برخلاف تصور عموم، تخلیه اسپرم الزاما نیازمند رسیدن به ارگاسم یا اوج لذت جنسی نیست. به همین دلیل، عوارض جانبی عدم تخلیه اسپرم ها کاملا به علت آن بستگی دارند. در ادامه، مبحث ماندن اسپرم در بیضه را بیشتر بررسی خواهیم کرد.
لوله های مختلفی که اسپرم را حمل می کنند ممکن است به دلایل مختلف مسدود شوند، برخی از عوامل شامل: آسیب ناخواسته ناشی از جراحی، عفونت های قبلی، ضربه یا رشد غیرطبیعی مانند فیبروز کیستیک یا شرایط ارثی مشابه. انسداد می تواند در هر سطح از بیضه، در لوله هایی که بیضه را تخلیه می کنند، در اپیدیدیم، در مجاری انزال یا مجرای ادرار رخ دهد.
در بعضی از مردان، اپیدیدیم مسدود می شود و از ورود اسپرم به مجاری دفع و داخل لوله انزال جلوگیری می کند. انسداد می تواند در یک طرف یا در هر دو طرف ایجاد شود. اگر مردی از یک طرف انسداد اپیدیدمی داشته باشد ، ممکن است از تعداد اسپرم کمتری برخوردار باشد. اگر مردی از هر دو طرف انسداد اپیدیدیمی داشته باشد، منجر به آزواسپرمی (تعداد اسپرم صفر) می شود.
عدم تخلیه اسپرم یا آزاد نکردن مایع منی، معمولاً بی ضرر است، اما باز هم خطرات ناشی از آن به علت آزاد نکردن منی بستگی دارد. برخی از انواع عملکرد جنسی می تواند باعث عدم تخلیه اسپرم و باعث ناباروری شود.
به یاد داشته باشید که جلوگیری از انزال میتواند برای پروستات ضرر داشته باشد زیرا پروستات در تولید مایع منی نقشی اساسی دارد. هیچ مدرکی نشان نمی دهد که انسداد اسپرم می تواند باعث آسیب یا عوارض جانبی منفی شود. اسپرم اگر تخلیه نشود برای بدن مضر نیست. بدن اسپرم هایی را که از طریق انزال خارج نمی شوند دوباره جذب می کند. این هیچ عارضه جانبی در میل جنسی یا باروری ندارد.با این حال، ممکن است عوارض جانبی احتمالی در افرادی که هنگام تحریک جنسی، انزال را به تأخیر می اندازند یا از آن اجتناب می کنند، وجود داشته باشد.
