پوست انسان همگام با سایر ارگانهای بدن دچار یک سری تغییرات همراه با افزایش سن در روند پیری بدن می گردد. از جمله این دگرگونی ها می توان به تغییر نفوذ پذیری پوست، میزان آب موجود در پوست و اثر تجمعی عوامل محیطی نظیر آفتاب بر پوست اشاره کرد. بر اساس این تغییرات یک سری از بیماری های پوستی در سنین سالمندی فراوانی بیشتری پیدا می کند که برخی از آنها عبارتند از:
مشکلات پوستی سالمندان
خشکی پوست
عارضه ای که بیش از همه در سالمندان جلب توجه می کند، خشکی پوست است. هرچه سن بالاتر می رود تحلیل بافت چربی در همه نقاط از جمله صورت بیشتر می شود. کاهش چربی باعث افزایش دفع آب از طریق پوست و خشکی در آن می شود. به دنبال خشکی پوست، ترک هایی در سطح آن ایجاد می شود که سرمنشاء خارش پوست است.
چین و چروک پوست
کلاژن موجود در پوست با افزایش سن از هم گسسته می شود و باعث خواهدشد خاصیت کشسانی و الاستیسیته پوست از بین برود. پوست بدون کلاژن، قوام سفت خود را از دست می دهد و به اصطلاح چروک می خورد یا می ریزد. این پدیده در بدن قابل پیشگیری نیست و دیر یا زود، با افزایش سن رخ می دهد.
بدخیمی های پوست:
گروه دیگر از بیماران پوستی در دوره سالمندی بروز بالای سرطان های پوستی می باشد، براین اساس بروز یک ضایعه یا توده مقاوم به درمان های موضعی، زخمی، با حاشیه منظم، خونریزی سطحی به ویژه در مناطق در معرض آفتاب بدن نظیر صورت و اندام ها بسیار مهم بوده و باید با مراجعه به متخصص پوست ارزیابی مناسب از نظر احتمال بروز سرطان های پوستیشود و با توجه به اثر بسیار بالای نور آفتاب در بروز این موارد بد خیمی، پرهیز از آفتاب و استفاده مناسب از کرم های ضد آفتاب در سنین سالمندی حائز اهمیت است.
کبودی و خونمردگی
کبودی و خونمردگی در پوست سالمندان زیاد دیده می شود. اگر موضوع سالمندآزاری مطرح نباشد، شایع ترین دلیل کبودی پوست، مصرف داروهای ضدانعقاد است که در سالمندان مبتلا به بیماری قلبی عروقی، برای جلوگیری از ایجاد لخته تجویز می شود. سالمندان به خوبی نمی توانند تعادل خود را حفظ کنند و بیشتر به اشیا داخل خانه و… برخورد می کنند. به همین دلیل احتمال خونریزی درون بافتی و دیدن کبودی در بدنشان زیاد است.
تومورهای پوستی
مورد بعدی تومورهای خوش خیم و بدخیم پوستی است. از تومورهای خوش خیم می توان به خال های عروقی و خال های رنگی اشاره کرد. ضایعه های گوشتی نواحی مختلف پوست بدن معمولا خطری ندارند و به برداشتن آنها هم نیاز نیست. اگر از نظر زیبایی مشکلی ایجاد کنند و محلشان طوری باشد که باعث آزار سالمند شود، می توان زائده گوشتی را برداشت. سرطان های پوستی شایع در دوران سالمندی شامل سرطان سلول های پایه ای پوست و سلول های سنگفرشی پوست است.
عوارض پوستی ناشی از بیماری های زمینه ای
بیمار های پوستی سالمندان ممکن است در اثر وجود بیماری زمینه ای دیگری ایجاد شده باشد. افراد مسن بیشتر به بیماری های کلیوی، کبدی، قلبی عروقی، دیابت و... مبتلا هستند. بنابراین دیدن عوارض پوستی ناشی از این بیماری ها در سالمندان طبیعی است. مثلا فردی که کم خون است، پوست رنگ پریده و سردی دارد یا به علت کم خونی دچار ریزش مو در سر، صورت و بدن می شود. حتی ناخن های فرد کم خون نیز تغییر شکل می دهند. مشکلات کلیوی می توانند باعث خارش پوست شوند. بیماری های کبدی نیز باعث خارش و زردی پوست می شوند.
بیماری عفونی پوستی
بیماری های عفونی که در پوست سالمندان دیده می شود به علت ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن است. ضایعات عفونی و قارچی پوستی به دلیل ضعف سیستم ایمنی در سنین بالا شیوع بیشتری پیدا می کند. تجمع قارچ ها بیشتر در کف پا و ناخن های سالمندان است.
تاخیر در ترمیم زخم
افراد سالخورده پوست آسیب پذیرتری دارند. ترمیم و بهبود زخم در سالمندان بسیار آهسته تر از یک فرد جوان است. گاهی بهبود زخم آنقدر طول می کشد که لازم است برای ترمیم و جلوگیری از عفونت، مداخله پزشکی انجام شود. در چنین مواردی بهتر است برای بیماران آنتی بیوتیک تجویز و محل زخم نیز تمیز نگه داشته شود.