به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ساعدنیوز به نقل از فرادید، سال گذشته باستان‌شناسان در ایتالیا پس از کشف یک مقبره 2200 ساله که با نقاشی‌های دیواری خیره‌کننده مزین شده بود، از جمله نقاشی‌های سگ سه‌سر نگهبان دوزخ (سربروس) و ایکتیوسنتورها (سنتورهای دریایی با سر و تنه انسان، پاهای جلویی اسب و دم ماهی) به وجد آمدند.
حالا، باستان‌شناسان این مقبره معروف به آرامگاه سربروس در جولیانو که نزدیک یک گورستان باستانی از دوران روم است را بیشتر تجزیه و تحلیل کرده‌اند. این کاوش‌ها منجر به کشف اسکلت فردی شده که در کفن پوشانده شده و اطراف آن را گورنهاده‌های مختلفی احاطه کرده، از جمله کوزه‌های مرهم و بدن‌ساب (ابزار بهداشت شخصی رومی که افراد قبل از حمام کردن برای زدودن خاک، عرق و روغن از آن استفاده می‌کردند).
بر اساس بیانیه وزارت فرهنگ ایتالیا، متوفی که در وضعیت حفاظت عالی بوده، روی پشت خود به خاک سپرده شده است. بر اساس این بیانیه، به نظر می‌رسد شرایط اقلیمی خاص اتاقک تدفین، کفن را معدنی کرده و باعث حفظ بقایا شده است.
بر اساس این بیانیه، محققان زمینه‌های مختلف از جمله باستان‌شناسی، شیمی، دیرین‌گیاه‌شناسی و مردم‌شناسی در حال همکاری هستند تا درباره این فرد که احتمالاً جدّ خانواده‌ای بوده که مقبره برای آن‌ها ساخته شده، اطلاعات بیشتری بدست آورند. این تیم بین‌رشته‌ای قصد دارند این کفن را مطالعه کنند تا ببیند می‌توانند محل تولید نخ آن را تعیین کنند.
در همین حال، نمونه‌های گرده باستانی از مقبره نشان می‌دهد که متوفی با کرم‌های حاوی آبسنت و همچنین سلمک (Chenopodium) که سرده‌ای از گیاهان علفی و گلدار که به آن غازپا نیز می‌گویند، درمان شده است.
باستان‌شناسان هنوز در انتظار نتایج DNA متوفی هستند. این نتایج می‌تواند اصل و نسب او و اینکه آیا آن‌ها شرایط ژنتیکی داشته‌اند یا خیر، فاش کند.
ماریانو نوتسو، سرپرست وزارت فرهنگ ایتالیا، در این بیانیه گفته: «مقبره سربروس اطلاعات ارزشمندی را در مورد قلمرو فلگریین به ما خواهد داد. این قلمرو یک میدان آتشفشانی بزرگ نزدیک شهر باستانی لیترنوم است. اطلاعات بدست‌آمده از این مقبره در حال گسترش اطلاعات ما از گذشته و ارائه فرصت‌هایی برای تحقیقات چندرشته‌ای است.»
