سرطان خون یا لوسمی یا لوکمیا بیماری پیشرونده و بدخیم اعضای خون ساز بدن است. این بیماری در اثر تکثیر و تکامل ناقص گویچههای سفید خون و پیش سازهای آن در خون و مغز استخوان ایجاد میشود. لوسمی یکی از سرطانهای شایع در میان کودکان است. در لوسمی مغز استخوان به صورت غیر عادی، مقدار بسیار زیادی سلول خونی تولید میکند. این سلولها با سلولهای خون نرمال و عادی متفاوت هستند و درست عمل نمیکنند. در نتیجه، تولید سلولهای سفید خون طبیعی را متوقف کرده و توانایی فرد را در مقابله با بیماریها از بین میبرند. سلولهای لوکمی همچنین بر تولید سایر انواع سلولهای خونی که توسط مغز استخوان ساخته میشود از جمله گویچههای قرمز خون که اکسیژن را به بافتهای بدن میرسانند و پلاکتهای خونی که از لخته شدن خون جلوگیری میکنند، اثر منفی میگذارند. لذا در انواع لوسمی ضعف ایمنی، کم خونی و اختلال انعقادخون داریم.
نحوه مصرف این دارو مطابق با دستور پزشک و توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی، از طریق تزریق در رگ می باشد. تنظیم دوز مصرفی بر اساس وضعیت پزشکی، وزن بدن و نوع پاسخ به درمان بیمار مشخص خواهد شد. در صورت تماس داروی ایداروبیسین(Idarubicin) با پوست باید بلافاصله محل تماس با آب صابون شسته شود. همچنین اگر این دارو وارد چشم شد، باید چشم ها را با باز کردن پلک ها، به مدت 15 دقیقه در آب بشویید و سپس بلافاصله به پزشک مراجعه نمایید. در زمان مصرف داروی ایداروبیسین، به منظور کاهش خطر برخی از عوارض جانبی، از جمله افزایش اسید اوریک، مایعات فراوان بنوشید؛ مگر اینکه پزشک شما را از انجام این کار منع کند.
ایداروبیسین یک آنالوگ از دانوروبیسین است که باعث مهار ساخت نوکلئیک اسید شده و با آنزیم توپوایزومراز 2 بر هم کنش دارد. ایداروبیسین با مهار DNA و توپوایزومراز 2 باعث مهار ساخت نوکلئیک اسید شده و مرگ سلولی ایجاد میکند.کم شدن یک گروه متوکسی در جایگاه 4 آنتراسیکلین, باعث افزایش چربی دوستی این دارو شده است و در نتیجه ورود به سلول این دارو نسبت به سایر آنتراسیکلین ها افزایش یافته است.
ایداروبیسین پس از مصرف وریدی سریعا و به میزان گسترده در بافت ها منتشر می شود. غلظت دارو در مغز استخوان و گلبولهای خون 100 برابر بیشتر از غلظت پلاسمایی دارو است. در مورد ترشح دارو در شیر اطلاعاتی در دست نیست. اتصال پروتئینی دارو حدود 97 درصد است و توسط آنزیم آلدوردوکتاز به متابولیت فعالی به نام ایداروبیسینول متابولیزه میشود. دارو به مقدار زیادی تحت متابولیسم خارج کبدی میگیرد و توسط صفرا در مدفوع و مقدار کمی از آن نیز در ادرار دفع میشود. نیمه عمر دارو حدود 15 ساعت است.
اغلب بیمارانی که ایداروبیسین را با مقادیر درمانی مصرف میکنند به تضعیف شدید مغز استخوان مبتلا میشوند. این عارضه ممکن است منجر به مرگ بیمار ناشی از عفونت و یا خونریزی شدید شود.
ایداروبیسین ممکن است باعث ایجاد عوارض سمی قلبی شود.
