گواتر (GOI-tur) بزرگ شدن غیرطبیعی غده تیروئید است. تیروئید شما یک غده پروانه ای شکل است که در پایه گردن شما درست زیر سیب آدم قرار دارد. اگرچه گواتر معمولاً بدون درد است، اما یک گواتر بزرگ می تواند باعث سرفه شود و بلع یا تنفس را برای شما دشوار کند. شایعترین علت گواتر در سراسر جهان کمبود ید در رژیم غذایی است. در ایالات متحده، جایی که استفاده از نمک یددار معمول است، گواتر بیشتر به دلیل تولید بیش از حد یا کمبود هورمون های تیروئید یا به دلیل وجود گره هایی در خود غده اتفاق می افتد. درمان به اندازه گواتر، علائم و علت آن بستگی دارد. گواترهای کوچکی که قابل توجه نیستند و مشکلی ایجاد نمی کنند معمولاً نیازی به درمان ندارند.
به تاریخ انقضای داروی لیوتیرونین توجه کنید و اگر دارویی که در دستتان است تاریخ انقضای آن تمام شده است، از مصرف آن خودداری کنید.
توجه داشته باشید که این دارو برای بیماری فعلی شما تجویز شده است، لذا از مصرف آن در موارد مشابه و یا توصیه آن به دیگران خودداری کنید.
در صورت داشتن شرایط خاص یا بیماری، در هنگام تجویز لیوتیرونین به پزشک اطلاع دهید، به ویژه اگر شرایط یا بیماریهای زیر را دارید:
بارداری
شیردهی
حساسیت و آلرژیک به این دارو یا سایر داروها و مواد دیگر
MI حاد (میوکاردیال انفارکتوس)
تیروتوکسیکوز
نارسایی آدرنال درمان نشده
نارسایی کلیوی
اختلالات شدید قلبی و عروقی
نارسایی آدرنال
هایپرتنشن (فشارخون بالا)
IHD
دیابت
سابقه پرکاری تیروئید
اگر اختلالات قلبی عروقی دارید و باید از داروی لیوتیرونین استفاده کنید، پذیرش 24 این امکان را برای شما فراهم کرده است تا از طریق وب سایت و اپلیکیشن، سؤالات خود را به صورت آنلاین از متخصصان قلب و عروق بپرسید.
تداخلات رده X (پرهیز): سدیم یدید I131
کاهش اثرات داروها توسط لیوتیرونین: گلیکوزید های قلبی، سدیم یدید I131، مشتقات تئوفیلین
کاهش اثرات لیوتیرونین توسط داروها: آمیودارون، آپالوتامید، عوامل کمپلکس ساز اسیدهای صفراوی، کلسیم پلی استایرن سولفونات، نمکهای کلسیم، کاربامازپین، سیپروفلوکساسین (سیستمیک)، مشتقات استروژن، فوس فنیتوئین، لانتانیم، فنیتوئین، ریفامپین، ریتوناویر، مهارکنندههای انتخابی باز جذب سروتونین، سدیم پلی استایرن سولفونات
افزایش اثرات داروها توسط لیوتیرونین: آمزینیوم، داروهای ضدافسردگی سه حلقهای، آنتاگونیست های ویتامین کا
افزایش اثرات لیوتیرونین توسط داروها: پیراستام
تداخل با غذا: ذکر نشده است.
لازم است که بیمار از لحاظ بروز علایم پرکاری تیروئید (کاهش وزن، عصبانیت، تعریق، تاکی کاردی، بی خوابی، عدم تحمل گرما، تپش قلب، استفراغ، روان پریشی، تب، تشنج، آنژین، آریتمی) پایش شود و به بیمار گوشزد شود که این علایم را به سرعت گزارش کند.
