفت، بخش زیرین سد که معمولاً سیستم های زیرین و دستگاه های حساس و سنسورهای کنترل است پر ازنمک شده است؛ این مساله دقیقاً ۱۰ روز بعد از آبگیری رخ داد؛ اتفاقی که مثل روز برای ما روشن بود و هر چه هشدار می دادیم کسی گوش نمی کرد. بعد از آن مطالعات نشان داد که تمامی مناطق اطراف گتوند و عقیلی، زمین های مرغوب کشاورزی این مناطق به دلیل گسترش نمک و تبخیر در حال شوره زار شدن هستند و مردم تمام دارایی خود را دارند از دست می دهند و هیچ استفاده ای از سد و آب شور آن نمی توان کرد.
قبل از آبگیری ما بارها هشدار دادیم توربین هایی که برای سد خریداری شده برای آب شیرین است و شما میلیاردها میلیارد هزینه کرده اید برای آبی که شور خواهد شد. حالا آن توربین ها هم کاربردی برای آب شیرین ندارند. هم اکنون توربین ها از کار افتاده اند.
چندی پیش مدیر روابط عمومی شرکت آب و نیرو سد گتوند از من دعوت کرد از سد بازدید کنم. گفتند آن طور که شما تصور می کنید نمکی وجود ندارد و نهایتاً یک لایه چهارمتری نمک هست که آن را خارج می کنیم! با تعجب دیدم چند لایه نازک چهار تا پنج متری زده اند. از جوانک خواستم که محدوده ۵۰ متری را برای گمانه زنی و حفاری انتخاب کند و تا عمق ۵۰ متری نیز جلو بروند بعد متوجه خواهند شد با دریای عظیمی از نمک مواجه خواهند شد. بعد از آن مهندسان آزمایشگاه مکانیک خاک برآورد کردند که تا ۹۳ متر ضخامت نمک است. بعد از آن دوستان ما در سد گتوند می گفتند ما می دانیم چه بلایی سر این منطقه آورده ایم اما تو را به خدا چیزی نگویید و رسانه ای نشود!
حذف محدودیت برقی صنایع فولاد و سیمان از دیروز
