به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، وقتي صحبت از مشورت کردن به میان می آید، اولين چيزي که به نظر مي رسد اين است که کسي مشکل يا مسئله اي دارد و درباره آن با کسي که بيش تر از سایرین درباره آن اطلاع دارد، صحبت مي کند تا مشکلش حل شود.
مشورت را به معني صلاح انديشي و کنکاش درباره يک موضوع هم مي دانند و مشاوره به معني با هم مشورت کردن به کار مي رود.
آموزش مشورت کردن کودکان به اعتقاد مشاوره برای یادگیری تکنیک روی هم گذاشتن فکر ها به منظور شناسایی راه حل های مختلف یک مساله برای آن ها مفید و در عین حال بسیار مهم است، که می تواند برای مراحل دیگر و بالاتر زندگی آن ها اصلی و اساسی باشد .
یکی از تمایلات مهم دوره کودکی و نوجوانی میل به مورد مشورت قرار گرفتن از جانب خانواده بوده که یکی از فواید آن افزایش اعتماد به نفس در فرزندان خواهد شد.
برای آموزش مشورت کردن کودکان به آن ها توضیح دهید :
اکثر اوقات برای یک مشکل بیش از یک راه حل وجود دارد . فکر کردن به راه حل های دیگر همیشه کار آسانی نیست و اینجاست که گذاشتن فکر ها را روی هم می تواند مفید واقع شود .
روی هم گذاشتن فکرها و مشورت کردن به این معنی است که هرچیزی که به ذهن تان می رسد را بدون اینکه نگران واکنش دیگران باشید عنوان کنید .
این کار برای بعضی افراد روش خوبی برای دست یابی به یک راه حل مناسب است . رو ی هم گذاشتن فکر ها به طور معمول خیلی طول نمی کشد – حدود پنج دقیقه – و واقعا می تواند کار سرگرم کننده ای باشد .
این کار به این منظور طراحی شده که شما از الگوهای عادی تفکر خود رها شوید و شیوه های جدیدی را برای نگاه کردن به مسایل پیدا کنید .
آزاد بودن تفکر و ایده در مشورت کردن کودکان
هیچ محدودیتی در روی هم گذاشتن افکار وجود ندارد و هر ایده ای در ابتدای امر می تواند خوب باشد . همه باید سعی کنند تمام ایده های ممکن را مطرح کنند و هیچ کس نباید در مورد این ایده ها بحث کند یا آن ها را قضاوت کند .
راه حل ها می توانند غیر معمول باشند و لزومی ندارد که حتما معقول باشند . هیچ ایده ای مسخره یا مضحک نیست ، چرا که هرچند یک ایده ممکن است احمقانه به نظر برسد ، اما می تواند باعث شود که فرد دیگری به یک ایده ی بهتر و یا دیگر بیاندیشد . حتی همان می تواند بهترین ایده باشد .
یک مساله در گروه مطرح کنید و از افراد بخواهید تا حد امکان فکر های خود را روی هم بگذارند و ایده هایشان را عنوان کنند . ایده های آن ها را روی تخته سیاه و یا یک برگه ی بزرگ بنویسید .
در صورتی که زمان اجازه می دهد ، هریک از راه حل ها را ارزیابی کرده و حذف کنید تا زمانی که همه بر سر یک ایده به توافق برسند .
نکات مهم در مورد مشورت:
۱-مشورت باید با توجه به سن فرزند، میزان تجربه و اطلاعات او صورت گیرد. یعنی اموری که مربوط به او نیست و یا او اطلاعات لازم را برای اظهار نظر درباره اش ندارد، با او در میان نگذارید.
۲- در اصولی که به آن باور دارید و نمی توانید تغییری در عقیده خود بدهید مشورت نکنید.
۳- خود را آماده پذیرش نظر فرزندتان کنید. پس به جای نظرخواهی بطور مطلق، او را در برابر دو امر مساوی قرار دهید تا یکی را انتخاب کند. مثلا نپرسید “به نظر تو این جمعه چه کار کنیم؟” بلکه دو کار را که می توانید در آخر هفته انجام دهید مطرح کنید و از او بخواهید یکی را انتخاب کند.
۴- در مشورت با کودک خود به او کمک کنید تا یاد بگیرد جوانب مختلف یک موضوع را بسنجد بعد تصمیم بگیرد.
۵- به کودک کمک کنید تا درک کند که نظر مشورتی دادن به منزله نظر نهایی نیست.
۶- اگر کودک در موردی اصرار بر انجام کاری داشت که مخالف نظر شما بود و ضرر چندانی هم در پی نخواهد داشت، بگذارید نظرش را اعمال کند و به این نکته برسد که والدین صلاح او را می خواهند.
