مهارکنندههای رنین داروهایی هستند که فعالیت رنین را که مسئول هیدرولیز آنژیوتانسینوژن به آنژیوتانسین I است، مهار میکنند، که به نوبه خود باعث کاهش تشکیل آنژیوتانسین II میشود و فشار خون را تسهیل میکند. قبل از نام مهارکننده رنین، عبارت مستقیم (مهارکننده مستقیم رنین) به کار میرود تا مکانیسم آن را از سایر داروهای مداخلهگر سیستم رنین–آنژیوتانسین–آلدوسترون مانند مهارکنندههای آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACEI)، مسدودکنندههای گیرنده آنژیوتانسین (ARBs) و آنتاگونیستهای گیرنده آلدوسترون متمایز کند.
این داروها مرحله اول و مرحله محدودکننده سرعت سیستم رنین–آنژیوتانسین–آلدوسترون (RAAS) یعنی تبدیل آنژیوتانسینوژن به آنژیوتانسین I را مهار میکنند. این امر منجر به یک کمبود کلی در آنژیوتانسین II میشود بر اساس این منطق که رنین بر خلاف آنزیم مبدل آنژیوتانسین که در سایر واکنشهای بیوشیمیایی نیز دخیل است، فقط برای مهار این مرحله عمل میکند. از دهه 1970، دانشمندان در تلاش برای توسعه مهارکنندههای قوی با فراهمی زیستی خوراکی قابل قبول بودهاند.
بارداری
شیردهی
بررسیها نشان دادهاند که آلیسکیرن احتمال عوارض نامطلوب قلبی-عروقی را بویژه در بیماران دچار دیابت و بیماریهای قلبی یا کلیوی افزایش میدهند.
تداخلات رده X (پرهیز): برومپریدول، سیکلوسپورین (سیستمیک)، ایتراکونازول، لاسمیدیتان
کاهش اثرات داروها توسط آلیسکیرن: فوروزماید
کاهش اثرات آلیسکیرن توسط داروها: آمفتامینها، بریگاتینیب، برومپریدول، دکس متیلفنیدات، آب گریپفروت، گیاهان (با خاصیت افزاینده فشارخون)، لوماکافتور و ایواکافتور، متیلفنیدات، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی، القاکنندههای P-gp/ABCB1، یوهیمبین
افزایش اثرات داروها توسط آلیسکیرن: آمیفوستین، مسدودکنندههای گیرنده آنژیوتانسین II، مهارکننده آنزیم تبدیلکننده آنژیوتانسین، داروهای ضد سایکوز (نسل دوم [آتیپیکال])، برومپریدول، دولوکستین، داروهای کاهنده فشار خون، محصولات حاوی لوودوپا، نیتروپروسید، فولکودین
افزایش اثرات آلیسکیرن توسط داروها: آلفوزوسین، آتورواستاتین، باربیتورات ها، بنپریدول، بریگاتینیب، بریمونیدین (موضعی)، سیکلوسپورین (سیستمیک)، دیازوکسید، دروسپیرنون، اردافیتینیب، هپارین، هپارین (با وزن مولکولی کم)، گیاهان (با خاصیت کاهنده فشارخون)، ایتراکونازول، لاسمیدیتان، لورمتازپام، لوماکافتور و ایواکافتور، مولسیدومین، نفتوپیدیل، نیسرگولین، نیکوراندیل، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی، اوبینوتوزومب، پنتوکسی فیلین، مهارکنندههای P-gp/ABCB1، مهارکنندههای فسفودی استراز 5، املاح پتاسیم، آنالوگهای پروستاسیکلین، کیناگولید، رانولازین، وراپامیل
تداخل با غذا: مصرف همراه با غذاهای پرچرب، جذب دارو را کاهش میدهند. آب گریپفروت ممکن است غلظت سرمی آلیسکایرن را کاهش دهد.
اگر یک نوبت مصرف دارو را فراموش کردید به محض یادآوری آنرا مصرف کنید. اما اگر نزدیک به نوبت بعد بود، نوبت فراموش شده را نادیده بگیرید و دیگر مصرف نکنید. هر گونه دوز یا مقدار نوبت بعدی را در صورت فراموشی دو برابر نکنید.