پرورش یاس زرد
نیاز نوری: نور کامل ویا جزیی
نوع: درختچه
قد:2.4 متر تا 6
عرض:2.7 متر
رنگ شاخ و برگ: سبزفسفری/طلایی
ویژگی های فصلی: شاخ و برگ رنگارنگ پاییزی/شکوفه های بهاری
موارد استفاده: مقاوم در برابرخشکی، مناسب برای حفظ حریم خصوصی ، پوشش زمین .شیب / کنترل فرسایش
ویژگی های خاص:گل های شاخه بریده و نیاز مراقبتی کم
معرفی:
یاس زرد بوته ای است که رشد سریعی دارد بطوریکه در هر سال 30 تا 60 سانتی متر بزرگتر میشود. غالبا بوته ی یاس باید هرس شود ولی انجام هرس یا انجام ندادن ان سلیقه ای است.محل کاشت این بوته اهمیت دارد ومیتوان ان را به تنهایی یا بهمراه گیاهان دیگر کاشت. اگر این بوته بطور طبیعی و بدون هرس رشد کند بسیار زیباتر خواهد شددرحالیکه اگر به صورت ردیفی کاشته شودبه هرس نیاز دارد تا ظاهر منظمی داشته باشد. بوته های یاس زرد در اغاز بهار شکوفا میشوند.این بوته یا بعنوان پرچین و یا به تنهایی کاشته میشود. شمامیتواند با قراردادن این بوته ها در اتاق های روشن شکوفه های یاس را در روز های سرد زمستان هم داشته باشید. یاس زرد را “بل طلایی”هم میگویند.
مراقبت عمومی از یاس زرد:
این گیاه مراقبت زیادی نیاز ندارد با این حال مواردی وجود دارد که با انجام انها میتوانیم بهترین عملکرداین بوته را ببینیم.
مورد اول :
بوته ی یاس زرد باید در افتاب خوبی قرارداشته باشدو شما باید مطمئن باشیددر روز حداقل شش ساعت نور افتاب را دریافت کند.چراکه نور کم منجر به کاهش گلدهی میشود.
مورد دوم :
خاک مرطوب و غنی از مواد الی خاک مناسبی برای این گیاه میباشد و در خاک باتلاقی و لجنزار به خوبی رشد نخواهد کرد.استفاده از مالچ باعث میشود خاک مرطوب باقی بماندو علف های هرز هم کمتر شوند و این ماده ی الی جدید منجر میشود خاک مناسب تری برای رشدگیاه به وجود اید
نیازهای یاس زرد:
نور:
این درختچه به نور زیاد و مستقیم احتیاج داره ولی خب به سایه هم مقاوم هستش بنابراین امکان کاشت آن در حاشیه ها به صورت ترکیبی مهیاست.
آبیاری:
بسته به خاک بسنر به آبیاری روزانه نیاز داره اگه خاکتون ترکیب ورمیکمپوست و ماسه باشه چون آب ذخیره میشه تو خاک خب باید یروز درمیون آب داده بشه در تابستان ولی اگه خاک زراعی یا نباتی باشه باید روزانه آبیاری بشه.در ضمن گیاهانی که تا بحال با آبیاری کرتی آبیاری میشدند رو یهو قطره ای نکنید جون شک میبینند و برگها میریزه و آداپته شدن زمان میبره.
دما:
کلا گیاهی هستش که به دمای بالا مقاوم هستش ولی برای گلدهی باید حتما هوای خنک ببینه ،هرچی هوا خنک تر باشه طول عمر گلها بیشتر خواهند بود.همینطور روایت داریم با ریختن یخ در پای گیاه ،موجب گلدهی این گیاه میشه که بنده تکذیب میکنم. این درختچه ابتدا گل میده بعد برگ میده اونم به این خاط رهستش که نیاز سرمایی جوانه گلها زودتر برطرف میشه تا برگها برای همین ابتدا برگ میده.خلاصه به این شایعات توجهی نکنید…..
خاک:
بهترین خاک ترکیب ورمیکمپوست با ماسه هستش.یا ترکیب کود حیوانی با خاک نباتی وزراعی.این البته عرض کردم گیاهی مقاومه و به انواع خاکها تحمل داره ولی خب این خاک براش بهتره….
رطوبت:
اگه توی باغچه چمن کاری شده کاشته بشه بسیار با طراوت و با کیفیت خواهد بود چون رطوبت مورد نیازش برطرف میشه یادتون باشه این درختچه رو نمیتونید توی گلدون داخل منزل نگهداری کنید!!!!
تکثیر:
ازونجایی که سیستم ریشه بندی قوی داره و حجم ریشه زیاد هستش پاجوش هم زیاد میده و یکی از روشها جدا کردن پاجوش هستش.در بهار!!
روش دیگه زدن قلمه در پایان فلش گلدهی در پاییز هستش که گیاه میره به خواب از چوب های یکساله به اندازه ۱۲ سانت میبرید و میزنید تو خاک یه جای سایه.ریشه دهیش آسونه همینطور میتونید آخر بهار از شاخه های سال جاری ببرید و بزنید تو خاک یا توی ماسه، تکثیر این گیاه از طریق بذر سخته و خیلی کند صورت میگیره.یه راه آسون تر اینه که بیاید یه شاخه ی بلند گیاه رو انتخاب کنید، بخوابونید روی خاک و نقطه ی تماس رو با قمه زخم کنید و روش خاک بریزید توی آخر بهار دوباره.تا ریشه داد از مادر جداش کنید
هرس:
بوته ی یاس زرد باید هر سال هرس شود و بدون هرس رشد بی رویه خواهد داشت و بهترین زمان برای انجام این کار درست پس ازپایان گلدهی است.مراقبت از بوته ی یاس زرد اسان اما بسیار ضروری است و با مراقبت صحیح میتوانیم در بهار بوته ی خود را پر از گل ببینیم.هرچند که این بوته ی گیاهی باوجود خاک و مواد مغذی نامناسب رشد خواهد کرد ولی هرس سالانه حداقل کمک ما برای گیاه به شمار میرود. باقطع شاخه های زائدمیتوانیم از رشد افراطی جلوگیری کنیم و بوته های جوان به هرس نسبتا کمی نیاز دارند.یاس زرد بین چند سال رشد خود هر ساله به هرس نیاز دارد مخصوصا شاخه هایی که بطرف زمین در حال رشد هستند .
یاس زرد بوته ای است که رشد سریعی دارد وممکن است در مواردی 3 متر ارتفاع داشته باشد در حالیکه وسعت چندانی ندارد درنتیجه هرس برای این گیاه ضروری است .پیرایش یاس زرد هنگام جوانی به کنترل شکل و اندازه اش کمک میکند.
زمان هرس
بهترین زمان هرس پس از پایان گلدهی است و از انجایی که شکوفه ها در بخش های قدیمی قرار دارند و جوانه های گل پس از پیدایش قسمت های جدید ایجاد میشوند هرس یاس زرد در اواخر تابستان یا پاییز منجر به کاهش تعداد گل در بهار میشود.
نکته ای که باید در هنگام هرس به ان توجه کنیم
یاس زرد دارای رشد قوسی شکل است و نباید این حالت رادر هنگام هرس از بین ببریم .متاسفانه برای ایجاد پرچین این قوس از بین میرودواین امر منجر میشود گیاه توانایی گلدهی خود را ازدست بدهد.
در یک بوته ی بالغ، کاهش حداقل یک چهارم تا یک سوم از بخش های قدیمی تر و شاخه های ضخیم نزدیک به سطح زمین کافی است. در حالیکه دربوته های بسیار قدیمی باید کل بوته به میزان 4 اینچ از سطح زمین هرس شودوبا این کار دوباره شاخه های جدید وبا طراوت رشد میکند و شما در عرض دو سال یک بوته ی جدید خواهید داشت.
هرس و مراقبت ازبوته های قدیمی بسیار مهم و دشوارتر از بوته های جوان است چراکه هرس شاخه های قدیمی هم باعث ایجاد شاخه های جدید میشود وهم باعث رسیدن نور به بخش های مرکزی خواهد شد. اما در صورتی که رشد گیاه کم است نیازی به هرس نیست.
جالب است که هرس این گیاه(یاس زرد) به زمان زیادی هم نیاز ندارد.