به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، فرزندان در کودکی بیشترین نیاز را به توجه، حمایت و محبت پدر و مادر دارند. خودشیفتگی در آنها در سطحی است که همه چیز و همه توجه ها را برای خود می خواهند. تولد فرزندی دیگر برای برخی از کودکان تهدیدی برای از دست دادن توجه ها و محبت ها به حساب می آید و رفتار پدر و مادر با فرزند اول قبل از تولد فرزند بعدی و همچنین بعد از تولد او بسیار اهمیت دارد. از قبل از تولد فرزند دوم وقت زیادی را با فرزند اول خود بگذرانید، خصوصا پدر خانواده بهتر است وقت بیشتری را با فرزند بگذراند زیرا فرزندان عمده امنیت روانی را از پدر دریافت می کنند و نبود پدر (چه عاطفی و چه فیزیکی) در کنار فرزندان آسیب روانی جدی ای به آنها وارد می کند. او را زیاد در آغوش بگیرید و نوازش کنید.
* درباره فرزندی که در شکم دارید با کودک خود صحبت کنید و سعی کنید که به او کمک کنید تا فرزندتان بتواند با او ارتباط برقرار کند. از او بخواهید که در مراقبت از او به شما کمک کند. با او از بازی هایی که آن دو می توانند در آینده با هم داشته باشند صحبت کنید.
* او را بابت محبت هایی که به شما یا فرزند در شکم شما می کند (هر چند کوچک) تشویق و از او قدردانی کنید.
* اگر کودک شما بعد از تولد فرزند دومتان با او بدرفتاری می کند او را از عواقب کارش که متوجه نوزاد می شود آگاه کنید و به او رفتار صحیح را بیاموزید؛ یا اگر کودکتان نسبت به فرزند دوم احساس بدی دارد او را منع نکنید، اجازه دهید از احساساتش به شما بگوید، به او ابراز علاقه کنید و از نوزاد، لطافت های او، انتظارات (محبت و رفتار درست و...) برای او تعریف کنید.
نحوه رفتار با بچه اول هنگام تولد بچه دوم
معمولا کودکان هنگام به دنیا آمدن فرزند جدید در خانواده احساس ناامنی می کنند و به دنبال کسب اطمینان در رابطه با محبت والدین نسبت به خود هستند. این موضوع می تواند در قالب بدرفتاری و یا فعالیت های توجه طلبانه، خود را نشان دهد. برای آنکه بتوانید این شرایط را به خوبی مدیریت کنید در ادامه به چند راهکار مهم اشاره کرده ایم.
1- در مورد نحوه برخورد با نوزاد به کودک آموزش دهید
مراقبت از کودک تازه متولد شده زمانی که شما کودک دیگری در خانه دارید اهمیت بسیاری دارد. در این شرایط باید در مورد نحوه تعامل با نوزاد به فرزند اول خود آموزش هایی را ارائه دهید. برای مثال به او نشان دهید که چگونه باید با کودک بازی کرده و ارتباط مناسب برقرار کند.
در همین راستا می توانید الگوی او شوید و به او یاد بدهید که چه کارهایی را انجام دهد. تشویق کردن کودک در این مسیر کمک بسیاری به شکل گیری رفتارهای مناسب می کند. به همین خاطر می توانید هر بار که فرزند اول شما از نوزاد مراقبت مناسبی به عمل می آورد یا به شیوه درستی با او رفتار می کند به طور کلامی یا غیرکلامی به او پاداش دهید. این رفتار می تواند در تقویت ارتباط کودک با خواهر یا برادر جدید نیز تأثیر بسزایی داشته باشد.
2- مراقبت غیر مستقیم از شیوه های رفتار با بچه اول هنگام تولد بچه دوم
بسیاری از کودکان ممکن است هنگام تعامل با خواهر یا برادر کوچک تر ناگهان رفتارهای پرخاشگرانه ای از خود نشان دهند. به همین خاطر بهتر است تا زمانی که در مورد سازگار شدن فرزند اولتان با تولد کودک جدید مطمئن نشدید آن ها را با یکدیگر تنها نگذارید و همواره به طور غیرمستقیم مراقب رفتارهای او باشید. هنگامی که او رفتار خشن و نامناسبی انجام می دهد تلاش کنید تا به وسیله اسباب بازی ها یا یک وسیله سرگرم کننده دیگر حواس او را پرت کنید.
توجه داشته باشید که نحوه واکنش شما تا حد زیادی می تواند در تکرار رفتار کودک نقش داشته باشد. برای مثال اگر واکنش تندی نشان دهید احتمال آنکه فرزند شما مجددا رفتار خود را تکرار کند، افزایش خواهد یافت. در نتیجه تلاش کنید که به طور غیرمستقیم ناظر ارتباط میان فرزندان خود باشید.
3- ابراز محبت بیشتر از شیوه های رفتار با بچه اول هنگام تولد بچه دوم
هنگام تولد فرزند جدید در خانواده، کودک بزرگ تر شما نیاز بیشتری به مهر و محبت شما دارد. به همین خاطر تلاش کنید که محبت خود را بیشتر به او ابراز کنید. برای مثال تلاش کنید تا در طول روز بیشتر به او بگویید که دوستش دارید، بیشتر او را در آغوش بگیرید و زمان های خاصی را برای بازی با او یا کتاب خواندن در کنار او اختصاص دهید. این فعالیت ها به فرزند شما اطمینان می دهد که همچنان به او اهمیت می دهید و در نتیجه کم تر به خاطر تقسیم توجه شما دچار اضطراب و نگرانی خواهد شد.
4- از روش های درست تنبیه استفاده کنید
ممکن است کودک با وجود تمام آموزش هایی که به او درباره رفتار با خواهر یا برادر کوچک تر می دهید بازهم به مرور بدرفتاری هایی داشته باشد و همچنین اقدامات پرخاشگرانه ای را علیه فرزند کوچک تر انجام دهد. در این شرایط ممکن است بسیار عصبانی شوید و بخواهید کودک را به خاطر این رفتارها تنبیه کنید.
اما پیش از هر چیز باید توجه داشته باشید که انتخاب شیوه های غلط تربیتی می تواند منجر به تشدید شدن مشکلات کودک شود. در نتیجه برای تنبیه نیز باید به فکر سالم ترین و مناسب ترین راه باشید. در این شرایط معمولا استفاده از تکنیک وقفه تربیتی یکی از بهترین گزینه هاست.
5- دادن پاداش کلامی یکی از شیوه های رفتار با بچه اول هنگام تولد بچه دوم
کودکان تا حد بسیار زیادی به دریافت پاداش های بیرونی در تقویت رفتار وابسته هستند. با این حال پاداش همواره به معنای خرید کادو و جایزه برای کودک نیست. بلکه استفاده از کلمات مشوق نیز می تواند تأثیر شگرفی بر روی کودک داشته باشد. به این منظور زمانی که می بینید فرزندتان با خواهر یا برادر کوچک تر برخورد مناسبی دارد با گفتن جملاتی نظیر "چه برادر بزرگی!" می توانید او را تشویق کنید. همچنین اگر تشویق های کلامی شما همراه با بوسیدن یا در آغوش گرفتن کودک باشد می تواند تأثیرات بیشتری داشته باشد.
6- صحیت با کودک در مورد احساساتش از نحوه رفتار با بچه اول هنگام تولد بچه دوم
کودکان کم تر در مورد احساسات خود با بزرگ ترها صحبت می کنند. آن ها اغلب نگرانی ها، ترس ها و اضطراب های خود را از طریق واکنش های رفتاری نشان می دهند. درنتیجه تلاش کنید تا خودتان در این مورد پیش قدم شوید و با کودک در مورد احساسات او از آمدن فرزند جدید صحبت کنید. بگذارید تا او آزادانه احساساتش را با شما در میان بگذارد و در این میان تلاش کنید تا هرگز کودک را قضاوت یا سرزنش نکنید.
همچنین بهتر است علت توجه بیشتر به فرزند کوچک تر را به طور واضح برای کودک بزرگ تر توضیح دهید. برای مثال به او بگویید که نوزاد از چه ناتوانی هایی برخوردار است و شما باید به او کمک کنید تا بزرگ شود. تأکید روی این نکته که توجه و مراقبت بیشتر به معنای بیشتر دوست داشتن نیست از اهمیت بسزایی برخوردار است.
7- مراقب کلمات و جملات خود باشید
کلماتی که پس از به دنیا آمدن فرزند جدید به کار می برید تا حد بسیار زیادی حائز اهمیت می باشد و می تواند منجر به حساسیت فرزند بزرگ تر شوند. برای مثال هرگز هنگام رد کردن خواسته های کودک، نوزاد را بهانه نکنید، حتی اگر واقعا دلیل مخالفت شما کارهای مربوط به نوزاد باشد. برای مثال گفتن جملاتی نظیر اینکه "نمی توانیم به پارک برویم چون نوزاد خواب است" یا " باید اول نوزاد را عوض کنم و بعد پیش تو بیایم" باعث می شود که فرزند بزرگ تر شما نسبت به خواهر یا برادر خود حساس شود و او را مانع محبت شما ببیند. به این ترتیب سعی کنید از جملات دیگری استفاده کنید، برای مثال می توان گفت فعلا دستم بند است یا مشغول کاری هستم. در واقع مسئله مهم آن است که اشاره مستقیمی به فرزند کوچک تر نداشته باشید و او را مقصر نشان ندهید.